«احسان حسینی‌راد» فرزند مرحوم استاد «عبدالمجید حسینی‌راد» در گفت‌وگو با خبرنگار هنرهای تجسمی خبرگزاری فارس اظهار داشت: پدرم فردی آرام و کم حرف بود، بیشتر زمان خود را به مطالعه و نگارش اختصاص می‌داد. معمولا روزهای جمعه در جمع خانواده بیشتر بحث‌های هنری مطرح می‌شد. حتی گاهی ما را راهنمایی و تشویق می‌کرد تا وارد این عرصه شویم همین طور هم شد، بنده وارد هنر نقاشی شدم برادرم نیز وارد هنر معماری شد.

وی ادامه داد: یکی از روحیه‌های پدرم این بود که هیچ وقت عقاید و نظرات شخصی خود را به دیگران تحمیل نمی‌کرد. در صورت لزوم و در مواقع خاص عقاید خود را مطرح می‌کرد و بقیه را به عهده فرد می‌گذاشت.

فرزند مرحوم استاد «عبدالمجید حسینی‌راد» یادآور شد: مطالعه روی پایان‌نامه‌ها، طراحی، نقاشی، رفتن به سینما به همراه مادر، قدم زدن‌های شبانه در فضای سبز، سفرهای خانوادگی گاهی هم به همراه اساتید از دیگر برنامه‌های پدر بود اما پدرم علاقه خاصی به خواندن شاهنامه داشت.

وی افزود: طی چند سال اخیر پدرم مجموعه‌ای از شاهنامه‌ها را مطالعه کرده و تحلیل آن را انجام ‌داد. تصاویر مینیاتور کمیاب را نیز جمع آوری کرده بود تا مجموعه کتاب منتشر شود؛ اما برای انتشار آن با مشکل مواجه شد؛ در هر صورت پدر اصرار داشت که باید این کار انجام شود. از این موضوع هم ناراحت بود که خواندن شاهنامه دارد به فراموشی سپرده می‌شود.

عبدالحسینی بیان داشت: هنر جدید از دغدغه‌های پدر بود که در موزه هنرهای معاصر نیز این بحث را پیگیری کرد. پدر همیشه می‌گفت «چرا هنر جدی گرفته نمی‌شود؟ باید حوزه هنر پیشرفت کند». در واقع نابسامانی هنر از دغدغه‌های پدر بود.

وی گفت: با توجه به دغدغه‌هایی که پدر داشت، اخیرا پیگیر ایجاد رشته مستقلی با عنوان «هنر اسلامی» در دانشکده هنرهای زیبا دانشگاه تهران بود و امیدواریم مسئولان این مسیر را ادامه بدهند.