و قال عز من قال:

"قل اتهنوا و تدعوا الی السلم و انتم الاعلون و الله معکم و لن یترکم اعمالکم".

در آغاز لازم می دانم، به همه شما میهمانان عزیز، روسای محترم مجالس، رهبران گروه های مختلف فلسطینی، اندیشمندان، فرزانگان و شخصیت های برجسته ی جهان اسلام و دیگر شخصیت های آزادی خواه، خوشامد بگویم و حضورتان در این نشست ارزشمند را گرامی بدارم.

قصه ی پر غصه ی فلسطین و اندوه جان کاه مظلومیت این ملت صبور، بردبار و مقاومت، حقیقتا هر انسان آزادی خواه و حق طلب و عدالت جو را می آزارد و درد و رنجی انبوه بر دل می نشاند.

تاریخ فلسطین و اشغال ظالمانه آن و آواره کردن میلیون ها انسان و مقاومت دلیرانه ی این ملت قهرمان، پر فراز و نشیب است.

کاوشی هوشمندانه در تاریخ نشان می دهد که در هیچ برهه ای از تاریخ، هیچ یک از ملت های جهان با چنین رنج و اندوه و اقدامی ظالمانه مواجه نبوده اند که در یک توطئه ی فرا منطقه ای، کشوری به طور کامل اشغال شود و ملتی از خانه و کاشانه ی خود رانده شوند و به جای آنان، گروهی دیگر از جای جای جهان بدان جا گسیل شوند؛ موجودیتی حقیقی نادیده گرفته شود و موجودیتی جعلی بر جای آن بنشیند، اما این نیز یکی از صفحات ناپاک تاریخ است که همچون دیگر صفحات آلوده، با اذن خداوند متعال و یاری او بسته خواهد شد؛ چه آنکه: "ان الباطل کان زهوقا" و "ان الارض یرثها عبادی الصالحون".

کنفرانس شما در یکی از سخت ترین شرایط جهانی و منطقه ای برگزار می شود. منطقه ی ما که همواره پشتیبان ملت فلسطین در مبارزات آن علیه یک توطئه ی جهانی بوده است، این روزها دستخوش ناآرامی و بحران های متعدد است. بحران های موجود در چندین کشور اسلامی منطقه موجب شده است تا حمایت از مساله ی فلسطین و آرمان مقدس آزادی قدس کم رنگ شود. توجه به نتیجه ی این بحرانها، به ما تفهیم میکند که قدرت های سود برنده از آن کدامند. آنانی که رژیم صهیونیستی را در این منطقه به وجود آوردند تا از طریق تحمیل یک درگیری طولانی مدت، مانع از ثبات و استقرار و پیشرفت منطقه شوند، اینک نیز در پس فتنه های موجود قرار دارند، فتنه هایی که موجب شده است تا توانمندی های ملت های منطقه در درگیری های عبث و بیهوده به خنثی کردن یکدیگر مصروف شود و با فشل شدن همه، آنگاه فرصت برای قدرت گیری هر چه بیشتر رژیم غاصب صهیونیستی فراهم آید.

همچنان در این میان، شاهد تلاش خیرخواهان و عقلا و حکمای امت اسلامی هستیم که دلسوزانه در پی حل این اختلافات هستند؛ اما متاسفانه، توطئه های پیچیده دشمن، توانسته است با بهره گیری از غفلت برخی دولتها، جنگ های داخلی را بر ملتها تحمیل کند و آنها را به جان یکدیگر بیندازد و تلاش این خیرخواهان امت اسلامی را کم اثر کند. آنچه در این میان حائز اهمیت است، تضعیف جایگاه مساله ی فلسطین و تلاش برای خروج آن از اولویت است.

علی رغم اختلافاتی که کشورهای اسلامی با یکدیگر دارند که برخی از آنان طبیعی و برخی دیگر توطئه دشمن و برخی دیگر ناشی از غفلت است، لیکن همچنان عنوان فلسطین می تواند و باید، محور وحدت همه ی آنان باشد.

یکی از دستاوردهای این نشست ارزشمند، مطرح کردن اولویت نخست جهان اسلام و آزادی خواهان جهان، یعنی موضوع فلسطین و ایجاد فضای همدلی برای تحقق هدف والای حمایت از مردم فلسطین و مبارزات حق طلبانه و عدالت جویانه ی آنان است.

هرگز نباید از اهمیت حمایت سیاسی از مردم فلسطین غافل بود که در جهان امروز از اولویت ویژه ای برخوردار است. ملتهای مسلمان و آزادی خواه با هر سلیقه و روش، اما میتوانند در یک هدف گرد هم آیند و آن فلسطین و ضرورت تلاش برای آزادی آن است.

با پدیدار شدن نشانه های افول رژیم صهیونیستی و ضعفی که بر متحدان اصلی آن بویژه ایالات متحده ی آمریکا حاکم شده است، مشاهده میشود که اندک اندک، فضای جهانی نیز به سمت مقابله با اقدامات خصمانه و غیر قانونی و غیر انسانی رژیم صهیونیستی میل می کند، البته هنوز جامعه جهانی و کشورهای منطقه نتوانسته اند به مسئولیت خود در برابر این مساله ی انسانی عمل کنند.

سرکوب وحشیانه ی ملت فلسطین، دستگیری های گسترده، قتل و غارت، غصب سرزمین های این ملت و بنای شهرک در آنها، تلاش برای تغییر چهره و هویت شهر مقدس قدس و مسجد الاقصی و دیگر اماکن مقدس اسلامی و مسیحی در آن، سلب حقوق اولیه ی شهروندان و بسیاری از مظالم دیگر همچنان ادامه دارد و از پشتیبانی همه جانبه ی ایالات متحده آمریکا و برخی دیگر از دولت های غربی برخوردار است و متأسفانه با عکس العمل شایسته ی جهانی مواجه نیست.

ملت فلسطین مفتخر است که خدای متعال بر آنان منت گذارده و رسالت عظیم دفاع از این سرزمین مقدس و مسجد الاقصی را بر دوش آنان نهاده است.

این ملت راهی جز این ندارد که با اتکاء به توانمندی های ذاتی خود، در صدد بر آید تا شعله مبارزه را همچنان فروزان نگاه دارد و الحق که تا کنون چنین کرده است.

انتفاضه ای که اینک در سرزمین های اشغالی برای سومین بار آغاز شده است، مظلوم تر از دو انتفاضه گذشته، اما درخشان و پر امید در حرکت است و به اذن الله خواهید دید که این انتفاضه، مرحله بسیار مهمی از تاریخ مبارزات را رقم خواهد زد و شکستی دیگر بر رژیم غاصب تحمیل خواهد کرد.

این غده ی سرطانی، از هنگام آغاز، مرحله ای رشد کرده و به بلای کنونی تبدیل شده و درمان آن نیز باید مرحله ای باشد، که چند انتفاضه و مقاومت پیگیر و مستمر توانسته است اهداف مرحله ای بسیار مهمی را محقق سازد و همچنان توفنده به پیش می تازد تا دیگر اهداف خود را، تا زمان آزادی کامل فلسطین محقق سازد.

            

ملت بزرگ فلسطین که به تنهایی، بار سنگین مقابله با صهیونیسم جهانی و حامیان قلدر آن را به دوش می کشد، صبور و بردبار اما مستحکم و استوار به تمامی مدعیان فرصت داده است تا ادعای خود را به محک تجربه بسپارند. آن روز که به ادعای نادرست واقع بینی و ضرورت پذیرش حداقل حقوق برای جلوگیری از ضایع شدن آن، طرح های سازش به طور جدی مطرح شد، ملت فلسطین و حتی همه جریان هایی که نادرستی این دیدگاه برایشان از پیش اثبات شده بود، به آن فرصت دادند. البته جمهوری اسلامی ایران از همان ابتدا بر نادرستی این نوع روش های سازش کارانه تاکید کرد و آثار زیان بار و خسارت های سنگین آن را گوشزد نمود. فرصتی که به روند سازش داده شد آثار مخربی در مسیر مقاومت و مبارزه ی ملت فلسطین به همراه داشت، اما تنها فایده آن اثبات نادرستی تصور واقع بینی در عمل بود. اساساً روش و طریقه ی شکل گیری رژیم صهیونیستی به گونه ای است که نمی تواند از توسعه طلبی و سرکوبگری و تضییع حقوق حقه ی فلسطینیان سر باز زند، زیرا موجودیت نامشروع رژیم صهیونیستی در صورتی قابلیت استمرار خواهد داشت که بر ویرانه های هویت و موجودیت فلسطین بنا شود. به همین دلیل است که حفاظت از هویت فلسطینی و پاسداری از همه نشانه های این هویت بر حق و طبیعی امری واجب، ضروری و یک جهاد مقدس است. تا وقتی که نام فلسطین، یاد فلسطین و شعله فروزان مقاومت همه جانبه این ملت برافراشته بماند امکان ندارد که پایه های این رژیم مستحکم گردد.

مشکل روند سازش فقط در این نیست که با کوتاه آمدن از حق یک ملت به رژیم غاصب مشروعیت می دهد که خود خطائی بزرگ و نابخشودنی است بلکه مشکل در آن است که اساساً هیچ تناسبی باشرایط کنونی مسئله فلسطین ندارد و خصلت های توسعه طلبانه و سرکوبگرانه و آزمندی صهیونیست ها را در نظر نمی گیرد اما این ملت با اغتنام فرصت توانسته است نادرستی ادعای مدعیان سازش را به اثبات برساند و در نتیجه نوعی اجماع ملی در مورد روش های درست مبارزه برای احقاق حقوق حقه ی ملت فلسطین شکل گرفته است.

اینک مردم فلسطین در کارنامه سه دهه گذشته خود دو الگوی متفتوت را تجربه رکده اند و میزان تناسب آن با شرایط خویش را دریافته اند. در مقابل روند سازش الگوی مقاومت قهرمانانه و  مستمر انتفاضه ی مقدس قرار دارد که دستاوردهای عظیمی برای این ملت داشته است. بی دلیل نیست که این روزها مشاهده می کنیم که از سوی مراکز معلوم الحال "مقاومت" مورد هجوم و یا "انتفاضه" مورد سوال قرار می گیرد. از دشمن انتظاری جز این نیست،؛ زیرا به درستی این راه و ثمربخش بودن آن وقوف کتمل دارد اما گاه مشاهده می کنیم که برخی از جریان ها و حتی کشورهایی که در ظاهر ادعای همراهی با مسئله فلسطین را دارند ولی در حقیقت درصددند تا مسیر درست این ملت را منحرف کنند به مقاومت حمله می کنند. ادعای آنان این است که مقاومت در پی چند دهه از عمر خود هنوز نتوانسته است آزادی فلسطین را محقق سازد پس این روش نیازمند بازنگری است! در پاسخ باید گفت: درست است که مقاومت هنوز نتوانسته است به  هدف غایی خود یعنی آزادی کل فلسطین دست یابد، لیکن مقاومت توانسته است، مسئله فلسطین را زنده نگه دارد. باید دید اگر مقاومت نیود اینک در چه شرایطی به سر می بردیم؟ مهم ترین دستاورد مقاومت ایجاد مانع اساسی در برابر پروژه های صهیونیستی است. موفقیت مقاومت در تحمیل یک جنگ فرسایشی به دشمن است. یعنی توانسته برنامه اصلی رژیم صهیونیستی را که سیطره بر کل منطقه بود به شکست بکشاند. در این روند باید بحق از اصل مقاومت و سلحشورانی که در دوره های مختلف و از همان ابتدای اجرای پرده ی تاسیس رژیم صهیونیستی به مقاومت پرداختند و با تقدیم جان خود پرچم مقاومت را برافراشته نگاه داشته و نسل به نسل آن را منتقل کردند تجلیل شود. نقش مقاومت در دوره های بعد از اشغال بر کسی پوشیده نیست و بقیناً نمی توان حتی نقش مقاومت را در پیروزی و لو مختصر جنگ سال 1352 (1973 میلادی) نادیده انگاشت. و از سال 1361 (1982 میلادی) که عملا بار مقاومت بر دوش مردم داخل فلسطین قرار گرفت اما مقاومت اسلامی لبنان (حزب الله) از راه رسید تا بار یاریگر فلسطینیان در مسیر مبارزاتی شان باشد. اگر مقامت رژیم صهیونیستی را زمین گیر نکرده بود اینک شاهد دست اندازی آن به دیگر سرزمین های منطقه بودیم از مصر گرفته تا اردن و عراق و خلیج فارس و غیره، آری این دستاورد بسیار مهم است اما این تنها دستاورد مقاومت نیست و آزادی جنوب لبنان و آزادی غزه تحقق دو هدف مرحله ای مهم در روند آزادی فلسطین به شمار می رود که توانسته است روند گسترش جغرافیایی رژیم صهیونیستی را معکوس گرداند. از اوایل دهه 60 هجری شمسی (دهه 80 میلادی) به بعد دیگر نه تنها رژیم صهیونیستی قادر نبوده است به سرزمین های جدیدی دست اندازی کند بلکه عقب گرد آن با خروج ذلت بار از جنوب لبنان آغاز شد و با خروج ذلت بار دیگر از غزه استمرار یافت. هیچ کس نمی تواند منکر نقش اساسی و تعیین کننده مقاومت در انتفاضه ای که در نهایت، رژیم صهیونیستی را وادار کرد تا از غزه خارج شود جنگ 33 روزه لبنان و جنگ هایی 22 روزه، 12 روزه و 51 روزه در غزه، همگی صفحات درخشانی از کارنامه مقاومت است که موچب افتخار تمام ملت های منطقه، جهان اسلام و همه انسان های آزادیخواه جهان است.

در جنگ 33 روزه عملا همه راه های امداد رسانی به ملت لبنان و مقاومان سلحشور حزب الله بسته شد اما به یاری خداوند و اتکاء به نیروی عظیم مردم مقاوم لبنان، رژیم صهیونیستی و حامی اصلی آن یعنی ایالات متحده آمریکا شکست مفتضحانه ای را متحمل شدند که دیگر به آسانی جرئت حمله به آن دیار را نخواهند کرد. مقاومت های پی در پی غزه که اینک به قلعه ی شکست ناپذیر مقاومت مبدل شده است در طی چند جنگ پیتپی نشان داد که این رژیم ضعیف تر از آن است که در مقابل اراده ی یک ملت توان ایستادگی داشته باشد. قهرمان اصلی جنگ های غزه ملت سلحشور و مقاومی است که علی رغم تحمل چندین سال محاصره اقتصادی اما با اتکاء به قدرت ایمان همچنان از این قلعه دفاع می کند. جای آن دارد که از همه ی گروه های مقاومت فلسطین، سرایا القدس(جهاداسلامی)، کتائب عز الدین قسام(حماس)، کتائب شهداء الاقصی(فتح) و کتائب ابوعلی مصطفی (جبهه خلق برای آزادی فلسطین) که نقش ارزشمندی در این جنگها داشتند، تقدیر به عمل آید.

میهمانان و برادران!

خطرات ناشی از حضور رژیم صهیونیستی هرگز نباید مورد غفلت قرار گیرد و لذا مقاومت باید از همه ابزارهای لازم برای استمرار کار خود برخوردار باشد و در این مسیر، همه ملتها و دولتهای منطقه و همه آزادی خواهان جهان وظیفه دارند نیازهای اساسی این ملت مقاوم را تامین کنند که بستر اصلی مقاومت، ایستادگی و پایداری ملت فلسطین است که خود فرزندان غیور و مقاوم پرورش داده است. تامین نیازهای مردم فلسطین و مقاومت فلسطین، وظیفه ای مهم و حیاتی است که همه باید به آن عمل کنیم. در این روند، نباید به نیازهای اساسی مقاومت در کرانه باختری بی توجه بود که اینک بار اصلی انتفاضه مظلوم را بر دوش می کشد. مقاومت فلسطین نیز باید با عبرت گیری از گذشته خود به این نکته مهم توجه داشته باشد که "مقاومت و فلسطین"، ارزشمندتر و والاتر از آن است که در اختلافات میان کشورهای اسلامی و عربی و یا اختلافات داخلی کشورها و یا اختلافات قومی و مذهبی درگیر شود. فلسطینیان، بخصوص گروه های مقاومت باید قدر جایگاه ارزشمند خود را بدانند و به این اختلافات ورود نکنند. کشورهای اسلامی و عربی و همه جریان های اسلامی و ملی، موظفند در  خدمت آرمان فلسطین قرار گیرند و در مقابل، نباید از هیچ یک از گروه های فلسطینی انتظار داشته باشند که در درگیریهای داخلی به طرفداری از آنان وارد شوند. حمایت از مقاومت، وظیفه همه ما است و هیچ کس حق ندارد در برابر کمک، از آنان انتظار ویژه ای داشته باشد. آری، تنها شرط کمک این است که این کمکها در جهت تقویت بنیه مردم فلسطین و ساختار مقاومت هزینه شود. پایبندی به اندیشه ایستادگی در برابر دشمن و مقاومت در همه ابعاد آن، ضامن استمرار این کمکها است. موضع ما نسبت به مقاومت یک موضع اصولی است و ربطی به گروه خاصی ندارد. هر گروهی که در این مسیر استوار باشد، با او همراه هستیم و هرگروهی که از این مسیر خارج شود، از ما دور شده است. عمق رابطه ما با گروه های مقاومت اسلامی فقط به میزان پایبندی آنان به اصل مقاومت مرتبط است.

نکته دیگری که باید به آن اشاره شود، اختلاف میان گروه های مختلف فلسطینی است. تفاوت دیدگاه به دلیل تنوع سلیقه در میان مجموعه ها امری طبیعی و قابل درک است و تا آنجا که در همین محدوده باقی بماند، چه بسا موجب هم افزایی و غنای هرچه بیشتر مبارزات مردم فلسطین شود، لیکن مشکل از زمانی آغاز می شود که  این اختلافات، به نزاع و خدای ناکرده درگیری بینجامد؛ که در این صورت جریانهای مختلف، با خنثی کردن قدرت و توان یکدیگر، عملا در مسیری گام برمی دارند که خواست دشمن مشترک همه آنها است. مدیریت اختلاف و تفاوت نگرش و سلیه، هنری است که همه جریانهای اصلی باید آن را بکار گیرند و به گونه ای برنامه های مختلف مبارزاتی خود را برنامه ریزی کنند که فقط به دشمن فشار آورد و موجب تقویت مبارزه شود. اتحاد ملی بر اساس برنامه جهادی، ضرورتی ملی برای فلسطین است که انتظار می رود همه جریانهای مختلف در جهت عمل به خواست همه مردم فلسطین برای تحقق آن بکوشند.

مقاومت، این روزها با توطئه دیگری نیز دست به گریبان است و آن تلاش دوست نمایانی است که می کوشند مقاومت و انتفاضه مردم فلسطین را از مسیر خود منحرف ساخته و آن را هزینه معاملات سرَی خود با دشمنان ملت فلسطین بنمایند. مقاومت هوشمندتر از آن است که در این دام فروافتد؛ بویژه آنکه ملت فلسطین رهبر حقیقی مبارزات و مقاومت است و تجارب گذشته نشان می دهد که این ملت با درک دقیق از شرایط، مانع از این گونه انحرافات می شود و اگر خدای ناکرده، جریانی از جریانهای مقاومت در این دام فروافتد، این ملت همچون گذشته می تواند نیاز خود را بازتولید کند. اگر گروهی پرچم مقاومت را بر زمین بگذارد، یقینا گروهی دیگر از دل ملت فلسطین برمی آید و آن پرچم را در دست خواهد گرفت.

مطمئنا شما حضار محترم، در این نشست، فقط به فلسطین خواهید پرداخت که متاسفانه در چند سال اخیر، کوتاهی هایی در توجه لازم و ضروری نسبت به آن صورت پذیرفته است. یقینا بحرانهای موجود در جای جای منطقه و امت اسلامی شایسته توجه است، لیکن آنچه موجب این گردهمایی است، مساله فلسطین است. این اجلاس می تواند خود الگویی باشد تا با تأسّی به آن، رفته رفته همه مسلمانان و ملتهای منطقه بتوانند با تکیه بر اشتراکات خود، اختلافات را مهار کرده و با حل تک تک آنها، موجبات تقویت هرچه بیشتر امت محمدی(صلوات الله علیه) را فراهم آورند.

در پایان لازم می دانم بار دیگر از حضور ارزشمند همه شما مهمانان عالی قدر تشکر کنم. همچنین از رئیس محترم مجلس شورای اسلامی و همکارانشان در مجلس یازدهم به دلیل زحمتی که برای تشکیل این کنفرانس انجام دادند، تشکر می کنم. توفیق همه شما را در خدمت به مساله فلسطین به عنوان اصلی ترین مساله جهان اسلام و محور وحدت همه مسلمانان و آزادگان جهان از درگاه ایزد منَان مسئلت دارم.

درود و رحمت خداوند نثار روح پُرفتوح همه شهدای اسلام باد، بویژه شهدای والامقام مقاومت در برابر رژیم صهیونیستی و نیز همه رزمندگان صادق جبهه مقاومت و نیز روح مطهر بنیانگذار جمهوری اسلامی که بیشترین اهتمام را به قضیه فلسطین مبذول داشت.

موفق و پیروز باشید.

والسلام علیکم و رحمت الله و وبرکاته