(فریادِ من از فراق یار است)

یاری که همیشه در کنار است!

بیتی که سروده شد، نشستم

گفتم به خودم که این چه‌کار است؟!

یک مصرعِ آن که مال «سعدی»ست

این مصرعِ بنده هم شعار است

تنها نه که من، که یارِ من نیز

امروزه به دردِ من دچار است

لیلی سرِ کوچه آمد و دید

مجنون تهِ کوچه در فرار است!



غافل که به‌جای شخصِ مجنون

بابای طرف سرِ قرار است!

حوا به فرشته‌ای چنین گفت:

شوهر که شد آدم، افتخار است

اینجا شب و روز، جای هر کار

دیگِ کلک و چاخان به بار است!

در فصلِ بخوربخور در این شهر

هر گوشه آن، «سمیناهار» است!



یک‌روز سواره‌ای پیاده‌ست

یک‌روز پیاده‌ای سوار است

این نکته بدان که بس مهم است

بعد از ۱ و ۲، سه و چهار است!

«سِدر» است اگر به قول برخی

در گویشِ ما ولی «کنار» است

...

کوتاست اگرچه عمرِ «خالو»

اما سخنش ادامه‌دار است...

6060