به گزارش سرویس علمی ایسنا، وجود این سلول‌های باکتریایی فوق کوچک به مدت دو دهه است که مورد بحث و مناظره محققان بوده، با این حال، تصاویر میکروسکوپی الکترونی کامل و توصیف دی‌.ان‌.ای محور از چنین باکتری‌هایی تاکنون ارائه نشده بودند.

دانشمندان آزمایشگاه ملی لاورنس لیورمور و دانشگاه کالیفرنیا در برکلی موفق به تهیه نخستین تصاویر میکروسکوپی دقیق از این باکتری‌ها شدند.

برای جمع‌آوری این سلول‌های باکتریایی، آب‌های زیرزمینی با استفاده از فیلترهای کوچک در اندازه 0.2 میکرون جمع‌آوری و تا 272- درجه سانتیگراد سرد شده و در دستگاه cryo plunger قرار داده شدند تا از آسیب دیدن باکتری‌ها حین انتقال به آزمایشگاه جلوگیری شود.

نمونه‌های فریز شده به آزمایشگاه برکلی منتقل شده و با استفاده از میکروسکوپ الکترونی برودتی، تصاویر دوبعدی و سه‌بعدی از اندازه و ساختار داخلی آنها تهیه شد؛ این تصاویر همچنین سلول‌های درحال تقسیم را به تصویر کشیدند.

ژنوم‌های باکتریایی در موسسه Joint Jenome توالی داده شدند و آنالیز مبتنی بر دی‌ان‌ای نیز در آزمایشگاه برکلی انجام شد که طیف وسیعی از باکتری از WWE3، OP11 تا OD1 شناسایی شدند.

حجم متوسط این باکتری‌ها 0.009 میکرون مکعب است؛ حدود 150 عدد از این باکتری‌ها می‌توانند در درون سلول اشرشیا کلی (E. coli) جا شوند و بیش از 15 هزار عدد از این سلول‌ها بر روی نوک موی انسان جای می‌گیرند.

این باکتری‌ها در آب‌های زیرزمینی یافت می‌شوند و کوچک‌ترین باکتری‌هایی هستند است که تاکنون وجود داشته باشند، با این حال آن‌ها قادر به جادادن مواد لازم در درون خود برای زنده‌ماندن هستند.

این باکتری‌ها، مارپیچ‌هایی متراکم و فشرده‌ای را در خود جای داده‌اند که احتمالا دی‌ان‌ای هستند؛ آن‌ها همچنین دارای تعداد بسیار کمی ریبوزوم، مواد زائد مو مانند و متابولیسمی هستند که آن‌ها را وادار می‌کنند برای برآوردن نیازهای زندگی‌ به باکتری‌های دیگر متکی باشند.

باکتری‌های موردبحث، متعلق به سه شاخه میکروبی هستند که ساختار آن‌ها تاکنون درک نشده است. اطلاعات بیشتر درباره این موجودات زنده می‌تواند دیدگاه‌های مهمی درباره نقش این میکروب‌ها در آب‌وهوای زمین، منابع آبی و غذایی و فرآیندهای کلیدی دیگر ارائه دهند.

این باکتری‌ها نمونه‌ای از زیرمجموعه حیات میکروبی بر روی زمین هستند که دانشمندان تقریبا درباره آن چیز زیادی نمی‌دانند. این مولفه‌ها، در محیط‌های زیادی وجود دارند و احتمالا نقش مهمی را در جوامع میکروبی و زیست‌بوم‌ها ایفا می‌کنند.

جزئیات این دستاورد علمی در مجله Nature Communicati قابل‌مشاهده است.

انتهای پیام