به گزارش ایسنا، «رونالدو لوئیز نازاریو ده لیما» ملقب به رونالدو استعدادی ناب از فوتبال برزیل که برای نخستین بار لقب پدیده برای او به کار برده شد.
او را باید یکی از بهترین مهاجمان تاریخ فوتبال جهان دانست؛ بازیکنی که هم در دو تیم بزرگ اسپانیا بازی کرد و هم پیراهن دو رقیب سنتی فوتبال ایتالیا را بر تن کرد و درخشید. این ستاره برزیلی سه‌بار توانست توپ طلای فوتبال جهان را به دست آورد. او دو بار قهرمانی در جام جهانی را هم در کارنامه دارد و این نشان می‌دهد که او چه بازیکن بزرگی است.
نکته جالبی که درباره این ستاره سابق فوتبال برزیل وجود دارد این است که او در سن ۱۸ سالگی پیراهن تیم ملی کشورش را بر تن کرد و در همان سال هم توانست به عنوان بهترین بازیکن جهان انتخاب شود و نوید یک ستاره بزرگ را برای فوتبال برزیل دهد.
جام جهانی ۱۹۹۴ سکوی پرتاپی برای رونالدو بود. او مورد توجه تیم های بزرگ اروپایی قرار گرفت تا اینکه به پیشنهاد روماریو آیندهوون هلند را انتخاب کرد و راهی لیگ هلند شد. او با رقم ۹۹/۵ میلیون مارک که در آن زمان یک رکورد در بین تیم های بزریلی بود راهی آیندهوون شد و این به خوبی نشان می داد که او بازیکن بزرگی خواهد شد.
رونالدو خیلی سریع در فوتبال هلند توانایی های خود را ثابت کرد. او در ۵۷ بازی که با پیراهن آیندهوون به میدان رفت توانست ۵۴ گل به ثمر رساند و درخشش او باعث شد تا بارسلونا خیلی سریع دست به کار شود و او را در ازای ۳۰ میلیون جذب کند اما تنها یک فصل در آبی-اناریها بازی کرد و با وجود درخشش در این تیم راهی رقابت های سری A شد.
این ستاره سرشناس برزیلی در فصل ۱۹۹۸/۱۹۹۷ پیراهن اینتر را بر تن کرد به این امید که نرآتزوری ها را به قدرت نخست فوتبال ایتالیا تبدیل کند. او در همان فصل نخست نایب قهرمانی در رقابت های سری A و قهرمانی در لیگ اروپا را به دست آورد تا خرید خوبی برای این تیم ایتالیایی لقب گیرد.
روزهای کابوس وار رونالدو خیلی سریع در اینتر شروع شد و آسیب دیدگی های وحشتناکی که داشت باعث شد تا بازیهای زیادی را از دست دهد و در نهایت هم تصمیم به جدایی گیرد.
با وجود آنکه رونالدو در اینتر روزهای کابوس واری را پشت سر گذاشت اما درخشش در جام جهانی ۲۰۰۲ و انتخاب به عنوان بهترین بازیکن و گلزن باعث شد تا رئال مادرید او را جذب کند. اولین فصل حضور در رئال بسیار موفقیت‌آمیز بود. او در همان سال با رئال قهرمان جام باشگاه‌های جهان شد و به علاوه بازهم به عنوان مرد سال اروپا و جهان انتخاب شد.
رونالدو ۵ سال پیراهن رئال مادرید را بر تن کرد و توانست در ۱۲۷ بازی ۸۵ گل به ثمر رساند و آمار بسیار خوبی از خود به جای گذارد.
او در سال ۲۰۰۷ تصمیم گرفت که به فوتبال ایتالیا برگردد اما این بار نه پیراهن اینتر بلکه تصمیم گرفت که پیراهن میلان را بر تن کند تا خشم هواداران تیم سابق خود را برانگیزد.
رونالدو با وجود آنکه با پیراهن میلان به اینتر گلزنی کرد اما تنها یک فصل پیراهن روسونری را بر تن کرد و در ۲۰ بازی توانست تنها ۹ گل به ثمر رساند تا بعد از یک ماجراجویی بزرگ به فوتبال برزیلی برگردد و بار دیگر پیراهن کورینتیانس را بر تن کند.
او از سال ۲۰۰۹ تا ۲۰۱۱ در کورینتیانس بازی کرد و توانست در ۳۱ بازی ۱۸ گل به ثمر رساند تا اینکه در ۱۴ فوریه ۲۰۱۱ از دنیای فوتبال خداحافظی کرد.
این ستاره فراموش نشدنی فوتبال برزیل تنها بازیکنی است که در دو دربی بزرگ جهان با پیراهن هر چهار تیم بازی کرده است او در الکلاسیکو با پیراهن بارسلونا بازی کرد و با قوهای سپید هم به بارسلونا گل زد. رونالدو در اینتر به میلان گل زد و برای میلانی ها در مقابل اینتر نیز گل زده است.
انتهای پیام
