به گزارش ایسنا، به نقل از پایگاه طلوع نیوز، راس ویلسون، کاردار آمریکا در کابل گفت: برخلاف زمانی که اتحاد جماهیر شوروی از این کشور گریخت و آن را در چرخه جدیدی از جنگ و خشونت در اوایل دهه ۹۰ میلادی رها کرد، این بار، اتحادیه اروپا، ایالات متحده آمریکا، متحدانی نظیر نروژ، ژاپن، استرالیا و دیگر کشورها، تمام دستگاه‌های سازمان ملل متحد و آژانس‌های مختلف آن، بانک جهانی، شماری از سازمان‌های غیر دولتی که دست‌کم ده‌ها مورد از آن‌ها در اینجا حضور دارند، همگی آن‌ها در اینجا به عنوان حامیان قدرتمند این کشور و رهبرانش مشارکت دارند.
این دیپلمات آمریکایی گفت، مساله مهم گفت‌وگوهای بین افغان است.
او گفت: چه کسی دقیقاً در این مذاکرات شرکت خواهد کرد و چگونه کار خواهد کرد؟ بدیهی است که این بحث داغی است و این یک موضوع مهم است، اما همچنین مقابل افغان‌ها -و من فکر می‌کنم به خصوص کسانی که در اینجا هستند- مسئله این است که افغان‌ها در آن مذاکرات چه کاری می‌توانند انجام دهند؟ اهداف و هدف‌های اساسی آن‌ها چیست؟ اولویت‌ها و خطوط قرمز آن‌ها باید چه باشد؟ چه راهبردهای مذاکراتی نتایج مورد نیاز افغان‌ها را محقق می‌کند؟
دیگر شرکت‌کنندگان در این مراسم تحت عنوان "گفت‌وگوی سیاسی درباره صلح و اقتصاد" بر ضرورت کمک جامعه بین‌المللی پس از عقد توافق صلح با طالبان تاکید کردند.
مصطفی مستور، وزیر اقتصاد سابق افغانستان گفت: ۳۳ درصد از بودجه ما برای جنگ هزینه می‌شود، ۳۳ درصد دیگر برای بازسازی ویرانی این جنگ؛ بنابراین دو سوم بودجه ما صرف جنگ می‌شود.
انتهای پیام
