«جواد الطلیباوی»، سخنگوی جنبش عصائب اهل الحق عراق (یکی از گروه های بسیج مردمی) در گفت وگو با خبرنگار خبرگزاری فارس در بغداد اظهار داشت: پیروزی بر داعش در استان نینوا به معنای پایان نبرد با تروریسم در عراق نیست.

وی ضمن تاکید بر عزم نیروهای بسیج مردمی برای بازپس گیری کامل اراضی استان نینوا و تسلیم آن به دولت عراق گفت: اجازه داده نمی شود که هیچ نیرویی برخلاف خواسته دولت عراق در نینوا حضور داشته باشد.

الطلیباوی بر ضرورت عقب نشینی نیروهای پیشمرگه کرد از خاک نینوا به محض آزادی کامل آن تاکید کرد و گفت: اگر آنها از دستور دولت عراق سرپیچی کنند ناچاریم به زور متوسل شویم.

سخنگوی جنبش عصائب اهل الحق عراق تاکید کرد: نیروهای بسیج مردمی از هیچ تلاشی بری مقابله با توسعه طلبی مسعود بارزانی، رئیس منطقه کردستان عراق در استان نینوا و دیگر مناطق عراق دست نمی کشند.

برخی مقامات کردستان عراق گفته‌ اند که نیروهای پیشمرگه هرگز از مناطقی در نینوا که از چنگ داعش آزاد کرده اند خارج نمی شوند.

نیروهای پیشمرگه منطقه سنجار در جنوب موصل را آزاد کرده اند و مقامات کرد «محما خلیل»، یکی از مسئولان ائتلاف کردستان را قائم مقام آنجا قرار داده اند.

شهر سنجار در مدت اخیر شاهد درگیری بین نیروهای پیشمرگه با نیروهای پ.ک.ک بوده و هر کدام از طرفین یکدیگر را به تلاش برای به دست گرفتن کنترل اوضاع در این شهر متهم می کنند.

به گزارش فارس، شنگال (سنجار)، از مناطق کردهای ایزدی و از حیث قلمرو اداری و جغرافیای سیاسی، از مناطق مورد مناقشه بین دولت مرکزی عراق و اقلیم کردستان عراق است.

در زمان هجوم تروریستهای تکفیری داعش به سنجار، نیروهای پیشمرگ حزب دموکرات کردستان عراق تحت امر مسعود بارزانی، این منطقه را ترک کردند و داعشی‌ها توانستند، پس از اشغال شهر، صدها زن و دختر ایزدی را ربوده و یکی از تلخ ترین و سیاه ترین رویدادهای تاریخ ایزدیان را رقم بزنند. حزب دموکرات کردستان، هیچگاه در مورد فرار نیروهایش دلایل خاصی ارائه نداد و عذرخواهی هم صورت نگرفت.

در مقابل بخشی از نیروهای پ.ک.ک که فرصت را مغتنم شمرده و وارد این منطقه شده بودند، نه تنها در برابر داعشی‌ها جنگیدند، بلکه پس از مدتی، گروه‌هایی از جوانان ایزدی را مسلح کرده و به آنان آموزش نظامی دادند تا از شهر و دیار خود دفاع کنند.

آنان با تشکیل گروه‌هایی به نام «یگان‌های دفاع از شنگال» (YBŞ)، وضعیت خاصی را در آن منطقه فراهم آوردند و دیری نگذشت که صلاح الدین دمیرتاش رهبر حزب دموکراتیک خلق‌ها (HDP) و برخی از سیاست مداران دیگر وابسته به پ.ک.ک، با طرح موضوعاتی همچون ضرورت تشکیل منطقه خودگردان سنجار، بارزانی و دیگر سران احزاب کُرد را خشمگین کردند.

پ.ک.ک در کوتاه مدت نشان داد که قصد دارد از شنگال به عنوان یک کارت سیاسی استفاده کند. از آن سو، اقلیم کردستان عراق نیز در جریان درگیری با داعش اعلام کرده بود که نیروهای پیشمرگ، پس از آزاد کردن مناطق تحت اشغال داعش، هرگز از آن جا خارج نخواهند شد، به گونه‌ای دیگر با این موضوع برخورد کردند.

سران اقلیم کردستان عراق در ماه‌های اخیر، بارها اعلام کردند که لازم است نیروهای پ.ک.ک از سنجار خارج شوند. کار به جایی رسید که نیچروان بارزانی نخست وزیر اقلیم کردستان، تهدید کرد که اگر این نیروها شنگال را ترک نکنند، برای خارج کردن آنها، از نیروی نظامی استفاده خواهیم کرد، اما دولت مرکزی عراق که از لحاظ حقوقی و سیاسی، از دست بالا برخوردار بود، سکوت پیشه کرد و در این مورد موضع محکمی اتخاذ نکرد.

شاید به این دلیل که مسائلی همچون موصل و مبارزه با داعش، وقت و انرژی بیشتری می‌طلبید و شاید هم به این خاطر که بغداد نیز بی میل نبود که در این شرایط ویژه، به جای آن که در روندی شبیه به عمل انجام شده، به جای آن که سنجار به دست بارزانی بیفتد، یک نیروی موقت همچون پ.ک.ک، در آن جا حضور داشته باشد.