حسین رویوران در گفت‌وگو با خبرنگار سیاسی- خارجی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) درباره مطرح شدن بحث انحلال تشکیلات خودگردانبه دنبال شکست مذاکرات سازش گفت: هدف از انجام مذاکرات سازش میان تشکیلات خودگردان و رژیم صهیونیستی ایجاد دولت فلسطین براساس قطعنامه‌های بین‌المللی از جمله قطعنامه 242 است که در مناطق اشغالی 1967 دولتی فلسطینی اعلام شود اما مشکلی که الان وجود دارد این است که رژیم صهیونیستی حاضر به انجام چنین کاری نیست و اقدامات آن نظیر شهرک‌سازی، درخواست به رسمیت شناختن دولت اسرائیل به عنوان دولت یهودی از سوی فلسطینی‌ها و آزاد نکردن چهارمین گروه از زندانیان فلسطینی و گروکشی‌ها در این باره، عملا گفت‌وگوها را با مشکل مواجه کرده است.

وی ادامه داد: اکنون آمریکایی‌ها به دنبال تحقق کاری در این زمینه هستند از سوی دیگر اسرائیلی‌ها به دنبال خرید زمان هستند یعنی می‌گویند که اوباما دو سال از ریاست جمهوری‌اش گذشته و اگر ما یک سال دیگر گفت‌وگوها را تمدید کنیم بعد از آن عملا دوره اوباما به اتمام رسیده و ما وارد دوره جدیدی خواهیم شد و تا رییس جمهور جدید سیاست خاصش را پیدا کند، اسرائیلی‌ها هم به سیاست‌های تجاوزگرانه خود ادامه می‌دهند. از این رو آنها به سیاست خرید زمان روی آورده‌اند و این یعنی حفظ وضع موجود، و عدم تغییر وضع موجود به معنای رسیدن به مرحله برپایی و اعلام استقلال کامل دولت فلسطینی است. این مساله طرف فلسطینی را نسبت به اینکه از طریق گفت‌وگو بخواهد به نتیجه‌ای برسد، کاملا ناامید کرده است به همین دلیل بحث انحلال مطرح می‌شود؛ چراکه آنچه اتفاق می‌افتد این است که دولت فلسطین مهم‌ترین کارکردش حفظ امنیت اسرائیل است. در حال حاضر 30 درصد بودجه دولت فلسطینی، نظامی است و براساس طرح ژنرال دایتون هماهنگی کاملی بین این نیروها و اسرائیل وجود دارد و نیروهای فلسطینی در جهت حفظ امنیت اسرائیل حرکت می‌کنند.

وی ادامه داد: لذا تا زمانی که اسرائیل حاضر نیست کاری را برای فلسطینی‌ها انجام دهد چرا فلسطینی‌ها باید امنیت اسرائیل را حفظ کنند این اعلام (انحلال تشکیلات خودگردان) به نوعی تهدیدی برای اسرائیل است چون اگر امید به گفت‌وگو و ایجاد دولت فلسطینی از طریق گفت‌وگو کاملا از بین برود مردم حداقل تکلیف‌شان را می‌دانند و در چنین شرایطی ممکن است سرخوردگی‌ها و ناامیدی‌ها منجر به قیام گسترده‌ای شود که خیلی‌ها از انتفاضه سوم هم سخن می‌گویند که بتواند کار را یکسره کند.

این کارشناس مسائل فلسطین درباره بحث آغاز مجدد مذاکرات آشتی میان فتح و حماس بیان کرد: اول اینکه گفت‌وگو با حماس یک خواسته مردمی است. مردم به شدت فشار می‌آورند که این گفت‌وگوها صورت بگیرد. دوم اینکه حماس تحت فشار حوادث مصر است که آن را یک تشکل تروریستی معرفی کرده‌اند هم‌چنین تا حدود زیادی همکاری مصر در گذرگاه رفح به حداقل رسیده و این ایجاب می‌کند که دولت حماس برای تقویت شرایط داخلی در مقابل این تحولات که در مصر اتفاق می‌افتد، به مصالحه داخلی روی بیاورد. بحث سوم ناامیدی ابومازن از گفت‌وگوها است که این امر وادارش می‌کند به گونه‌ای بحث مصالحه با حماس را به عنوان برگه فشار علیه اسرائیل پیش بکشد و بگوید اگر شما با ما به نتیجه نرسید ما با حماس آشتی می‌کنیم و راه را برای فعالیت آنها بازتر می‌کنیم که این به نوعی تهدیدی برای اسرائیل است.

وی در پاسخ به این سوال که به منظور به نتیجه رسیدن مذاکرات فتح و حماس در خصوص تشکیل دولت توافقی رعایت چه زمینه‌هایی از سوی طرفین لازم است، گفت: تاکنون سه الی چهار بار این توافق صورت گرفته اما انجام نشده است؛ علت این مساله آن بود که ابومازن معمولا براساس معادلات سیاسی حرکت می‌کند و نه براساس خواست مردم فلسطین و در نهایت از آنجا که آمریکا و اسرائیل با این امر موافق نیستند، این مساله اتفاق نیفتاده و عملی نشده است؛ به همین دلیل توافقی بین فتح و حماس در حال حاضر در مورد دولت انتقالی توافقی که الزاما برای اجرا باشد، نیست؛ بلکه ممکن است در چارچوب تاکتیک‌های سیاسی، فشارهایی بر طرف‌های سومی که هر یک از آنها دارند دنبال می‌کنند، باشد.

انتهای پیام