به گزارش همشهری، از میان این 8موضوع، تنها 2مورد ربطی به دنیای سیاست ندارد و شامل ارائه تصویری درست و داستانی از اکتشاف‌ها و دستاوردهای بی‌سابقه و البته به تصویر کشیدن اراده انسان برای مواجهه با مشکلات زندگی است. پروژه‌های سینمایی هم که شخصـیت‌های مثـال‌زدنـی در حوزه‌های کارگری، نظامی یا دانشگاهی داشته باشند، می‌توانند از بودجه دولتی برای تولید استفاده کنند.

پاسداشت ارزش‌های انسانی، اقدام‌های سازنده برای شکل‌گیری جامعه مدنی و خلق قهرمانانی که با جرم و جنایت، تروریسم و افراط‌گرایی مبارزه می‌کنند، از دیگر مضامین مورد علاقه دولت روسیه در حوزه سینماست. تولید فیلم‌هایی درباره انقلاب روسیه یا تاریخ نظامی این کشور هم درهای خزانه بانک مرکزی روسیه را روی تهیه‌کنندگان چنین آثاری بازمی‌کند و سینماگران را به پشت‌سرگذاشتن مشکلات مالی امیدوار نگه‌می‌دارد.

کاترین متستوردیزه، رئیس استودیو دولتی روزکینو، به تازگی اعلام کرده بود بسیاری از پروژه‌های سینمایی در روسیه برای ورود به چرخه تولید به‌شدت به کمک‌های مالی دولت وابسته هستند. همین نیاز مالی باعث می‌شود آنها از تولید فیلم‌های موردنظر مقام‌های رسمی دولت کرملین استقبال کنند. گرچه در سال‌های اخیر تولید فیلم‌های سینمایی در روسیه افزایش یافته اما عملکرد همین آثار در گیشه چندان جالب توجه نبوده است.

حتی موفق‌ترین فیلم‌های بین‌المللی روسیه هم در اکران عمومی مورد توجه مردم قرار نمی‌گیرند. نمونه بارز، «لویاتان» به کارگردانی آندری زویاگینتسف است که در سال 2014پس از بردن جایزه بهترین فیلمنامه جشنواره کن، تا فتح جایزه گلدن‌گلوب و نامزدی اسکار بهترین فیلم خارجی‌زبان هم پیش رفت اما به‌دلیل داستان نه‌چندان جذابش، صرفا در چند سالن محدود در روسیه به نمایش درآمد. فروش جهانی این فیلم موفق کمی بیش از 3میلیون دلار بود.

سال گذشته، مُسفیلم که مشهورترین شرکت فیلمسازی روسیه و خانه فیلمسازانی چون سرگئی آیزنشتاین و آندری تارکوفسکی است، یک سرمایه‌گذاری 300میلیون پوندی برای بازگشت به دوران اوج داشت؛ اقدامی که برای مقابله با موج فیلم‌های هالیوودی ضروری و بهنگام به‌نظر می‌رسید.