اینکه بگوئیم سیاست خارجی محتاط پرزیدنت اوباما در حال نزدیک شدن به مواضع جنگ طلبان وتندروهای جمهوری خواه است،شاید قضاوتی زود هنگام و عجولانه باشد. ولی می توان گفت او اسیر بازی زیرکانه آنها شده است. این یعنی "یک هیچ" به نفع جمهوریخواهان؟

حدود3 ماه از آغاز تازه ترین دور خشونت ها در عراق میگذرد، با این تفاوت که تبعات این خشونت های بی سابقه نه تنها امنیت این کشور ،بلکه آرامش و ثبات کل خاورمیانه وجهان را هدف قرار داده است.آقای اوباما که پس از خروج سربازان آمریکائی از عراق در سال 2011 وعده داده بود پای هیچ نیروی نظامی امریکائی، مجددا خاک عراق را لمس نخواهد کرد، قرار است امروز چهارشنبه گزارشی جامع و کاملا عملیاتی از ژنرال لوید آستین، فرمانده سنتکام ( ستاد فرماندهی نیروهای آمریکا در مناطق خاورمیانه و آسیای مرکزی مستقر در فلوریدا) دریافت کند که ممکن است نتایج آن معادلات 12 سال اخیر راتاحدی بر هم بریزد.گرچه در این خصوص هنوز هیچ اظهار نظر رسمی صورت نگرفته ،اما از آنجا که ژنرال دمپسی پس از ملاقات روز سه شنبه مشترک خود به همراه چک هگل وزیر دفاع با اعضای کمیته نیروهای مسلح مجلس سنا احتمال دخالت مستقیم پیاده نظام را نه تایید کرد ونه تکذیب ، گمانه زنی ها در این خصوص افزایش یافته است. وزیر دفاع چک هگل نیز تصریح کرد" اگر لازم باشد که در عملیاتی نیروهای ما هم شرکت مستقیم داشته باشند، من در این باره به رئیس جمهور توصیه هائی خواهم کرد."

تا آنجا که به دخالت حساب شده نظامی ایالات متحده مربوط می شود، نیروی هوائی عملا جنگ را با هدف حمله به مواضع داعش و نیز پوشش حمایتی از ارتش عراق و نیروهای پیشمرگه ها را آغاز کرده است .اما ظاهرا این دخالت یا پوشش هوائی در این حدی که صورت می گیرد بیشتر موجب تغییر تاکتیک های ارتش داعش شده تا تغییر استراتژی آنها. شبه نظامیان تندرو و آدم کش فعلا منتظر اقدامات استراتژیک نظامی آمریکا مستقل از اقدامات ارتش عراق و اکراد شمال هستند.اما اینکه تصمیم به برخوردی جدی و رودرو با عوامل دولت اسلامی عراق و شام نتیجه ارزیابی های امنیتی و تحلیلی خود آقای رئیس جمهور و نزدیکان وی بوده یاناشی از تسلیم در برابرفشارهای کنگره و جمهوریخواهان؟ پاسخ به این سوال قدر مشکل است. شخصا تردید دارم پرزیدنت اوباما خود مستقلا به این نتیجه رسیده باشد.او در طی 3 ماه گذشته نظاره گر اوضاع عراق بود اما هیچ دخالت معنا داری علیه داعش به عمل نیاورد. این انتقادات هر چند مشروعیتی به دید گاه های جمهوری خواهان و تند روهای جنگ طلب نمی دهد، اما از این زاویه که سیاست خارجی و امنیتی کاخ سفید در خاورمیانه از اواخر سال 2011وبه ویژه از ژوئن امسال ،عامل اصلی بحران و مشکلات کنونی برای عراق ، منطقه و امنیت جهانی شناخته شده ، رئیس جمهوری و تیم او به شدت مورد انتقاد هستند. نگرانی که هم اکنون ذهن بسیاری را مشغول کرده آنستکه اگر اتخاذ مواضع جدید اوباما ناشی اعطای امتیازی به کنگره ویا تسلیم در برابر فشار های جمهوریخواهان تندرو باشد، باید گفت کاخ سفید در راهی قدم گذاشته که عملا به تقویت مخالفان  آنهم در آستانه انتخابات میان دوره ای کنگره منجر خواهد شد. از هم اکنون جمهوریخواهان تند رو مانند تد کروز ، اریک کانتور و یا مک کین تلویحا مدعی هستند آنچه امروز رئیس جمهوری انجام می دهد یا در صدد انجام آن است تایید دید گاه های آنان است ویا ژنرال تندرو کیت رایت معاون سابق فرماندهی ستاد مشترک ارتش آمریکا میگوید" تنها راه نابودی داعش اعزام نیروی پیاده نظام به عراق است. این یعنی دخالتی تمام عیار!.

حیرت آوراما واقعی، اینگونه دیدگاه ها با نظرات پاره ای از دولت های عرب حاضر در ائتلاف پاریس بسیار نزدیک است. حیرت آور از این جهت که این دولت ها علی رغم همراهی پاریسی با کاخ سفید در موضوع عراق،شرورانه و زیرکانه اولا در صددند پای نظامیان آمریکائی را مجددا به عراق باز کنند و آنها تنها پول خرج کنند ، ثانیا در همراهی با اپوزیسیون دولت مستقر در واشنگتن( تندروها ی جنگ طلب و جمهوری خواهان کنگره) تا کنون نشان داده اند از هیچ اقدامی فرو گذارنکرده اند.یک چنین رویکردی از سوی متحدان در تاریخ ایالات متحده بی سابقه است. رئیس جمهور ،وزیر دفاع و فرماندهان پنتاگون که به نظر میرسد مشغول بازی با توپ تندروهای جمهوریخواه در داخل و رهبران محافظه کار عرب درمنطقه عربی هستند، اگر بیش از عملیات هوائی فعلی که البته می تواند توسعه یابد در بحران عراق پیش رفته و عملیات زمینی را کلید بزنند ،مطمئنا خود را نه تنها گرفتار سیاست های غلط تند روها ی داخلی و خارجی کرده اند، بلکه به نیروها و جنگجویان جنایتکار داعش زمینه و انگیزه و فرصت لازم را برای شروع یک جنگ فرسایشی خواهند داد. بی شک در آن زمان حامیان اروپائی دخالتی نخواهند کرد(آنگونه که آلمان تصریح کرده)،مردم ایالات متحده هم این وضع را تحمل نخواند کرد .نتیجه؟ جمهوریخواهان در آستانه انتخابات میان دوره ای مجلس در نوامبر و ریاست جمهوری 2016، اوباما،تیم او و حزب دمکرات را مورد شماتت و تمسخر قرار خواهند داد. رئیس جمهور و دمکرات ها فرصت جبران اشتباهی به این بزرگی را قطعا به دست نخواهد آورد.matinmos@gmail.com.