نیمه‌شب‌های قضایی؛ روایتی از ۱۹ ساعت کار روزانه شهید رئیسی

به گزارش خبرگزاری تسنیم از همدان، در آستانه سالگرد شهادت شهید سید ابراهیم رئیسی، مروری بر خاطرات افراد نزدیک ایشان در مقاطع مختلف، تصویری زنده و ملموس از سیره مدیریتی و اخلاقی این چهره ممتاز انقلاب اسلامی ارائه می‌دهد. آنچه در پی می‌آید، روایت حسین صادقیان از دوران دادستانی شهید رئیسی در اواخر سال 1359 و سال 1360 در همدان است؛ روایتی که از لابه‌لای خاطراتی صمیمانه و ناگفته، همت بلند، عدالت‌خواهی مثال‌زدنی و مردمداری این شهید والامقام را به تصویر می‌کشد.

این گفت‌وگوی تفصیلی از روزهای نخستین حضور جوانی بیست‌ساله در مسند دادستانی همدان آغاز می‌شود و تا تأثیرات ماندگار مدیریت ایشان بر دستگاه قضایی استان ادامه می‌یابد. مرور این خاطرات، نه‌تنها برشی از تاریخ انقلاب اسلامی را نمایان می‌سازد، بلکه الگویی زنده از مدیریت جهادی، ساده‌زیستی و توجه به کرامت انسانی را پیش روی ما قرار می‌دهد؛ ویژگی‌هایی که شهید رئیسی را به چهره‌ای محبوب و مؤثر در تاریخ نظام جمهوری اسلامی تبدیل کرد.

در این مصاحبه، با جزئیاتی تأمل‌برانگیز از سخت‌کوشی شبانه‌روزی، دقت نظر در امور قضایی، مبارزه با نفوذی‌ها و توجه خاص به محرومان و مستضعفان آشنا می‌شویم. خاطراتی که هر یک، سندی زنده بر اصالت و بزرگی این شهید عزیز است و می‌تواند چراغ راهی برای مسئولان و مدیران امروز نظام اسلامی باشد.

تسنیم: لطفاً درباره چگونگی انتصاب شهید رئیسی به دادستانی همدان و واکنش اولیه همکاران به این انتصاب توضیح دهید؟

صادقیان:  اواخر سال‌ 59 به همدان آمدند و چند ماه قبل نیز دادستانی همدان و دادستانی کرج را همزمان بر عهده داشتند.دادستان همدان قبل از آن زمان عالمی به نام سید وجیه الله موسوی بود که فردی بسیار عالم و توانمند بود و به دلایلی مقرر شد به تهران منتقل شود، در آن زمان دادیارانی در همدان حضور داشتند ولی به دلیل نداشتن شایستگی های لازم، پس از آقای موسوی مقرر شد آیت الله رئیسی به همدان بیایند.

اواخر سال 59 وقتی سید ابراهیم رئیسی به عنوان دادستان دادگاه انقلاب به همدان آمدند همه کارکنان مجموعه بسیار تعجب کردیم چرا که ایشان بسیار جوان و حدود 20 سال سن داشتند و تمامی ما از نظر سنی از ایشان بزرگ تر بودیم و فکر می کردیم ایشان تازه آمده اند همدان تا آموزش ببینند، دو سه روزی این تصور در ذهن ما بود.

تا اینکه گفتیم زود قضاوت نکنیم شاید ایشان ویژگی هایی دارد که برای این جایگاه انتخاب شده و ما باید به وظیفه خود عمل کنیم.  در آن زمان دادیارانی در دستگاه قضایی با فوق لیسانس حقوق حضور داشتند ولی در حد نامه نگاری های اداری نیز نمی دانستند و ما برای آنها نامه می نوشتیم و آنها امضا می کردند.

پرونده‌ها پس از بررسی و صدور کیفرخواست (بعد از بازپرسی‌ها)، از طریق دادستان تحویل دادگاه می‌شد که بنده وظیفه تحویل گرفتن پرونده‌ها را برعهده و ارتباط تنگاتنگی با دادستان وقت داشتم. در سال 60 به عنوان «رئیس دفتر دادگاه انقلاب اسلامی همدان» همراه شهید ابراهیم رئیسی در دادگاه انقلاب همدان خدمت می کردم و با گذشت حدودا دو ماه از حضور و تدابیر آقای رئیسی نظر همکاران مجموعه نسبت به اقدامات و توانمندی ایشان تغییر کرد چرا که نظم بسیار زیادی در مجموعه و پرونده های دادگاه به وجود آمد.

شهید رئیسی در کار بسیار منظم، دقیق و جدی بود و تحول اساسی در دستگاه قضایی همدان ایجاد کرد و همه ایشان را باور کردیم.

تسنیم: از برنامه کاری و سخت‌کوشی ایشان بیشتر بگویید. الگوی استراحت و کار ایشان چگونه بود؟

صادقیان: از نظر پرکاری شهید رئیسی باید بگویم که شهید رئیسی در شبانه روز حدود 4 الی 5 ساعت استراحت داشتند و من که به دلیل کار زیاد پیش می آمد که یک ماه نیز از دادگاه بیرون نمی رفتم ولی با این وجود دو برابر شهید رئیسی استراحت می کردم.

تسنیم: درباره توجه ویژه شهید رئیسی به کرامت انسانی، به ویژه در مورد مجرمان و خانواده‌هایشان، چه مواردی را به یاد دارید؟

صادقیان: بسیار مراقب کرامت زندانی ها، مجرمین، خانواده های ایشان و پرسنل بود و همیشه دغدغه این را داشت که کارکنان مجموعه خانواده های زندانی یا متهمان را درک کنند.

حفظ کرامت انسان‌ها اعم از متهم و مجرم تا خانواده مجرمان همچنین پرسنل از اوجب واجبات بود و ایشان به طور خاص کرامتی که در قرآن کریم درباره انسان‌ها تاکید شده را رعایت می‌کرد حتی در این خصوص مراقبت به خرج می‌داد.

در میان این کارها که حفظ کرامت همه به ویژه مجرمین و سپس پرسنل را مورد تاکید داشت. به ضعیفان بیشتر توجه می کرد و می گفت بیشتر مراقب این افرادی که به خاطر ضعف و مشکلات به جرم و گناه کشیده شدن باشید. چون بعضی از این افراد به اجبار گرفتار این مسائل و جرم ها شدند و این موارد باید در پرونده ها منعکس شود.

تسنیم: از عدالت‌محوری و دقت نظر ایشان در بررسی پرونده‌ها بگویید. آیا نمونه‌ای خاص در خاطر دارید؟

صادقیان: ویژگی خاص دیگری که داشت؛ اصرار بسیار زیاد برای عدالت و عدالت محوری از ویژگی های بارز ایشان بود و معتقد بود که همیشه مراقب اعمالتان باشید چرا که خداوند ناظر شما است.

در آن زمان یکسال را همراه شهید بزرگوار در دستگاه قضایی خدمت کردم و بعد از آن دانشجو شده و وارد آموزش و پرورش شدم، بعد از حدود یک سال و نیم خدمت در آموزش و پرورش دیدم که سابقه یک سال و نیم من به یکباره افزایش یافت و نزدیک به چهار سال شد. تعجب کردم وقتی از کارگزینی سوال کردم گفتند از سوی دادگاه افزایش یافته، از دادگاه انقلاب سوال کردم گفتند آقای رئیسی دستور دادند که سوابق شما و همه افرادی که در مجموعه مشغول به کار بودند و این شرایط را دارند درج شود ما نیز مجبور شدیم که برای شما نامه بزنیم.

تسنیم: درباره ساده‌زیستی و سخت‌گیری ایشان در استفاده از بیت‌المال چه خاطراتی دارید؟

صادقیان: شهید بزرگوار از بیت المال هیچ انتظاری نداشت، دختر شهید رئیسی در ایام انتخابات ریاست جمهوری گفتند که پدر من همیشه نصف حقوق خود را دریافت می کردند و من این را از گذشته می‌دانستم چرا که شهید رئیسی زمانی که در دادگاه همدان خدمت می کرد به مدت شش ماه هیچ حقوقی دریافت نکرد.

سردار باقر سیلواری مسئول مالی مجموعه ما بودند و من هم به دلیل اینکه با ایشان دوست بودم اطلاع داشتم که آقای رئیسی پولی دریافت نمی کنند بعد از کلی بحث قبول کردند به اندازه ما دریافتی داشته باشند آن هم بعد از گذشت شش ماه.

 در آن زمان اتاق کوچکی در هتل بوعلی از آن اتاق‌های بسیار ساده در اختیار آقای رئیسی بود یعنی درست مثل زندانی‌ها که یک اتاق داشتند و با آنها در آنجا صحبت می کردیم.

شهید رئیسی اصلا به دنبال این نبود که کوچکترین استفاده ای از بیت المال داشته باشد.

تسنیم: ماجرای کشف فرد نفوذی در دادگاه را به تفصیل شرح دهید.

صادقیان: وقتی که دانشجو شدم و به تهران رفتم هفته ای دوروز به همدان می آمدم و در دادگاه کمک می کردم شخصی از همکاران به من گفت که فکر می‌کنم جدیداً در دادگاه فرد نفوذی وارد شده چون برخی پرونده‌ها جا به جا شده و تغییراتی در متن پرونده ها و یا تعداد برگه ها و سطرها رخ می دهد چون ما به صورت منظم پرونده ها را دسته بندی می کردیم، حتی برگه ها را شماره می زدیم و تمام سطرها را می بستیم. این شخص از من درخواست کرد که این موضوع را اطلاع دهم و من به دلیل اینکه جایگاهی نداشتم مخالفت کردم ولی به خاطر حساسیت کاری که برای همکاران وجود داشت قبول کردم و به خدمت آقای رئیسی رسیدم و این موضوع را عرض کردم ایشان به من ماموریت داد تا تمام پرسنل جدید و حتی درصورت تردید از پرسنل قدیم نیز این مورد را بررسی کنم.

مخالفت کردم و عرض کردم که دانشجو هستم ولی گفتند این کار مناسب خود شماست و حکم ماموریت ویژه و دوماهه را برای من امضا کردند، در نهایت مشخص شد فرد نفوذی که از تهران به همدان منتقل شده بود و از منافقان بود نفوذی بوده و مرتکب این اقدامات می شد و در نهایت از تهران آمدند و این شخص را بردند یعنی آقای رئیسی هیچ تعصبی نداشت که بخواهد از کسی دفاع کند.

تسنیم: درباره ماجرای تحویل سلاح شخصی تان و برخورد شهید رئیسی بگویید.

صادقیان: در خاطرم هست که پس از خروج از مجموعه قضایی وقتی در دبیرستان به عنوان مربی پرورشی و قرآن تدریس می کردم مجوز حمل سلاح داشتم و مسلح بودم این امر به دلیل شرایط حساس و حضور فعالانه منافقان بود. گاهی این کلت دیده می شد و موجب ترس دانش آموزان یا سایر معلمان می شد، به نظر خودم صورت خوشی نداشت مسلح بمانم خصوصا که در مدرسه و با دانش‌آموزان آمد و شد داشتم.

به دادگاه رفتم و این نکته را مطرح کردم گفتند با آقای رئیسی صحبت کن با ایشان در میان گذاشتم؛ ایشان معتقد بود که به دلیل شرایطی که در دستگاه قضا وجود داشت، برای حفاظت لازم است مسلح باشم با اصرار بنده و انکار ایشان در نهایت بنا شد با رضایت شخصی کتبا اعلام کنم که تمایلی به نگهداری اسلحه ندارم و این چنین شد که سلاحم را تحویل دادم.

صادقیان با بیان اینکه رئیس‌جمهور ما عاقبت‌به‌خیر شد و به مزد و اجر مجاهدت‌های خود رسید، آن‌هم با شهادت در راه خدمت، خدمتی که مردم دیدند و این ما هستیم که مانده‌ایم و باید سختی‌هایی را متحمل شویم، سخنان خود را به پایان برد.

به گزارش تسنیم، شهید رئیسی تجسم عینی یک مدیر انقلابی بود؛ مدیری که عدالت را با مهربانی، سختکوشی را با تقوا، و مسئولیت‌پذیری را با ساده‌زیستی درآمیخته بود. ایشان نه فقط یک مسئول، که الگویی زنده از مدیریت اسلامی بود که تا پایان عمر پربرکتش بر همین منش ثابت قدم ماند.

مصاحبه از مریم رحیمیان انور

انتهای پیام/