به گزارش خبرگزاری فارس، جواد نکونام در نشست خبری قبل از بازی با فولاد خوزستان در هفته دوازدهم لیگ برتر اظهار داشت: خیلی خوشحالم افرادی که چهار سال کنارشان بودم و برد و باخت‌ را باهم تجربه کردیم را دوباره می‌بینم. باخت‌های کمی را در ورزشگاه خانگی اهواز داشتیم و روزهای خوبمان خیلی زیاد بود. خوشحالم از اینکه در اهواز هستم؛ جایی که هوادارانمان، تیم و باشگاه فولاد خوزستان که چند سال خدمتشان بودم، هستند. وقتی داشتم بازی‌های فولاد را نگاه می‌کردم، دلم تنگ شد. دوست داشتم از آن روزها و هواداران خوبمان یاد کنم؛ هوادارانی که بدون حضور آن‌ها هیچ موفقیتی کسب نمی‌شد. از روز اول تا روزی که جام گرفتیم و موفق شدیم، کنارمان بودند.

وی ادامه داد: شناخت کافی از تیم فولاد داریم و با توجه به وقفه لیگ که متاسفانه برخلاف میلی باطنی ما اتفاق می‌افتد، زمان این را داشتیم آنالیز خوبی داشته باشیم و تمرینات خوبی را هم پشت سرگذاشتیم. من با بازیکنانی که اینجا هستند، کار کردم و شناخت خوبی از فولاد دارم و امیدوارم بازی خوبی انجام دهیم و بتوانیم دست پر از زمین خارج شویم. درباره شرایط فعلی فولاد بعد از خودم صحبتی نمی‌کنم چون حرفه‌ای نیست. مسوولان و سرمربی این تیم قطعا بهترین تصمیم را برای باشگاه می‌گیرند. بعد از اینکه تیم در لیگ سوم و سال بعد قهرمان جام حذفی شد، من را از فولاد کنار گذاشتند و دوباره برگشتم و دوباره توانستیم هم به آسیا برویم و هم سوپرکاپ را به دست آوریم. درباره اتفاقاتی که رخ داد خیلی مختصر و کوتاه می‌گویم؛ آن روزی که در اهواز با پرسپولیس بازی داشتیم، پیش بینی می‌کردم که در آینده برای تیم چه اتفاقی می‌افتد.

سرمربی استقلال در مورد هواداران استقلال گفت: هواداران همه جا برای ما سنگ تمام می‌گذارند و از آن‌ها ممنون هستیم. می‌دانستیم که در خوزستان شاید از همه جا استقبال  بیشتر باشد. این وظیفه ما را سنگین‌تر می‌کند و همه ما باید با کار و تمرکز بیشتر این محبت‌شان را در زمین جبران کنیم.

نکونام گفت: من به مارتینس سرمربی فولاد خوزستان برای حضور در فوتبال ایران خیر مقدم می‌گویم. وقتی من فوتبال بازی می‌کردم، ایشان سرمربی بودند و خوشحالم که مربی لالیگایی در فوتبال ما هستند. فوتبال ایران و اسپانیا فرق می‌کند؛ خصلت بازیکنان، لیگ ایران  و شرایطی که اینجا است کاملا فرق می‌کند. امیدوارم فردا بازیکنان ما با تمرکز کامل وارد زمین شوند و بتوانیم نهایت استفاده را ببریم و دست پر از زمین خارج شویم.

پایان پیام/