سرویس سبک زندگی فردا: صحنه اول: چند روز پیش یکی از فامیل‌های نزدیکمان، تحت تاثیر جوی که در فامیل برای خرید کالای ایرانی راه انداخته بودم، یک لباسشویی ساخت داخل خرید. در ادامه این مطلب را به نقل از کانال ساخت ایران بخوانید.
از بد حادثه، قبل از اینکه لباسشویی به داخل ساختمان برسد و نصب شود، برای لباسشویی در حیاط منزلشان مشکلی پیش آمد و ایشان هم که منتظر بهانه‌ای برای کوبیدن کالای داخلی بود، با گارانتی تماس گرفت و آمدند لباسشویی را مرجوع کردند و پولش را تمام و کمال پس دادند و ایشان هم یک لباسشویی خارجی خرید و البته من هم کلی گوشه و کنایه شنیدم برای حمایت از کالای داخلی!
صحنه دوم: یادم هست چند سال پیش که مشغول خرید جهیزیه بودم، علی رغم اصرار من و همسرم مبنی بر خرید کالای داخلی، مادرم اصرار داشتند لباسشویی ایندزیت بخرم و حتما هم تاکید داشتند مدلی را بخرند که در یک جای توی چشم و واضح، رویش هک شده باشد: made in ITALY (ساخت ایتالیا)
و آخر هم همان لباسشویی مورد نظرشان را پیدا کردند و خریدند. امروز بعد از گذشت حدود یک سال و نیم استفاده از این لباسشویی «خارجی» برای مرتبه دوم است که لباسشویی خارجیمان که سه سال هم گارانتی دارد، خراب می‌شود و اقای تعمیرکار تشریف می‌آوردند و پمپش را تعمیر می‌کنند و هزینه‌اش را تمام و کمال دریافت می‌کنند، چون طبق معمول «این قطعه‌اش جز گارانتی نیست!»
نتیجه:
یادم آمد به صحبت‌های استادی که در مورد اقتصاد مقاومتی و خرید کالای داخلی در دانشگاهمان صحبت می‌کردند؛ می‌گفتند اینکه ما کالای داخلی نمی‌خریم علتش این است که غرب پرست شده‌ایم، یعنی یادمان داده‌اند، که هرچیزی اسم خارجی رویش خورد، خوب است و هرچیزی ایرانی بود، بد.
حالا در قضیه ما، هیچکس نمی‌گوید که لباسشویی ایتالیایی ما که ۳برابر قیمت لباسشویی ایرانی آن فامیلمان قیمتش بود در عرض ۱سال و نیم ۲ بار خراب شده است و گارانتی هم هیچ فایده‌ای نداشته، اما همه تا سال‌ها به یاد دارند که لباسشویی ایرانی ان فامیلمان قبل از نصب دچار مشکل شد...
عادتمان داده‌اند که جنس خارجی خوب است، و این بد عادتی است....
