با کاهش نرخ سود «اوراق سخاب»، افزایش نرخ دلار، بهبود قیمت‌های جهانی و ارائه گزارش‌های امیدوار‌کننده از شرکت‌ها در 6‌ماه نخست در اکثر گروه‌ها، هم‌اکنون شاخص پس از نزدیک به 4سال توانسته وارد کانال 86هزار واحد شود و از منظر تکنیکالی راه را برای صعود به محدوده 90هزار واحدی و سقف و رکورد تاریخی خود هموار کند.

در این بین نکات قابل توجهی وجود دارد: همواره بعد از هر دوره صعودی دلار، بازار سرمایه نیز با توجه به صادرات محور بودن شرکت‌های بزرگ در کوتاه‌مدت و ارزش جایگزینی در بلندمدت، نسبت به این افزایش نرخ واکنش نشان داده است.

ارائه گزارش‌های شش‌ماهه احتمالا به تعدیلات مثبت و همچنین ارائه گزارش‌های مثبت نه‌ماهه نیز منجر خواهد شد. بنابراین می‌توان گفت در 4-3‌ ماه آینده وضع بنیادین بازار سهام به‌ویژه گروه‌های بزرگ، وضع مطلوبی خواهد بود.

در بازارهای موازی هم با کاهش نرخ اوراق سخاب باید منتظر کاهش نرخ سود بانکی نیز باشیم تا آخرین سنگرهای نقدینگی در بازار پول نیز دچار تزلزل شود و راه برای ورود نقدینگی بیشتر به بورس که بیش از 4سال است در وضعیت رکود قرار دارد، هموار شود.

هرچند بازار ارز همچنان زیرنظر سرمایه‌گذاران قرار دارد اما بازار مسکن و سکه کم‌اقبال هستند. پیش‌بینی می‌شود رقابت بازار ارز و بورس همچنان تا یکسال آینده ادامه داشته باشد. این دو بازار هم‌اکنون جذابیت‌های بیشتری، نسبت به سایر بازارهای رقیب، برای سرمایه‌گذاران دارند.

در شرایط کنونی بهتر است وزن سهام شرکت‌های صادرات‌محور و تک‌سهم‌های درخشان را در سبد دارایی‌های خود افزایش دهید و سهم‌های مصرف‌کننده ارز را با احتیاط بیشتری دنبال کنید.احتمالا با رونق بیشتر بازار سهام در روزها و هفته‌های آینده، شاهد ورود نقدینگی بیشتری از بستر بازارسهام و به‌ویژه صندوق‌های سرمایه‌گذاری به بورس خواهیم بود و صنایعی که عنوان شد، در پیشانی بورس قرار خواهند گرفت و احتمالا شرکت‌های بورس از منظر وضع عملکرد شش‌ماهه و همچنین تأثیر افزایش نرخ ارز درصورت‌های مالی آنها به 2گروه تقسیم خواهند شد.

رفته‌رفته پیش‌بینی می‌شود شیب ورود نقدینگی به بورس شتاب بیشتری پیدا کند. باید دید نقدینگی لازم برای حرکت شاخص به سمت 90هزار واحدی و مهم‌تر از آن عبور از این مقطع و حرکت بلندمدت به سمت شاخص 120هزار واحدی مهیا خواهد شد؟