به گزارش خبرنگار «اجتماعی» خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، آذر تشکر، جامعه شناس، در نشست تخصصی «تعلیم و تربیت نوجوانان در خانواده در جهت رشد جامعه مدنی» گفت: خانواده آسیب دیده یعنی خانواده‌ای که توان رساندن افراد خود به خودکفایی را نداشته و باید تلاش کرد که در آن خانواده فرد به خودکفایی‌های اقتصادی،‌ اجتماعی،‌ تحصیلی، فرهنگی و ... برسد و در ابتدا فرد را بر این باور رساند که برای خود سودمند بوده و پس از آن در اهداف متعالی‌تر بتواند برای جامعه نیز مفید باشد.

وی ادامه داد: این در حالیست که بعضی از افرادی که در خانواده‌های آسیب دیده رشد کرده‌اند اگر بتوانند از لحاظ اقتصادی و اجتماعی و ... خودکفا شده و از لحاظ روانی دچار مشکلات نباشند بعضا به دلیل پشت سر گذاشتن سختی‌ها حتی نسبت به افرادی که در رفاه بزرگ شده‌اند نیز مفیدتر هستند.

آذرتشکر همچنین ضمن بیان اینکه در این نشست و با طرح این موضوع تا حدی مسوولیت از دولت به جامعه مدنی منتقل می‌شود گفت: اگر بخواهیم فرزندان خوبی تربیت کنیم باید این اقدام را از خانواده و خانه آغاز کرده و مشکلات خانواده به گونه‌ای رفع شوند که نیرویی که در آن خانواده رشد می‌کند به حدی توانایی ذهنی و شخصیتی داشته باشد که بتواند مشکلات جامعه را نیز حل کرده و مسئولیت پذیر باشد.

به گزارش ایسنا، در این نشست همچنین نمایندگانی از وزارت رفاه، سازمان بهزیستی،‌ متخصصان علوم اجتماعی و روانشناسی و سازمانهای غیر دولتی حضور داشته و لازم به ذکراست تنها نماینده سازمان شهرداری در این نشست غایب بود.

در نشست تخصصی « تعلیم وتربیت نوجوانان در خانواده در جهت رشد جامعه مدنی» همچنین به عواملی چون وجود دوازده میلیون دانش‌آموز در کشور اشاره و مطرح شد که اگر آموزش و پرورش با کیفیت آموزش‌های خود را ارائه دهد می‌توان مطمئن شد که درآینده دوازده میلیون نیروی مفید برای جامعه مدنی حضور دارند، در حالی که در حال حاضر این اتفاق نیفتاده و بسیاری از دانش آموزان پس از خروج از مدرسه نمی‌توانند نقش‌های اجتماعی خود را به درستی ایفا کنند.

همچنین شیوا دولت آبادی، روانشناس، ضمن تعریف جامعه مدنی به عنوان فعالیتهای خودجوش جامعه مدار انسانها گفت:‌ جامعه مدنی به نوعی سازه فردی است و افراد طبیعتا با داشتن هویت شهروندی شناسنامه و... مدنی محسوب می‌شود اما مفهوم جامعه مدنی با این امر متفاوت است و با احساس مسوولیتی که افراد نسبت به جامعه خود دارند ارتباط مستقیم داشته و می‌تواند در فعالیتهای گوناگون افراد خود را نشان دهد.

وی همچنین ادامه داد: عنوان این نشست «تعلیم و تربیت نوجوانان در خانواده در جهت رشد جامعه مدنی» است و ما باید بدانیم که چگونه خانواده‌ها را به گونه ای توانمند بسازیم که آنها بتوانند فرزندان توانمندی را تربیت و به جامعه تحویل دهند.

دولت آبادی افزود: مفهوم گسترده‌تر بودن جامعه مدار بودن این است که انسان نباید تنها به خود و خانواده‌اش بپردازد، بلکه باید در راستای تحقق اهداف خود جامعه را نیز در نظر گرفته و به مصالح جامعه نیز اهمیت دهد.

به گزارش ایسنا، همچنین افزایش میزان آسیب پذیری زنان نسبت به مردان از دیگر مسایلی بود که در این نشست به آن اشاره و عنوان شد که زنان بسیار آسیب پذیرتر از مردان بوده و در واقع میان دختران و پسرانی که در وضعیت یکسان رشد می‌کنند تفاوتهای زیادی وجود دارد. دختران در هر محیطی به دلیل جنسیت خود متحمل محرومیتهای گوناگون می‌شوند در حالی که زنان ستون جامعه هستند.

آگاهی به حقوق فردی از دیگر موضوعاتی بود که ضمن اشاره به آن نمایندگان اظهار کردند که توانمندی به معنی شناخت خود و جامعه بوده تا نیازهای خود و جامعه را درک کرده و بتواند در جهت رفع این نیازها تلاش کند.

نماینده آموزش و پرورش نیز در این نشست گفت: در حال حاضر در برخی اوقات در جامعه ما تمام ضعف را متوجه آموزش و پرورش کرده و زمانی که به افراد آسیب دیده برمی‌خوریم انگشت اتهام به سمت آموزش و پرورش است.

وی ادامه داد: در حالی که به عقیده من مهمترین رکن برای رشد و تربیت کودکان خانواده است نه آموزش و پرورش، اما در حال حاضر متاسفانه به دلیل مسائل گوناگون مانند تک فرزندی و ... کودک در خانواده به گونه‌ای تربیت شده است که برای تربیت در جامعه و محیطی بزرگ تر از خانه آماده نشده و آمادگی حضور در جوامع بزرگتر از خانواده را ندارد.

آذرتشکر جامعه شناس در پاسخ به نماینده آموزش و پرورش عنوان کرد: علیرغم تمام حسن نیت معلمان در پرورش کودکان شاهد آن هستیم که در جامعه تربیت به گونه است که کودکان به طور رقابتی تربیت شده وهمکاری و نوع دوستی به آنان آموزش داده نمی‌شود.

وی ضمن اشاره به اینکه طرح‌هایی مانند انتخاب شهردار مدرسه و ... بسیار جالب و مفید است گفت: اینگونه طرح‌ها برای زندگی سیاسی و جامعه سیاسی مناسب بوده در حالی که ما باید فرزندانمان را برای حضور در جامعه‌ای تربیت کنیم که حس همکاری و نوع دوستی در آن وجود داشته باشد.

به گزارش ایسنا، همچنین روزبه کردونی، مدیرکل آسیبهای اجتماعی وزارت رفاه گفت: اگر قرار باشد رخداد مثبتی برای کودکان آسیب دیده که جامعه هدف ما هستند به وجود آید باید یک تفاهمنامه در برنامه‌ها میان دولت، سازمانهای مردم نهاد و جامعه دانشگاهی وجود داشته باشد.

وی ادامه داد: برای مثال زمانی که می‌گوییم 870 کودک بازمانده از تحصیل در استان البرز وجود دارد نمی توانیم به طور صد درصد علت آن را بیان کنیم.

کردونی در رابطه با حل این مشکل گفت:‌ باید سوالات خود را معطوف به حل مسئله کنیم و یکی از راهکارها این است که کودکان آسیب پذیر را تشویق به ادامه تحصیل کرده که برای این امر ما مشوق‌های تحصیلی به خانواده می‌دهیم به طوری که اگر خانواده کودک خود را به مدرسه بفرستد برای مثال مبلغی دریافت می‌کند و به این ترتیب خانواده را برای ادامه تحصیل فرزندش متقاعد می‌کنیم.

وی در رابطه با این طرح گفت: این طرح پروسه‌ای طولانی اما نتیجه بخش بوده برای مثال در برزیل پس از ده سال با این روش توانستند 10 درصد از تعداد کودکان کار را کاهش دهند.

آذرتشکر، جامعه شناس ضمن انتقاد از روش‌های تشویقی چون پرداخت پول به خانواده‌های آنان برای ادامه تحصیل گفت: اگر ما به تفاهم برسیم که کودکان کار در نتیجه سیاست گذاریهای نادرست در جامعه ایجاد شده‌اند و جامعه مدنی نیز در کنار آن برای رفع مشکلات آنها نه طبق شیوه سایر کشورها بلکه بر اساس مدل‌های عینی و بومی جامعه خود تلاش کنند، می‌توانیم نسبت به حل این مسائل امیدوار باشیم.

کردونی ضمن بیان اینکه ما باید بدانیم با یک پدیده کاملا پیچیده اجتماعی روبرو هستیم پس باید برای حل آن از روشهای پیچیده استفاده کنیم در پاسخ به آذرتشکرگفت: ما باید در کنار دانش بومی خود تجربه کشورهای موفق در این زمینه را در نظر گرفته و با ترکیبی از دانش بومی خود و تجربیات موفق سایر کشورها این مسائل را حل کنیم.

کردونی ضمن اشاره به اینکه در حال حاضر دولت مسئله کودکان کار را پذیرفته است، گفت:‌ در دولت این واقعیت اجتماعی را درک کردیم و برای رفع مشکلات آن تلاش و برنامه ریزی می‌کنیم.

شیوا دولت آبادی در پایان نشست تخصصی «تعلیم و تربیت نوجوانان در خانواده در جهت رشد جامعه مدنی» ضمن بیان اینکه خانواده‌ها رسالت خود را برای ایجاد احساس امنیت و تعلق کودک خود نسبت به جامعه و دیگران به درستی اجرا نکرده‌اند اظهار کرد: خانواده در بستر جامعه رشد کرده و زمانی که نمی‌تواند به درستی وظایف خودرا ایفا کند باید بدانیم این امر تنها تحت تاثیر روابط خانوادگی نبوده و مسائل مشکلات اجتماعی باعث تغییر رویکرد خانواده شده است.

انتهای پیام