به گزارش سرویس دینی جام نیوز، حضرت امیرالمومنین علی علیه السلام در حکمت 59 نهج البلاغه می فرمایند:

«مَن حَذَّرَکَ کَمَن بَشَّرَکَ».



کسی که تو را هشدار می دهد، مانند کسی است که به تو مژده می دهد.

شرح:

گاهی پدر و مادرها و بزرگترها و دوستان خوب و دلسوز از روی خیرخواهی و برای آن که ما را از انجام کارهای بد باز دارند، مجبور می شوند به جای نرمش و ملایمت، با لحنی تند و درشت هشدار دهند و ما را از کاری که می خواهیم انجام دهیم بر حذر و بیمناک سازند.

ممکن است بعضی افراد اینگونه بر حذر داشتن را خوش نداشته باشند و از لحن تند و هشدار دهنده کسی که با درشتی از انجام کار بد آنها جلوگیری می کند ناراحت شوند.

ولی فرزند عزیز این را بدان که: وقتی کسی با درشتی و تندی به تو هشدار می دهد و از انجام کارهای بد تو جلوگیری می کند، مثل کسی است که بالحنی ملایم و مهرآمیز به تو مژده ای را می دهد.

به عنوان مثال: وقتی کسی تو را از تنبلی در مدرسه و بازیگوشی در خانه باز می دارد و بالحنی تند می گوید: در خواندن درسهایت تنبلی نکن چون بی سواد و بی کار بار می آیی و بدبخت می شوی، مثل کسی است که به تو مژده می دهد و می گوید: شاگرد اول شده ای و بزرگترین جایزه نصیب تو شده است.

پس از هشدار و انتقاد سازنده ناراحت نشو، بلکه خوشحال و متشکر باش؛ زیرا انتقاد بجا انسان را متوجه اشتباه خود می کند و باعث برطرف شدن عیب و ایراد او می گردد.

کتاب پندهای کوتاه از نهج البلاغه، بنیاد نهج ‏البلاغه