به گزارش ایسنا، به نقل از خبرگزاری آناتولی، روسیه ۳۰ سال پس از شکستش در افغانستان، اکنون دغدغه مشترکی با گروه شبه‌نظامی طالبان که زمانی دشمن سرسخت این کشور بود، یافته است. به‌رغم آنکه وضعیت این گروه تروریستی است، روسیه در سال‌های اخیر رویکرد بسیار مثبتی را در قبال طالبان اتخاذ کرده است.
ضمیر کابلوف، نماینده ریاست جمهوری روسیه در امور افغانستان اخیرا در کنفرانسی خبری قویا از این گروه حمایت کرد و گفت: طالبان مذاکرات مستقیم با آمریکا را حق خود می‌داند. روسیه هم درباره مشروعیت دفتر سیاسی طالبان در دوحه که نماینده این گروه است، تردیدی ندارد.
او همچنین دولت کابل را "عروسک خیمه شب بازی" و "مضطرب" توصیف کرد و گفت این احتمال وجود دارد که در انتخابات ریاست جمهوری ماه آوریل این دولت با چهره‌هایی که رهبران طالبان آنها را می‌پذیرند، جایگزین شوند. طرفداری او از طالبان مورد حمایت رسانه‌های روسیه و تحلیلگرانی قرار گرفت که پیروزی طالبان در این کشور را اجتناب‌ناپذیر می‌بینند.
روسیه از سال ۲۰۰۷ با طالبان تماس برقرار کرد و هر چه اختلاف‌نظرش با آمریکا بیشتر می‌شد، مسائل مشترک بیشتری با مخالفانش می‌یافت. ثمره کنونی این تماس، موافقت طالبان با دیدار علنی در کنفرانس نهم نوامبر مسکو با دولت افغانستان بود. ضمیر کابلوف، از آن به عنوان گامی به سمت مذاکرات تمام عیار یاد کرد.
پاول فلجنگائر، از تحلیلگران نظامی مستقل به آناتولی گفت: اکنون، باور به پیروزی طالبان، مقام‌های روسیه را به سمت ارتباط با این جنبش سوق می‌دهد تا اطمینان حاصل شود که اگر روزی این گروه مجددا در افغانستان به قدرت رسید، گفت‌وگوهای سازنده‌ای برقرار می‌شود. تصور روسیه بر این است که طالبان پیروز می‌شود. بنابراین دوستی با فاتحان اهمیت دارد؛ این امر خصوصا برای ثبات در آسیای میانه هم اهمیت دارد که روسیه اهداف نظامی استراتژیک و پایگاه‌های نظامی و همچنین پایگاه‌های شناسایی فضایی مثل اوکنو در تاجیکستان دارد.
به گفته این تحلیلگر، مقام‌های روسیه همچنین نگران احتمال توسعه داعش هستند و طالبان را به چشم "پادزهر" این گروه تروریستی می‌بیند. او گفت: داعش در تلاش برای گسترش نفوذش در آسیای میانه است که این برای روسیه پذیرفتنی نیست. همزمان طالبان تاکید دارد که درون مرزهای افغانستان باقی می‌ماند. این برای روسیه خوب است. اینکه آنها به آسیای میانه نمی‌روند و ما هم به افغانستان نمی‌رویم.
آنتون مرداسوف، کارشناس شورای روابط بین‌الملل روسیه به آناتولی گفت: تلاش‌های روسیه در افغانستان همچنین بخشی از تلاش‌ها برای نشان دادن وجهه خودش به عنوان صلح‌ساز است. مقام‌های ارشد مکررا ویرانی اقدامات آمریکا در عراق، لیبی و سوریه را یادآوری می‌کنند. حتی در افغانستان، این عملیات پس از یازده سپتامبر بدون مجوز شورای امنیت سازمان ملل متحد بود. از طرف دیگر، روسیه، ترکیه و ایران قصد دارند جلوی جنگ سوریه را بگیرند.
پاول فلجنگائر، تحلیلگر نظامی مستقل معتقد است که براساس سیاست دوستی با طالبان، روسیه می‌تواند از طریق میانجی‌هایش سلاح به دست طالبان برساند. او گفت: روسیه مکررا انتقال سلاح به آنها را تکذیب می‌کند اما از نظر من ممکن است. طالبان سامانه‌های دفاع هوایی اس-۴۰۰ نمی‌خرد. آنها به چیزهای ساده‌تری نیاز دارند. چیزهایی از مهمات دوران شوروی برای آنها کافیست. البته طالبان هم این اتهام را نمی‌پذیرد.
انتهای پیام
