روزنامه شرق: اعلام فهرست جدیدی از تحریم‌ها توسط ایالات متحده بر ضد برخی موسسات و اشخاص ایرانی که طرف مقابل، آنها را مرتبط با برنامه هسته‌ای ایران و ناقض قطعنامه‌های تحریم شورای امنیت سازمان‌ملل می‌داند، در این مقطع اتفاق خوشایندی نیست. ایران، بارها اعلام کرده تحت «فشار» مذاکره نمی‌کند و در شرایطی که پس از توافق شش ماهه «ژنو»، تمدید چهارماهه مذاکرات ایران و «1+5» اتفاق افتاد، انتظار آن بود که طرفین در مسیر تازه‌ای گام بردارند اما تحریم‌های اعلام‌شده، ناقض روح مذاکرات و مانع اعتمادسازی هسته‌ای و همانند پارازیتی روی موج مذاکره است.



این تحریم‌های ناروا، خبر مسرت‌بخشی هم برای مخالفان افراطی مذاکرات در ایران و هم برای تندروهای آمریکاست. تندروهای ایرانی، بدون درنظر گرفتن جزییات و کم‌وکیف موضوع، حمله به توافق‌های «ژنو» و «وین» را آغاز خواهند کرد زیرا احساس می‌کنند، فرصت مناسبی به‌دست آمده و می‌توان دولت روحانی را به باد انتقاد گرفت.



در عین حال، به یک نکته دیگر هم ظرف روزهای آینده اشاره خواهند کرد که عبارت است از بی‌حاصل‌بودن امیدداشتن به گشایش فضای دیپلماسی و اینکه دولت یازدهم از ابتدا هم در اعتماد به قول و قرارهای طرف غربی دچار خطای استراتژیک شده اما این یک روی سکه است. روی دیگر سکه؛ عبارت است از اینکه فهرست تحریمی جدید، به معنای اعمال تحریم‌های تازه نیست و از منظر حقوقی، ادامه اجرای مصوبات قبلی علیه ایران است که طبق آن، اشخاص حقیقی و حقوقی که به ایران برای عبور از تحریم‌ها - مستقیم یا غیرمستقیم- یاری رسانند؛ مشمول تحریم خواهند شد.



 درعین‌حال، از این نکته هم نباید غافل شد که به همان نسبت که روحانی و تیم مذاکره‌کننده در داخل کشور خودمان زیر هجوم منتقدان هستند در آمریکا هم رییس‌جمهور و وزیر خارجه، مشکل مشابهی دارند. بر همین اساس دولت اوباما با توجه به وضعیت منطقه خاورمیانه، نگران ایجاد اختلال در مذاکرات با ایران است. درخصوص چه باید کرد؟



باید در وهله اول، واکنش‌های پخته و سنجیده نظیر آنچه روز گذشته از سوی رییس‌جمهور روحانی، سخنگوی وزارت خارجه و ولایتی نشان داده شد، در دستور کار قرار گیرد. نباید همه چیز را پایان‌یافته تلقی کرد. این؛ دقیقا رویکردی است که مخالفان تندرو مذاکرات در هر دو سو می‌خواهند. بنابراین اگرچه با اینگونه کارهای غیرضرور در این مقطع، کار برای تیم مذاکره‌کننده ایرانی دشوار‌تر خواهد شد اما باید در چارچوب منافع ملی، همچنان استوار و قاطع به مذاکرات ادامه داد.