براساس گزارش ساینس الرت،‌این حفره که بومیان منطقه آن را دروازه‌ای به جهان زیر زمین می‌نامند، با نام‌های رسمی حفره باتاگایکا یا مگااسلامپ (تورفتگی عظیم) نیز شناخته می‌شود.طی سال‌های اخیر تعداد زیادی از این گودال‌ها در سیبری ایجاد شده‌است اما محققان معتقدند باتاگایکا که در فاصله 660 کیلومتری شمال شرق یاکوتسک قرار گرفته، متفاوت از تمامی دیگر گودال‌ها است.

سال گذشته محققان موسسه الفرد وگنر در آلمان کشف کردند این گودال طی یک دهه گذشته سالانه 10 متر رشد کرده‌است و در سال‌های گرم این میزان رشد به 30 متر نیز رسیده‌است. محققان همچنین پیش‌بینی می‌کنند دیواره‌های جانبی این گودال طی ماه‌های آینده به دره‌ای که در همسایگی آن قرار دارد برسند.

تشکیل این گودال از دهه 1960 و با جنگل‌زدایی در بخش بزرگی از این منطقه آغاز شده‌است. به دلیل اینکه زمین در ماه‌های گرم این منطقه محافظ و پوششی نداشت، به سرعت گرم می‌شد و در نتیجه لایه منجمد درونی زمین با سرعت بیشتری ذوب شده و در نتیجه سطح زمین دچار فروپاشی می‌شد. سیلاب سال 2008 این روند فروپاشی را تسریع کرد و این گودال را بزرگتر ساخت.

محققان به تازگی دریافته‌اند با بزرگتر شدن این گودال، لایه‌هایی از زمین آشکار می‌شوند که می‌توانند اطلاعاتی 200 هزار ساله از شرایط اقلیمی زمین را آَکار کنند. علاوه بر این بقایای جنگل‌های باستانی مدفون شده،‌نمونه‌هایی از گرده‌های باستانی و حتی جانوارن منجمد شده در اعماق ین گودال کشف شده‌اند.

به گفته دانشمندان دانشگاه ساسکس، طی 200 هزارسال گذشته زمین دوره‌های سرما و گرمای متعددی را پشت سر گذاشته‌است،‌اما تاریخ اقلیمی سیبری چندان شناخته شده‌ نیست. آخرین باری که سیبری چنین دورانی را پشت سر گذاشت و حفره‌های بزرگی در سطح آن ایجاد شد، 10 هزار سال پیش بوده‌است یعنی زمانی که عصر یخبندان رو به پایان گذاشته بود.

درصورتی که محققان بتوانند از این اطلاعات برای درک آنچه 10 هزار سال پیش برای سیبری اتفاق افتاده استفاده کنند،‌شاید بتوانند از خود را برای رویدادی مشابه در آینده آماده کنند. محققان اکنون تصمیم دارند با آغاز حفاری و نمونه برداری در این گودال، رسوبات بیشتری را مورد بررسی قرار دهند.