به گزارش ایسنا، مراسم نکوداشت زنده‌یاد توران میرهادی با عنوان «آوای صلح و توران میرهادی» در موسسه فرهنگی اکو برگزار شد.
در این مراسم عباس جمال‌پور -استاد نگارگری - در سخنانی با عنوان «نقش موسیقی در صلح» اظهار کرد: قبل از هر چیز باید بدانیم صلح چیست؟ صلح فضیلتی است که از جان مایه می‌گیرد.
این هنرمند با اشاره به این شعر مولوی که «جان نباشد جز خبر در آزمون / هر که را افزون خبر جانش فزون» گفت: خبرها همه جا هستند اما مهم گیرنده خبر یعنی انسان است. انسان خبر را به سه صورت کلام، صوت و تصویر دریافت می‌کند.
او با طرح نگاه مولوی به صلح و همچنین بیان دیرینه‌شناسی موسیقی بیان کرد: صلح مستلزم وجود تعادل، توازن و هماهنگی است.
توران میرهادی صلح را می‌ساخت
در ادامع نوش‌آفرین انصاری- دبیر شورای کتاب کودک - در این نشست گفت: توران میرهادی بانوی فرهیخته‌ای بود که هم تاریخ و هم ادبیات را خوب می‌شناخت. او جنگ جهانی دوم را با تمام وجود حس کرده و زیسته بود و مجموعه این عوامل به گونه‌ای در ایشان تاثیر گذاشته بود که به گواهی همگان پندار، کردار و رفتار و در جست‌وجوی صلح بود.
دبیر شورای کتاب با بیان این که «توران میرهادی صلح را می‌ساخت» به سه بنای مدرسه فرهاد، شورای کتاب و فرهنگنامه کودکان و نوجوانان اشاره و اظهار کرد: توران خانم بر این باور بود که ادبیات پیام‌آور صلح و دوستی است و از این رو به دنبال گسترش ادبیات کودک و نوجوان بود. آغاز این حرکت راه‌اندازی نمایشگاه کتاب در سال ۱۳۳۵ بود که به تشکیل شورای کتاب در سال ۱۳۴۱ منتهی شد.
او افزود: این بانوی صلح در سال ۱۳۵۸ نگران هویت کودکان و نوجوانان بود. از نظر او صلح پایدار نه در جهانی شدن کورکورانه، بلکه در شناخت خود و احترام به دیگری ممکن است. از این رو گفت که باید دست به کار تهیه و تدوین فرهنگنامه شد و در مقابل ابراز نگرانی‌های ما پاسخ داد: «این کار همانند راه دشوار کوهی بلند است اما کرامت مردان و زنان ایرانی از آن کوه بلندتر است و عشق و کار داوطلبانه از بودجه‌های کلان کارآمدتر است.»
توران میرهادی مدام به نسل جدید می‌اندیشید
سپس هوشنگ مرادی کرمانی - نویسنده ادبیات کودک و نوجوان - با اشاره به این که توران میرهادی یکی از خوشبخت‌ترین انسان‌های جهان بود، گفت: او احترام انسان‌ها را نسبت به خودش برمی‌انگیخت. او این احترام را به سادگی به دست نیاورده بود، بلکه حاصل کار و هوشیاری او بود.
او در ادامه گفت: توران میرهادی با خود و جامعه‌اش به صلح رسیده بود و می‌توانست برای همه معضل‌ها و ناهمواری‌ها چندین راه پیدا کند.
این نویسنده ادبیات کودک و نوجوان خاطرنشان کرد: او مدام به نسل جدید و نهال‌هایی که باید جامعه را اداره کنند، می‌اندیشید. توران میرهادی کسی بود که فرزندش را در ماجرای سیل شمال از دست داد و دو - سه روز بعد در مدرسه فرهاد حاضر شد و زمانی که متوجه شد، بچه‌ها برای رعایت حال او بازی نمی‌کنند، همه را به بازی دعوت کرد و گفت تمام بچه‌های ایران فرزند من هستند.
فرزانه اخوت - عضو شورای نویسندگان فرهنگنامه کودکان و نوجوانان - نیز در این مراسم با اشاره به فعالیت‌های صورت گرفته در زمینه راه‌اندازی و تجهیز کتابخانه در سراسر کشور اظهار کرد: اگر از من بپرسند که چرا این قدر سفر می‌کنی و حاصل این فعالیت‌ها چیست، پاسخش فقط یک کلمه خواهد بود و آن صلح است
این پژوهشگر افزود: چندی پیش یک نفر از من پرسید: رویای شما چیست؟ پاسخ دادم که من رویایم را زندگی می‌کنم، چون کتابخانه جایی است که رویای من تحقق پیدا می‌کند.
او در ادامه گفت: شاهنامه و فرهنگنامه دو ابزار اصلی در این فعالیت‌ها هستند. این دو نامه عزیزند. شاهنامه به دلیل آن که سمبل، ریشه و بن ادبیات فارسی است و فرهنگنامه به این دلیل که به گفته خانم میرهادی برای این است که کودکان دارای پرسش شوند، فکر کنند و شایستگی انتخاب کردن داشته باشند.
در بخش پایانی این مراسم، طیبه محمد - موسس و مدیر گروه سفیران صلح و دوستی - در سخنانی کوتاه با تشکر از شرکت‌کنندگان، بر ادامه همکاری‌های نهادهای مختلف برای برگزاری مراسم‌هایی مشابه ابراز امیدواری کرد.
اجرای برنامه نقالی به دو زبان، توسط سه تن از کودکان و نوجوانان از برنامه‌های دیگر این مراسم بود.
انتهای پیام
