با این راه‌حل «دیسگرافیا» فراری می‌شود
باشگاه خبرنگاران جوان - سجاد هم مثل همین بچه‌هاست. او نمی‌تواند انشا بنویسد، وقتی قرار است خلاصه‌نویسی کند، ذهنش مدام می‌پرد. راضیه سادات رفعتی پور، دانش‌پذیر دکترای مشاوره و درمانگر تخصصی یادگیری، در این باره می‌گوید این مشکل از سازماندهی اطلاعات در مغز سجاد آب می‌خورد. نگار هم به نوع دیگری دچار همین اختلال است. او کلمه‌ها را نمی‌تواند در حافظه‌اش نگه دارد و وقت نوشتن معمولاً جا می‌اندازد. وقتی از دور نگاه کنیم هم سجاد به نظر شاگرد تنبلی می‌آید، هم نگار حواسش پرت است. اما این بچه‌ها تقصیری ندارند. کارکرد مغز آنها در بخش‌هایی دچار مشکل شده است و این گزارش به‌صورت اختصاصی به اختلال یادگیری در حوزه نوشتن می‌پردازد تا برای کمک به این بچه‌ها اقدام درست‌تری داشته باشیم.
دیسگرافیا؛ دیو هفت سر مدرسه!
رفعتی پور می‌گوید: «تشخیص این اختلال با مشاهده دقیق امکان‌پذیر است. فقط باید دنبال این نشانه‌ها بگردید»:
-این بچه‌ها املای ضعیفی دارند. دست خودشان هم نیست. چون هماهنگی چشم و دست درستی ندارند معمولاً کلمات را جا می‌اندازند. حروف را در یک کلمه جابه‌جا می‌کنند مثلاً کلبه را می‌نویسند کلب!
-نارسایی نویسی دومین نشانه این اختلال است. وقتی به دفتر مشق این بچه‌ها نگاه کنید اصلا نمی‌فهمید چه نوشته‌اند.
-برای نوشتن مشق همیشه خسته و دلسردند و والدینشان اغلب از این بابت شاکی و غصه دارند. در واقع بهتر است بگوییم از املا متنفرند.
-آن قدر به مداد فشار می‌آورند که معمولاً کاغذ به‌شدت سیاه می‌شود و پاره می‌شود.
-غلط‌های زیاد نگارشی دارند و برعکس می‌نویسند.
- از فضای دفتر نمی‌توانند خوب استفاده کنند.
-درک آغاز و پایان کلمات برایشان مشکل است. معمولاً افعال را به این شکل می‌نویسند: آمدیم: آمدی!
-ترتیب و توالی جمله و فعل و فاعل را درک نمی‌کنند!
دردسر والدین
این وضعیت برای همه والدین نگران‌کننده است. دیالوگی که در ابتدای گزارش خواندید فقط یکی از صد‌ها پیامی بود که رفعتی پور در طول هفته دریافت می‌کند، اما او با تخصص این حوزه و امید معتقد است این اختلال تا ۷۰ درصد به کمک روش‌های درمانی قابل‌حل است. فقط والدین باید بپذیرند این یک اختلال است نه کم‌هوشی یا تنبلی بچه. ما نباید فرزندانمان را با قضاوت و برچسب‌زدن از خودمان برانیم تا سال‌های تحصیلشان را با دلسردی طی کنند.
با این راه حل‌ها، اختلال دمش را روی کولش می‌گذارد!
رفعتی پور به‌عنوان متخصص یادگیری با چند بازی ساده و آسان سراغ والدین آمده است. او می‌گوید بازی برای بچه‌هایی که دچار این اختلال هستند تفریح نیست، یک نسخه درمانی است. حالا چند بازی آسان را که به بهبود اختلال نوشتن کمک می‌کند با هم مرور می‌کنیم:
-حروف را درشت بنویسید و بچه‌ها با انگشت و مدادشان این حروف را دنبال کنند.
-برای بچه‌ها خطوط مارپیچ و مسیر‌های جالب بکشید تا حین بازی کنترل دست و دقتشان بالا برود.
- بازی «کلمه گمشده» خیلی لذت‌بخش است. یک جمله بنویسید با یک جای خالی. یا یک تصویر و موقعیت به بچه بدهید و از او بخواهید حدس بزند چه چیزی گمشده یا جایش خالی است. این بازی مهارت حدس‌زدن را تقویت می‌کند و کمک می‌کند بچه‌ها کم‌کم ساختار جمله را درک کنند.
رفعتی پور در مورد معجزه بازی می‌گوید: بازی، یادگیری را بدون استرس ممکن می‌کند و اشتباه‌کردن را بی‌خطر نشان می‌دهد. بچه‌ها می‌فهمند اشکالی ندارد اگر درست نگویند، قرار نیست تنبیه و تحقیر شوند. در نهایت تمرین لذت‌بخش می‌شود و عزت‌نفس بچه در سایه بازی حفظ می‌شود و ارتقا پیدا می‌کند.
رفیق! رفیقت را دریاب...
در این گزارش تلاش کردیم یکی از انواع اختلال یادگیری را با نشانه‌ها و راه حل‌های آسان به شما معرفی کنیم. بی شک در صورت داشتن این اختلال بهترین راه‌حل مراجعه به درمانگر است. اما یادتان باشد پدر و مادر‌ها بهترین رفیق فرزندانشان هستند و می‌توانند برای حل هر مشکلی سینه سپر کنند و به داد بچه‌ها برسند. بیاید کاری کنیم مدرسه، خاطره شود نه یک هیولا!
منبع: فارس
12232627
مهمترین اخبار وبگردی
