این هنرمند پانتومیم کار و تئاتر فیزیکال که به تازگی اجرای نمایش بدون دیالوگ و فیزیکال «هوموریباس» را در تالار «حافظ» به پایان برده است در گفت‌وگویی با خبرنگار تئاتر خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، گفت: اجرای این کار به دلیل سختی‌هایی که داشت شبیه راه رفتن روی لبه تیغ بود و یک نوع ریسک به حساب می‌آمد اما خوشبختانه با بازخوردهایی که از سوی علاقه‌مندان گرفتیم، از این اجرا سربلند بیرون آمدیم.
مخاطبان متنوعی داشتیم
وی با اشاره به مخاطبانی که از این اثر دیدن کردند ادامه داد: به دلیل ویژگی‌هایی که این کار داشت با چند نوع مخاطب روبرو بودیم از نمایش ما مخاطب عام،خاص بزرگسال،کودک، دانشجو، کم سواد و با سواد دیدن کردند و در مجموع آدم‌ها و مخاطبان متنوعی این اجرا را دیدند و در یک سیل انرژی جمعی قرار گرفتند.
این بازیگر درباره بازخوردهای مختلفی که نسبت به نمایشش دریافت کرده است، تصریح کرد: هنرمندان بزرگی درباره این کار صحبت کردند و نقدهای منصفانه‌ای را مطرح کردند اما برخی‌ها که آدم‌های شناخته شده‌ای هم نیستند با خصومت شخصی با این نمایش برخورد کردند و آن را یک کار غیرانسانی در نظر گرفتند.
وی افزود: این‌ها افرادی هستند که اصلا عادت ندارند که در طول هفته یک حرکتی به خودشان بدهند و برای یک هدفی بجنگند.
این هنرمند پانتومیم کار درباره اینکه، اجرای چنین کاری در شرایط فعلی تئاتر کار پرمخاطره‌ای است، گفت: به اعتقاد من اتفاقا اجرای چنین نمایشی می‌تواند نیروی محرکی در تئاتر ما و برای کسانی که عادت دارند، در مقابل سختی‌ها سر خم بکنند، باشد.
برکت محصول کشاورزی به ما کمک کرد
کارگردان نمایش «گِل»ادامه داد: امروز بیشتر بحث‌ها در تئاتر پیرامون مسائل مالی است و اساسا نمی‌خواهند به خود تئاتر بپردازند و اثری را خلق کنند تا بازتابش در میان مخاطبان بماند و بعدها درباره‌اش حرف زده شود. البته مشکلات مالی برای گروه ما که هیچ کمکی از هیچ جایی نداشتیم وجود داشت و با تمام کمبودها این کار را به سرانجام رساندیم، البته برکت محصول کشاورزی که به دست مان رسید به ما کمک کرد و احترام نظام طبیعت را به خوبی احساس کردیم .
یا می‌خواهی بجنگی یا نمی‌خواهی!
این بازیگر درباره اینکه اجرای «هوموریباس» چقدر خطرپذیر بوده است عنوان کرد: به هر حال خطرات جزو ریسک‌های چنین اجرایی است بالاخره یا می‌خواهی بجنگی یا نمی‌خواهی بجنگی. من بعد از چند سال که در رشته حرکت و تئاتر فیزیکال کار می‌کنم به نتایج خوبی رسیدم البته هنوز هم اول راه هستم و در حال یادگیری‌ام.
خاسب ادامه داد: چیزهای به ظاهر بدی که وجود دارد به نظرم بسیار ناچیز است و به قول استاد سمندریان انرژی‌های مثبت خیلی قوی است و می‌تواند همه چیز را تحت کنترل قرار دهد.
او با اشاره به میزان استقبال تماشاگران طی 30 اجرای نمایشش گفت: روزهای اول اجرا به دلیل مشکلاتی که در تبلیغات داشتیم کسی چندان از اجرای این نمایش خبر نداشت. چون در یک هفته اول اطلاع رسانی خوبی صورت نگرفته بود. اما به مرور خود تماشاگران برای کار تبلیغ کردند و مورد استقبال قرار گرفت به گونه‌ای که در 10 روز آخر بسیاری از علاقه‌مندان ایستاده نمایش را دیدند.
این کارگردان در پاسخ به این سوال که در طی اجرای نمایشش کسی از اعضای گروه به دلیل شرایط اجرایی دچار سانحه یا آسیبی شده است، یا خیر؟ عنوان کرد: آسیب‌های سطحی برای اجرای چنین کاری طبیعی است و چند اتفاق جزئی هم پیش آمد ولی خوشبختانه اتفاق غیرمنتظره‌ای رخ نداد.
حاضرم جانم را در این راه بدهم
خاسب با بیان اینکه در آینده باز هم به دنبال اجراهای چنین نمایش‌هایی خواهد رفت، ادامه داد: من این رشته را انتخاب کرده‌ام و حاضرم جانم را هم در صحنه بدهم برای همین کار هم قبل از هر اجرا وداع آخرم را هم می‌کردم و بعد وارد صحنه می‌شدم. مهم این است که در این اجرا تماشاگران به یک اتفاق و تلاش جمعی نگاه می‌کردند و این همه مهر و هیجانی که در صحنه وجود داشت آدم‌ها را از خود بی‌خود می‌کرد و به خود واقعی‌شان نزدیک‌تر می‌کرد.
انتهای پیام
4355160
مهمترین اخبار فرهنگی‌هنری
