به گزارش خبرنگار سرویس هنرهای تجسمی ایسنا، حسن میرخانی معروف به «سراج‌الکُتاب» یکی از معروف‌ترین نستعلیق‌نویسان ایرانی است. او در سال 1291 متولد شد و خوشنویسی را از پدرش که شاگرد محمدرضا کلهر بود، آموخت. او را در خطوطی مانند نسخ، ثلث، تعلیق، رقاع، ریحان، شکسته نستعلیق و تحریر سرآمد می‌دانند، اما علاقه‌ و مهارت اصلی‌اش در خط نستعلیق بود و توانست آثار ماندگاری با این خط از خود به جای بگذارد.

ادبیات و اشعار شاعران بزرگ ایرانی از دیگر علایق میرخانی به‌شمار می‌رفت. به همین دلیل، بیشتر آثار این هنرمند به کتابت شاهکارهای ادبی ایران مربوط می‌شود. کلیات سعدی، مثنوی مولوی، خمسه نظامی، دیوان حافظ، گزیده دیوان شمس تبریزی، ترانه‌های باباطاهر، ترجیع‌بند هاتف اصفهانی، ترجمه نفس‌المهموم، مجموعه هنر خط و نگارستان خط از آثاری هستند که او با خط خوش خود آن‌ها را کتابت کرده است.

میرخانی یکی از کسانی است که در کنار هنرمندانی مانند ابراهیم بوذری، حسن زرین‌خط، علی اکبر کاوه و سیدحسین میرخانی اولین دوره کلاس‌های آزاد خوشنویسی را برپا کردند و پایه‌های انجمن خوشنویسان ایران را بنا نهادند.

جلیل رسولی - هنرمند خوشنویس و از شاگردان میرخانی - در گفت‌وگو با خبرنگار ایسنا، درباره‌ی ویژگی‌های شخصیتی استادش اظهار کرد: سیدحسن میرخانی در عالم خوشنویسی، شخصیتی است که هم‌نسلان من خود را مدیون او می‌دانند. من سه سال به‌صورت مستقیم در محضر ایشان تلمذ کردم و بعدها هم ارتباطم با ایشان قطع نشد و به دفترشان می‌رفتم و با هم صحبت، مشورت و تبادل نظر می‌کردیم.

اثر سیدحسن میرخانی

او افزود: میرخانی خوشنویس درجه‌ یک در حوزه کتابت خط ریز و درشت بود و در همه گونه‌های خوشنویسی تبحر تمام داشت. گذشته از کاری که در هنر انجام می‌داد، یک انسان تمام و کمال و واقعی بود و می‌توان او را به معنای واقعی هنرمند دانست. اول هنر انسانیت است که به هر هنر دیگری ارزش می‌دهد و میرخانی در این زمینه سرآمد بود. او از جهت اخلاق، برخورد و رابطه انسانی در مرتبه بالایی بود.

این هنرمند همچنین بیان کرد: استاد میرخانی علاوه بر کتابت حدود 40 کتاب از اشعار شاعرانی مانند سعدی و مولانا، خودش هم شعر می‌گفت و تخلص «بنده» را برای خودش انتخاب کرده بود. او در طول سال‌های فعالیتش، شاگردان زیادی را تربیت کرد و خوشنویسانی که امروز فعالیت می‌کنند سال‌ها به‌طور غیرمستقیم و مستقیم از تعلیم و کارهای او تأثیر پذیرفتند.

رسولی ادامه داد: میرخانی یک عاشق به تمام معنا و همیشه غرق در کارش بود و به حواشی توجهی نمی‌کرد. دغدغه‌اش این بود که هنر خوشنویسی تقویت شود و به‌دست هنرمندان به تکامل برسد. او بیشتر آیه‌های قرآن و شعرهایی را که در مدح امام علی (ع) بودند کتابت می‌کرد.

این خوشنویس اضافه کرد: هم‌نسلان من و همچنین نسل جوان اذعان دارند که میرخانی هنرمند تمام و کمالی بود که همه عاشق خط او هستند. او به‌خاطر تبحرش در این هنر به «سراج‌الکتاب» معروف شده بود. آثاری از او باقی مانده است که مانند یک گنجینه قرن‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد. علاوه بر این، داشتن تقوا یکی از فاکتورهای مهم شخصیتی او بود.

سیدحسن میرخانی آذرماه 1369 در تهران درگذشت.

انتهای پیام