دشمن برنامه‌ برای ایران دارد/ مانع ادامه مسیر شویم

به گزارش خبرگزاری تسنیم از قم، آیت‌الله سید هاشم حسینی بوشهری در دیدار مدیرکل کمیته امداد استان قم، فریادرسی نسبت به نیازمندان و مستمندان و شاد کردن انسانی که مصیبتی به او وارد شده است را به‌عنوان دو عامل برای جبران گناهان بزرگ در کلام امیرالمؤمنین (ع) در حکمت 24 نهج‌البلاغه عنوان کرد.

وی با اشاره به حدیثی از امیرالمؤمنین (ع) در تبیین راه جبران گناهان اظهار کرد: امیرالمؤمنین (ع) در این زیبا سخن می‌فرماید «مِن کَفّاراتِ الذُّنوبِ العِظامِ إغاثَةُ المَلهوفِ و التَّنفیسُ عنِ المَکروبِ» از جمله چیزهایی که کفاره گناهان بزرگ می‌شود، گناهان بزرگ را می‌توان به گناهان کبیره هم معنا کرد و گناهان بزرگ را می‌پوشاند و جبران می‌کند، یکی فریاد رسی نسبت به نیازمندان و مستمندان است. یعنی آنچه که جز مأموریت‌های اصلی کمیته امداد محسوب می‌شود.

امام‌جمعه قم اضافه کرد: اگر شما به داد نیازمندان نرسید، دیگران سوءاستفاده می‌کنند. شما صرف‌نظر از اینکه یک آسیب اجتماعی را رفع می‌کنید، جلوی یک معضل اجتماعی و سیاسی را نیز می‌گیرید. ما باید مراقب این نظام باشیم و هر جایی که دشمن طرح و برنامه‌ای برای این کشور دارد، یا پیشگیری کنیم یا حداقل تدارک کنیم و مانع ادامه مسیر شویم.

وی بیان کرد: شما باید کوچه به کوچه به سراغ نیازمندان و مستمندان بروید. به‌خصوص کسانی که عفیف هستند و حتی اگر از گرسنگی بمیرند، حاضر نیستند دستشان را مقابل کسی دراز کنند.

رئیس جامعه مدرسین در تبیین بخش دوم حدیث مذکور ادامه داد: گاهی از اوقات کسی فقیر و مستمند نیست، اما یک غم و مصیبتی به او وارد شده است. «و التَّنفیسُ عنِ المَکروبِ»؛ یعنی شادکردن انسانی که مصیبتی به او وارد شده است، مانند تسلیت گفتن به داغدیده‌ای که کسی را ازدست‌داده است. این فراز از روایت حتی انسان‌های بی‌نیاز را هم شامل می‌شود.

وی با اشاره به راه‌های جبران گناهان افزود: خدای متعال راه‌هایی را قرار داده است که در حقیقت آنچه را شیطان رشته است؛ پنبه می‌کند و ما باید از این فرصت‌ها استفاده کنیم.

نایب‌رئیس مجلس خبرگان رهبری خطاب به مسئولین کمیته امداد استان قم ابراز امیدواری کرد: امیدواریم خداوند در انجام مأموریت‌هایی که دارید به شما توفیق دهد؛ اما نسبت به این وضع موجود قانع نباشید. امام کاظم (ع) می‌فرماید «اللّهُمَّ لا تَجعَلْنی مِنَ المُعارینَ و لا تُخرِجْنی مِنَ التَّقصیرِ» حضرت در بخش دوم می‌فرماید که خدایا مرا از مرز تقصیر بیرون مبر. یعنی همیشه احساس کنیم که بدهکاریم نه طلبکار.

انتهای پیام/