قدرت‌نمایی ایران در بحبوحه بحران منطقه‌ای: روایتی از توانمندی و نفوذ

در میانه تحولات پرشتاب منطقه‌ای و جهانی، و پس از درگیری‌های اخیر با رژیم صهیونیستی، پپه اسکوبار (Pepe Escobar)، روزنامه‌نگار، تحلیلگر ژئوپلیتیک و نویسنده برجسته برزیلی، در تحلیلی عمیق به بررسی توانمندی‌ها و نقاط قوت ایران می‌پردازد. اسکوبار که به دلیل تحلیل‌های هوشمندانه و دیدگاه‌های منحصر به فردش شناخته شده است، در این گزارش، قدرت و نفوذ ایران را در صحنه بین‌المللی برجسته کرده و تصویری از کشوری با اراده قوی و نقش‌آفرینی مؤثر در نظم نوین جهانی ارائه می‌دهد.

غلبه استراتژیک در مواجهه با بحران



این تحلیلگر با تأکید بر قدرت ایران در مواجهه با رژیم صهیونیستی، اشاره می‌کند که ایران عملاً "پای خود را روی گلوی اسرائیل گذاشته بود. " ایران با هدف قرار دادن نقاط حیاتی اقتصادی و زیرساختی رژیم صهیونیستی، از جمله بستن تنها دو بندر کانتینری، تنها فرودگاه بین‌المللی و دو پالایشگاه نفت، توانایی خود را در فلج کردن شریان‌های حیاتی این رژیم نشان داد. وی معتقد است با توجه به دامنه و عمق حملات به مراکز نظامی و اطلاعاتی، اسرائیل نمی‌توانست بیش از دو تا سه هفته در برابر فشار ایران دوام بیاورد و در آستانه فروپاشی قرار داشت. این مفسر همچنین تصریح می‌کند که اسرائیل در آن مقطع برای آتش‌بس به دنبال میانجی‌گری بوده و ادعا‌های متقابل در این زمینه واقعیت ندارد.

دیپلماسی قدرتمند و قابلیت‌های موشکی پیشرفته



اهمیت دیدار اخیر وزیر امور خارجه ایران با رئیس‌جمهور پوتین در مسکو، از نکات کلیدی این تحلیل است. دیپلمات ایرانی حامل "یک نامه شخصی از سوی رهبر عالی ایران" بوده و این نشانه‌ای از وزن و اهمیت پیام ایران است. کرملین نیز به وضوح اعلام کرده که "هر درخواستی از سوی ایرانی‌ها را بررسی خواهد کرد، " که مؤید جایگاه ویژه ایران در نگاه مسکو است. این تحلیلگر تأکید می‌کند که استراتژی نیرو‌های نظامی ایران بر "فلج کردن اقتصاد" اسرائیل در کمتر از سه هفته متمرکز بود و ایران در این مرحله از موشک‌های بسیار قدرتمند خود مانند خیبرشکن، حاج قاسم و فاتح ۱ (موشک‌های بالستیک و هایپرسونیک) بهره گرفته بود. اظهارنظر پوتین مبنی بر اینکه "درگیری بین اسرائیل و ایران، به گذشته تعلق دارد، " نیز نشان از تحولات مهمی دارد که در پشت پرده در حال وقوع است.

بازتعریف روابط استراتژیک و توسعه توان دفاعی



در پی این تحولات، رهبری و نیرو‌های نظامی ایران، موضوع را بازنگری کرده و به این نتیجه رسیده‌اند که گسترش همکاری‌های نظامی با روسیه می‌تواند به نفع آنها باشد. در همین راستا، "یک لیست خرید جدید" از تسلیحات پیشرفته از جمله جنگنده‌های سوخو ۳۵ و سامانه‌های پدافند هوایی S-۴۰۰ از سوی ایران به مسکو ارائه شده است. این تجهیزات برای ایران ضروری هستند و می‌توانند توان دفاعی و بازدارندگی این کشور را به شکل چشمگیری افزایش دهند.

ایران، محور نظم نوین جهانی



این تحلیلگر بر این باور است که هم روسیه و هم چین، ایران را "یک مهره حیاتی در صفحه شطرنج ژئوپلیتیک" می‌دانند. او از مفهوم "مثلث نوین قدرت" سخن می‌گوید که شامل روسیه، ایران و چین است؛ سه کشور "تمدنی قدرتمند" که موضع قاطع و مستقلی در برابر سیستم غربی دارند. این سه کشور، همگی تحت تحریم قرار گرفته‌اند و از سوی ایالات متحده به عنوان "تهدیدات وجودی" تلقی می‌شوند، که نشان از اهمیت استراتژیک آنها در تقابل با هژمونی آمریکا دارد. از این منظر، روسیه به دلیل نقش کلیدی ایران در منطقه و جهان، به این کشور توجه ویژه‌ای دارد.

روحیه مقاومت و تدبیر در تصمیم‌گیری



این تحلیلگر به "غرور ایرانی" اشاره می‌کند که حتی پس از چهار دهه تحریم، همچنان قدرتمندانه مشهود است و روحیه "مقاومت" در این کشور را پدیده‌ای غیرقابل توضیح برای ذهنیت غربی‌ها می‌داند. وی به تفاوت فاحش در تلفات غیرنظامیان در حملات اخیر اشاره می‌کند؛ در حالی که ایران تنها تلفات اندکی را متحمل شد، حملات طرف مقابل به ایران "نزدیک به هزار" کشته و تأسیسات غیرنظامی و ساختمان‌های مسکونی را هدف قرار داد. این رویکرد، نشان از تفاوت‌های اساسی در اخلاق جنگی و ارزش‌های تمدنی دارد.

این تحلیلگر همچنین اقدام اخیر مجلس ایران در تصویب طرح انسداد تنگه هرمز (در صورت لزوم) با رأی قاطع و بی‌سابقه را برجسته می‌کند. او از طرح "انسداد انتخابی" سخن می‌گوید که بر اساس آن، تنها کشتی‌های عازم غرب مسدود خواهند شد. این تصمیم، نشان از "خونسردی، محاسباتی بودن و هوشمندی" ایرانی‌ها در تصمیم‌گیری‌های بزرگ و تحلیل همه جوانب دارد.

مدیریت اطلاعات و توانمندی هسته‌ای



این تحلیلگر به این نکته اشاره می‌کند که سازمان‌های اطلاعاتی آمریکا به این نتیجه رسیده‌اند که ایران قبل از حملات، "۴۰۰ کیلوگرم اورانیوم غنی‌شده خود را از تأسیسات خارج کرده" و هیچ کس نمی‌داند اکنون این اورانیوم کجاست. او با اشاره به اینکه تنها راهی که رژیم صهیونیستی می‌توانست دانشمندان هسته‌ای ایران را هدف قرار دهد، اطلاعاتی بود که از آژانس بین‌المللی انرژی اتمی (بازرسان) به دست می‌آورد، این موضوع را ناشی از سادگی ایران در انتظار بازی جوانمردانه طرف مقابل می‌داند. او پیش‌بینی می‌کند که ایران اکنون از پیمان عدم اشاعه هسته‌ای (NPT) خارج خواهد شد.

موقعیت روسیه و درک استراتژیک از متحدین



در پایان، این تحلیلگر به موضع روسیه درباره ایران اشاره می‌کند و متذکر می‌شود که مسکو اکنون متوجه شده است که جنگ در غرب آسیا "جنگ آنها نیز هست، "، زیرا یکی از شرکای استراتژیک آنها (ایران) درگیر است و این جنگ در واقع علیه مجموعه بزرگتر BRICS است. این درک عمیق از ماهیت این تقابل جهانی، در سطح تصمیم‌گیران مسکو کاملاً مشهود است. این تحلیلگر همچنین به اهمیت درک چین از جایگاه ایران در این پازل ژئوپلیتیک اشاره می‌کند و تأکید دارد که این موضوع در حال حاضر به عنوان یک مساله امنیت ملی برای چین نیز مطرح است.