به گزارش گروه اقتصادی باشگاه خبرنگاران، محمدحسین برخوردار  افزود: به همین دلیل تلاش برای مدیریت منابع آب، افزایش بهره وری آب در بخش کشاورزی و شهرنشینی، بهره وری و مدیریت تقاضا در بخش صنعت و معدن، ارزیابی اثار برنامه ها و سیاست های کلان اقتصادی بر بخش آب و دهها سرفصل دیگر که امروز جزو دغدغه های سیاستگذاران است، موضوع جدی و مهمی نبود و تنها برنامه های توسعه و آن هم با هر هزینه ای مد نظر برنامه ریزان اقتصادی بود.

وی تصریح کرد : وقتی آینده پژوهان در این باره هشدار می دادند که نسلی که خود را در مقایسه با گذشتگان خردمندتر جلوه می دهد، بر لبه تیغ نشسته است و بحران آب درآینده ای نه چندان دور فاجعه ای به بار خواهد آورد که نه فقط مسیر پیشرفت کشورهای درحال توسعه را سد خواهد کرد، بلکه سالانه میلیون ها نفر از مردم جهان را به کام مرگ خواهد فرستاد، بسیاری از دولتمردان و سیاستگذاران آن را خیلی جدی نمی گرفتند.

وقتی آنها هشدار می دادند که بسیاری از جنگ ها و تنش ها میان کشورهای همسایه بر سر منابع آب روی خواهد داد، خیلی توجه نمی شد.

برخوردار گفت : امروز با نزدیک شدن صدای پای این بحران ، همه دولتمردان از جمله در سرزمین ما به این آگاهی رسیده اند که هیچ کشوری بدون مراقبت از منابع آب و بدون سرمایه گذاری برای مدیریت آب نمی تواند ثبات اقتصادی، اجتماعی و سیاسی خود را حفظ کند و بدون پیاده سازی مباحث اقتصاد آب، توسعه پایدار فقط در حد بازی با کلمات و جمله سازی های خوش رنگ و لعاب باقی خواهد ماند.

وی افزود : باید هرگونه برنامه ریزی برای تولید ، واردات و صادرات کالاها را بدون لحاظ کردن مولفه های مدیریت آب و حفاظت منابع آب کنار بگذاریم و قراردادهای تجاری با دیگر کشورها را باید بر مبنای میزان مصرف آب تنظیم کنیم، به گونه ای که تا حد امکان صادرات کالاهای صنعتی و کشاورزی که تقاضای آب آنها بیش از حد تعیین شده است، محدود کنیم و در ازای آن واردات این کالاها را جایگزین تولید آن در کشور کنیم.

رئیس مجمع واردات گفت : با چنین نگرشی قراردادهای تجارت ترجیحی می تواند تامین کننده منافع ملی کشور باشد و باید مصرف آب در واحد محصول ارزیابی شود و همین شاخص، معیار مشوق های تولید و واردات و صادرات لحاظ شود.

وی تصریح کرد : یکی از مهم ترین مولفه های راهبردی نحوه تامین کالا در اقتصاد مقاومتی باید میزان مصرف آب برای هر واحد کالا تعیین شود و نباید از واردات آب مجازی به معنای واردات کالاهایی که مصرف آب آنها بیش از اندازه است، هراسی داشته باشیم؛ زیرا واردات این اقلام، می تواند صرفه جویی در مصرف آب صنعتی و کشاورزی را به دنبال داشته باشد.

برخوردار اظهار داشت : این رویکرد زمانی می تواند حائز ارزش باشد که افزایش بهره وری در مصرف آب کشاورزی با توسعه روش های نوین آبیاری و همچنین بازسازی شبکه آبی شهری مورد توجه قرار گیرد و سرمایه گذاری لازم در این بخش ها صورت پذیرد، در غیر این صورت واردات این کالاها تنها باز کردن دروازه های کشور روی کالای خارجی خواهد بود.

وی تاکید کرد : نباید فراموش کنیم اگر دیروز اقتصاد کشور ها وابسته به نفت بود، اقتصاد امروز و فردای جهان حریص به آب است و کشوری که نتواند منابع آبی خود را درست اداره کند، در واقع در زمین رقیب بازی کرده است. امروز «اقتصاد» کشور تشنه «آب» و «آب» تشنه «مدیریت» است.

بنابر این گزارش ایران در منطقه خشک و نیمه خشک قرار دارد و  افزایش دوره های خشکسالی باعث کاهش شدید منابع آبی شده است و باید نظام آبیاری بر اساس استانداردهای بین المللی توسعه یابد. کارشناسان هم معتقدند اقتصاد کشاورزی در ایران باید متناسب با نرخ بین المللی آب ساماندهی شود و هماهنگ با شرایط مناطق ، الگوهای کشاورزی را متناسب با ظرفیت ها ، محدودیت و امکانات آبی کشور اجرایی کنیم.

در کشورهای پیشرفته به ازای هر متر مکعب آب تا دو کیلوگرم و بیشتر محصول کشاورزی تولید می کنند در صورتی که در ایران به 700 گرم می رسد.

انتهای پیام/