احمد نادعلیان در گفت‌و گو با خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، درباره‌ی حراجی کریستی و تاثیر آن بر هنر ایرانی اظهار کرد: به طور کلی این اتفاق هنری را مثبت ارزیابی می‌کنم. گرچه خود مسیر متفاوتی را در هنر طی کرده و در این ماجرا نیز ذینفع نیستم، ولی معتقدم که این قبیل اتفاقات می‌تواند خلائی که بخش دولتی در اقتصاد فرهنگ و هنر ایجاد کرده است را پر کند.

مقوله‌ی فرهنگ و هنر در ایران به خاطر عواملی مانند نبودن نقدینگی، توجیه نبودن و انگیزه نداشتن و... متولی اقتصادی ندارد. بنابراین حراجی‌هایی مثل کریستی می‌توانند عاملی باشند تا به پیش بردن اقتصاد هنر کمک کنند.

این هنرمند اظهار کرد: البته نمی‌توانیم بگوییم که همیشه عواملی مانند نبودن نقدینگی در نبودن حمایت دولتی از هنر موثر است. چون گاهی می‌بینیم که درباره‌ی موضوعات مناسبتی که دارای رویکرد خاصی است، چقدر هزینه صرف می‌شود. گاهی سیاست‌گذاران می‌خواهند که یک نوع هنر خاص با یک قالب خاص، که با هنر هم فاصله دارد رشد کند و طبعا هنرمندان هم از آن فاصله می‌گیرند.

نادعلیان بیان کرد: این حراجی هم می‌تواند یک فرصت، و هم می‌تواند یک تهدید قلمداد شود. اگر این حراجی به سلیقه‌ی هنرمندان جهت دهد و هنرمند بخواهد برای فروش آثار، خود را با سلیقه‌ی قالب بر این حراجی هماهنگ کند، یک تهدید است و البته نتیجه‌ی مطلوبی هم ندارد.

او همچنین افزود: در سال‌های گذشته هنر جدید در ایران زیاد کار می‌شد چون زمانه طوری است که افراد دوست دارند نو جو باشند ولی نوجویی هم مکان خود را می‌طلبد.

دولت قبل، از این هنر حمایت نکرد و سبقه و خواستگاه‌های دولت‌های همسایه هم به گونه‌ای بود که این سبک هنر در آن نهادینه نشده‌ و همه‌ی سبک‌های هنری را در بر نمی‌گیرد. و بیشتر سبک‌هایی مانند خوش‌نویسی را می‌پسندند. این موضوع ممکن است به جوان‌ترها آسیب بزنند که خود را با قالب بازار تدارک دیده شده وقف دهند. البته این مشکل افرادی که سن یا دستاوردی دارند را تهدید نمی‌کند.

این هنرمند هنرهای محیطی اضافه کرد: البته آنچه ذکر شد قطعی نیست. نمی‌توان عواملی را همواره مثبت یا منفی تلقی کنیم با این همه من به طور کلی رویدادهایی مانند حراجی کریستی را برای هنرهای تجسمی ایرانی مثبت قلمداد می‌کنم.

انتهای پیام