به گزارش خبرنگار علمی ایسنا منطقه خوزستان‏، شناخت سرطان‌ها نیازمند شناخت صحیح انواع تغییرات ژنتیکی و مولکولی در بافت‌های توموری است و بنابراین جهت درمان بیماران باید علاوه بر شناخت دقیق بافت‌های توده توموری، شناخت کاملی از بافت سالم بیماران نیز صورت بگیرد.

به عقیده محققان، تعیین توالی توده توموری یکی از بهترین راه‌هایی است که می‌توان بر اساس آن موثرترین درمان را برای بیمار انتخاب کرد و در کنار آن جهش‌های متعدد ژنتیکی را نیز برای سرطان‌های مختلف شناسایی کرد.

اما در این میان، بسیاری از درمانگاه‌های ویژه سرطان، تنها ژنوم سلول‌های بیمار را مورد ارزیابی قرار می‌دهند و توجهی به ژنوم سلول‌های سالم فرد ندارند. این درحالی است که بنابر یافته‌های محققان بهترین حالت شناخت جهش‌های متعدد در بافت سرطانی، مقایسه آن با ژنوم سلول‌های سالم همان فرد و سپس مقایسه با جهش‌های رایج در سایر سرطان‌هاست.

محققان معتقدند شناخت مسیر اصلی که سبب جهش در بافت بیمار شده است، برای حذف تومور ضرروی است و در صورت عدم شناخت صحیح این مسیر، پزشک در درمان سرطان با حجم وسیعی از اطلاعات گیج‌کننده مواجه خواهد شد.

به گفته محققان، در حال حاضر اطلاعات نادرست بسیاری در هنگام بررسی توده سرطانی وجود دارد و این مسئله روند انتخاب درمان مناسب برای بیمار را به روندی نادرست تبدیل کرده است.

البته این یافته‌های دانشمندان، ناشی از تحقیق بر روی بیش از 800 بیمار بوده است که محققان ژنوم سلول‌های سرطانی و سالم هر بیمار را به طور دقیق بررسی و با نتایج حاصل از داده‌های درمانگاهی مقایسه کردند.

بر همین اساس، محققان سپس دو مسیر مهم را برای سنجش ژنوم سلول‌های بیمار انتخاب کردند؛ نخست مسیر تعیین توالی تمامی ژنوم سلولی که به تولید پروتئین منجر می‌شود و مسیر دوم هم بررسی یکصد و یازده ژنی بود که بیشترین ارتباط را با سرطان‌ها داشتند.

محققان با بررسی نتایج خود دریافتند بیش از نیمی از جهش‌هایی که در هر دو روش در ژنوم بیماران یافت می‌شد، در سلول‌های سالم آن‌ها نیز وجود داشت بنابراین نیازی به استفاده از درمان‌های دارویی برای هدف‌گیری ژن‌های مشترک میان بافت توموری و سالم بیماران وجود ندارد.

بر اساس این گزارش، با نگاهی به نیاز تعیین توالی ژنوم در بیماران سرطانی‏، به نظر می‌رسد اطلاعات نادرستی که تا کنون درمانگاه‌ها از ژنوم بیمار ارائه می‌کردند، در تفسیر غلط آزمایشات بیمار و در نتیجه درمان آن تاثیر زیادی داشته است و روند درمانی را با مشکلاتی مواجه کرده بود که پزشکان نیز از تشخیص آن باز مانده بودند.

نتایج این داده‌ها در مجله Science Translational Medicine به چاپ رسیده است.

انتهای پیام