آتلانتیک: سنوار رفته است، اما حماس پیروزی خود را به دست آورد

باشگاه خبرنگاران جوان؛ حسین مهدی‌تبار - یحیی سنوار ممکن است رفته باشد، اما مرگ او پیروزی غیرمنتظره‌ای برای حماس در خیابان‌های عربی و اسلامی به همراه داشته است. در لحظات پایانی زندگی خود که در ویدیو ثبت شد، سنوار زخمی به نظر می‌رسید و از خانه‌ای تخریب شده خارج شد و با یک چوب به سوی پهپادی که او را فیلمبرداری می‌کرد پرتاب کرد. جالب اینکه، نیروهای دفاعی اسرائیل (IDF) که از هویت او بی‌خبر بودند، پس از مرگش متوجه شدند که این فرد همان سنوار است. حماس و حامیانش به سرعت از این لحظه برای تبلیغات استفاده کرده‌اند و سنوار را به عنوان یک مبارز تنها که در برابر قدرت جنگی مدرن ایستاده بود، به تصویر کشیده‌اند. این تصویر به ویژه در میان جوانان عرب پخش شده و به عنوان نشانه‌ای از استقامت حماس شناخته شد و این باعث جلب همدلی و حمایت گسترده‌ای شد.

این تغییر چهره سنوار، فقط در میان گروه‌های اسلام‌گرا بلکه در میان ملی‌گرایان و گروه‌های چپ‌گرا نیز پشتیبانی پیدا کرده است. در مصر، اتحادیه‌های حرفه‌ای، سیاستمداران مخالف و فعالان مرگ «شهید» سنوار را سوگوار کرده‌اند و برخی حتی او را «رهبر مقاومت» می‌دانند. حتی الازهر، معتبرترین مؤسسه دینی سنی جهان، بیانیه‌ای در سوگ مرگ او صادر کرده است، که این روایت سنوار را به عنوان نماد ایستادگی اعتبار می‌بخشد.

مرگ سنوار به حماس این امکان را داده است که یک پایه حمایت جدید، به ویژه در میان جوانان عرب، جذب کند. بیشتر این جوانان که فاقد زمینه تاریخی هستند، تحت تأثیر شبکه‌های اجتماعی قرار دارند که ویدیوهای پر احساس از رنج‌های غزه را به نمایش می‌گذارند. پلتفرم‌هایی مانند تیک‌تاک و ایکس (توییتر سابق) جنگ را به جریانی از تصاویر تبدیل کرده‌اند که در آن ناامیدی، ویرانی و ایستادگی غالب است و لحظات پایانی سنوار به عنوان آخرین عمل مقاومت به تصویر کشیده شده است. این امر باعث شده که کودکان و حتی بزرگسالان در غزه و سایر نقاط منطقه، در لحظات آخر سنوار لباس بپوشند، زیرا او را به عنوان یک قهرمان می‌بینند.

اما این تنها همدلی با حماس یا اسلام‌گرایان نیست که شدت یافته است، بلکه نفرت و بی‌اعتمادی به اسرائیل نیز افزایش یافته است. روش‌های بی‌رحمانه جنگ و تاکتیک‌های شدید آن، روایت اسرائیل را که جنگ فقط علیه حماس است، تضعیف کرده است. 

مرگ سنوار و تحولات مربوط به آن، زمینه‌ای برای ظهور یک ایدئولوژی اسلامی تحت عنوان «آزادی و مقاومت» فراهم کرده است که به جذب نه تنها جوانان مذهبی بلکه هم‌چنین طرفداران چپ‌گرا، ملی‌گرا و پان‌عرب نیز کمک کرده است. این حرکت ریشه در شعارهای ضد اسرائیلی دارد.

منبع:‌نشریه آتلانتیک