همان‌طور که هر روز اتفاقات عجیب‌و‌غریبی روی کره زمین می‌افتد و ما بخشی از آن را می‌شنویم، در فضا هم اتفاقاتی می‌افتد که گاهی جالب‌تر از اخبار زمینی است. برای آن که از اوضاع فضا بی‌خبر نباشیم، بهتر است هر چند وقت یک بار سایت‌هایی که در این باره می‌نویسند یا مجله‌های نجوم را بخوانیم تا هم بیشتر بدانیم و هم اخبار فضا دست‌مان بیاید. اگر شما هم همیشه سرتان به سمت آسمان است و دوست‌دارید از اخبار آن بالا بالا‌ها سر دربیاورید، اطلاعات عمومی این هفته خوراک شماست.

 چرا فضاپیما‌ها در آب فرود می‌آیند؟

فضاپیما‌ها در حالی که به سمت زمین بازمی‌گردند، انرژی جنبشی زیادی دارند. اصطکاک بدنه فضاپیما با جو در برابر حرکت مقاومت ایجاد می‌کند و این سرعت فضاپیما را کاهش می‌دهد. در عین حال اصطکاک، انرژی جنبشی فضاپیما را به انرژی حرارتی یا گرما تبدیل می‌کند. یه همین دلیل مهم است فضاپیما با توجه به سرعت بسیار زیاد هنگام ورود به جو زمین، بتواند این دما‌های بالا در حد ۱۵۰۰ تا ۱۷۰۰ درجه سانتی‌گراد را تحمل کند. فضاپیما نمی‌تواند زود، سرعتش را کم کند، بنابراین مهندسان هوافضا از روش‌هایی استفاده می‌کنند تا بتوانند فرود فضاپیما را روی زمین ممکن کنند. استفاده از چتر‌های بزرگ فرود که معمولا رنگ‌های روشن مانند نارنجی دارند و راحت دیده می‌شوند، از جمله این روش‌هاست. همچنین محققان خیلی زود متوجه شدند که آب یک ضربه‌گیر عالی است و به این ترتیب، دانش و فناوری آب‌فرود متولد شد. آب گران روی نسبتا پایینی دارد؛ یعنی در شرایطی که تحت فشار باشد، به‌سرعت تغییر شکل می‌دهد. همچنین، چگالی آن بسیار کمتر از سنگ سخت است. این دو ویژگی باعث می‌شود که آب برای فرود فضاپیما گزینه‌ای ایده‌آل باشد. دلیل اصلی دیگری که آب را به یک گزینه خوب برای فرود فضاپیما‌ها تبدیل می‌کند، این است که ۷۰ درصد سطح سیاره ما پوشیده از آب است بنابراین احتمال این که فضاپیما به آب بیفتد، بیشتر از آن است که به زمین برخورد کند.

 هر روز یک شهاب‌سنگ به مریخ برخورد می‌کند!

مریخ هم از شهاب سنگ‌ها در امان نیست و هر روز یک شهاب سنگ به مریخ می‌خورد. این شهاب سنگ‌ها ۱۰ برابر بیشتر از میزانی است که پیش‌بینی شده بود. پژوهش جدید از داده‌های ماموریت «این‌سایت» ناسا استفاده کرد که برای شناخت بهتر این سیاره از «مریخ‌لرزه‌ها» یا فعالیت‌های لرزه‌ای در سطح استفاده می‌کند. این تحقیق نشان داد که مریخ هر سال حدود ۲۸۰ تا ۳۶۰ برخورد شهاب‌سنگی را تجربه می‌کند. آنها دهانه‌های بیش از هشت متری به جا می‌گذارند و سطح سیاره را می‌لرزانند. این تحقیق به ما کمک می‌کند تا بفهمیم مریخ و سایر سیارات در طول زمان چه تغییراتی کرده‌اند. همچنین ممکن است نشان دهد که درک فعلی ما اشتباه است. ناتالیا ووجیسکا می‌گوید بررسی این موضوعات برای درک منظومه شمسی، آن‌چه در آن وجود دارد و آن‌گونه که جمعیت اجرام تاثیرگذار در منظومه شمسی ما به نظر می‌رسند، مهم است؛ هم به لحاظ خطرات آن برای زمین و هم از نظر تاریخی برای سیارات دیگر.

 سیاره‌ای که بوی تخم‌مرغ گندیده می‌دهد

ناسا می‌گوید سیاره‌ای فرازمینی به رنگ آبی کبالتی پیدا کرده که بوی آن از تخم‌مرغ گندیده نیز بدتر است. دانشمندان با استفاده از داده‌های به دست آمده از تلسکوپ فضایی جیمز وب به این اطلاعات دسترسی پیدا کرده‌اند. به گفته آنها، این سیاره فراخورشیدی به نام «اچ‌دی ۱۸۹۷۳۳بی» که به دلیل اقلیم بد آن شناخته شده است، دمایی سوزان و بارانی از شیشه دارد و در آن، هیدروژن سولفید پیدا می‌شود که در سیاره مشتری نیز وجود دارد. این ترکیب که در باد معده انسان نیز وجود دارد، بخش عمده‌ای از اتمسفر این سیاره فراخورشیدی را تشکیل می‌دهد. دکتر گوانگوی فو، اخترفیزیک دان در جانز هاپکینز که سرپرستی این تحقیق را بر عهده داشت، می‌گوید: «اگر بینی ما در دمای هزار درجه سانتی‌گراد کار می‌کرد، بویی که حس می‌کردیم بوی تخم‌مرغ گندیده بود.» دانشمندان یادآور می‌شوند هیدروژن سولفید یکی از گاز‌هایی است که ممکن است نشانه وجود حیات بیگانه فرازمینی در سیارات دوردست باشد. با این حال، محققان درباره این سیاره به طور خاص، به دنبال یافتن نشانه‌های حیات نیستند، چرا که این سیاره یک غول گازی مانند مشتری و بسیار داغ است.

منبع: روزنامه خراسان