این شاعر در گفت‌وگو با ایسنا، درباره برگزاری نشست‌های انجمن‌های ادبی در کافه‌ها اظهار کرد: من اصلا برگزاری جلسه ادبی در این فضاها را دوست ندارم. حتی علی‌رغم این‌که از ابتدای برگزاری انجمن خودمان مبنا را بر این گذاشتیم که در چنین فضاهایی نشست نگذاریم اما دو جلسه از نشست انجمن‌مان را چون جایی نداشتیم، مجبور شدیم در رستوران برگزار کنیم که جلسه دوم من دیگر نتوانستم آن فضا را تحمل کنم. این فضاها را دوست ندارم چون اصلا جدی نیست.

او ادامه داد: در نشست‌های انجمن‌های ادبی که در فضایی مثل کافه‌ها برگزار می‌شود، این‌طور است که یک طرف عده‌ای نشسته‌اند و شعر نقد می‌کنند و در طرف دیگر صدای «تق‌تق» ریختن چای و هم‌زدنش می‌آید و به عقیده من این اصلا شوخی‌ است. البته قدیم‌ها مثلا نصرت رحمانی می‌رفت و در قهوه‌خانه شعر می‌خواند، اما تنها می‌رفت و ردپایی از خودش می‌گذاشت و می‌آمد. اما برگزاری جلسه ادبی در کافه‌ها جدی نیست و فکر هم نمی‌کنم وقتی جدی نیست بازدهی مفیدی داشته باشد. 

سراینده مجموعه «باران که بیاید» با اشاره به حضورش در جلسات ادبی در آمریکا و فضایی شبیه به رستوران گفت: من در دو جلسه ادبی در آمریکا حضور داشتم که جلسات را در رستوران برگزار کرده بودند اما رستوران به نحوی بود که خودش آمفی‌تئاتر داشت،  در حدود دو ساعتی که شعرخوانی و نقد انجام می‌شد، کسی بستنی و چای نمی‌آورد و بعد از اتمام جلسه از همه پذیرایی می‌شد.

فرهاد عابدینی با بیان این‌که انجمن‌های ادبی اگر جدی گرفته شوند، خوب است، و نه تنها خوب هستند بلکه خیلی هم مفیدند اظهار کرد: انجمن ما که «گروه شعر معاصر» نام دارد، آذرماه به ۲۵ سالگی می‌رسد. اول آذرماه سال ۴۳ که آن را تاسیس کردیم متوجه این شدیم که انجمن‌های ادبی صرفا به به‌به  و چه‌چه می‌گذرد برای همین تصمیم گرفتیم انجمنی را تشکیل دهیم که در آن هم نقد وجود داشته باشد و هم شعرخوانی، تا شرکت‌کننده‌ای که دو ساعت در آن حضور دارد، استفاده‌ای ببرد.

او افزود: در این ۲۵ سال دیده‌ام کسانی را که روزهای اول می‌آمدند و شعرهای‌شان به قول معروف هنوز خام بود اما به جایی رسیدند که خودشان تدریس می‌کنند و چند کتاب شعر دارند. اگر انجمن‌های ادبی این‌طور باشند، چرا نباید باشند؟ اصلا لازم است که باشند.

عابدینی با اشاره به این‌که انجمن‌های ادبی سبب می‌شوند شاعران یکدیگر را ببینند و با هم آشنا شوند و تبادل نظر کنند، گفت: اگر انجمن ادبی این باشد که فقط دو ساعت بنشینیم و تعریف و تمجید کنیم، فایده‌ای ندارد.

او همچنین بیان کرد: شاعران جوان در میان تعدد انجمن‌های ادبی باید جلسات مختلف را ببیند و معیارهایی را به‌دست بیاورند و بدانند نباید در جلسه‌ ادبی وقت‌شان تلف شود و به این نحو بتوانند انجمن ادبی مفیدی برای خود پیدا کنند. 

او افزود: یکی از مهم‌ترین مسائلی که باید در نشست‌های انجمن‌های ادبی در نظر گرفته شود این است که سمت‌وسویی نداشته باشند. سمت‌وسو داشتن، چه ادبی، چه سیاسی و چه شخصی، خیلی از جلسات را خراب می‌کند. وقتی گروهی یک جلسه را تشکیل می‌دهند باید برای همه ارزش قائل شوند.

انتهای پیام