پژوهش جدید و منتشرشده در ‍‍ژورنال Annals of Neurology نشان می‌دهد افرادی که در معرض آلودگی هوا قرار دارند نسبت به افرادی که به‌طور منظم هوای پاکیزه تنفس می‌کنند، مغزهای پیرتری دارند.

در این بررسی محققان اسکن‌های مغزی را بر روی 1400 زن سالمند برای ارزیابی میزان ماده خاکستری (که اطلاعات را پردازش می‌کند) و ماده سفید (که به اعصاب در ارتباطات مغزی کمک می‌کند) انجام دادند.

آن‌ها همچنین اطلاعات آلودگی هوا را برای برآورد میزان آلودگی، به‌صورت ذرات بسیار ریزی که می‌توانند به داخل ریه‌ها نفوذ کنند، در زنانی که در طی سال‌های 1999 تا 2006 در معرض آلودگی بوده‌اند، بررسی کردند.

دانشمندان کشف کردند که به ازای هر  3.49 میکروگرم در هر سانتیمتر مربع آلودگی، در ماده سفید مغز زنان در معرض آلودگی، 6.23 سانتی‌متر مکعب کاهش‌یافته است. برای یک شخص عادی، این میزان معادل بیش از دو سال پیری مغزی است.

اما چرا این روند کاهش این همه نگران‌کننده است؛ گرگوری ویلینیوس نویسنده همکار مطالعه و استادیار اپیدمیولوژی در دانشکده بهداشت دانشگاه براون می‌گوید، چون که کاهش ماده سفید با اختلالات شناختی، زوال عقل و سایر بیماری‌های جدی عصبی همراه است.

جیو چوان چن سرپرست مطالعه و استادیار طب پیشگیری در دانشکده پزشکی کِک در دانشگاه کالیفرنیای جنوبی می‌گوید، این موضوع آلودگی هوا بر روی ماده خاکستری مغز به‌اندازه ماده سفید تأثیر نداشته است، «حیرت‌آور» است، اما او می‌گوید تحقیقات بیشتر بر روی افراد جوان‌تر ممکن است کاهش در ماده خاکستری را هم نشان دهد.

پژوهش‌های قبلی زندگی در نواحی با میزان آلودگی بیشتر را با وخیم‌تر شدن عملکرد در آزمون‌های عملکرد شناختی و شتاب بیشتر زوال عقلی مرتبط کرده‌اند، اما دکتر چن می‌گوید یافته‌های جدید دارای اهمیت هستند چون آن‌ها نشان داده‌اند آلودگی هوا می‌تواند ساختارهای مغزی ما را دستخوش تغییر کند.

متأسفانه دانشمندان دلیل این واقعه را نمی‌دانند. ویلینیوس می‌گوید ما از مطالعات قبلی می‌دانیم که در معرض آلودگی هوا بودن می‌تواند به التهاب مغز منجر شده، جریان خون به مغز را تغییر دهد و به نواحی خاصی از مغز آسیب وارد کند. بااین‌وجود پژوهش‌های بیشتری برای درک نحوه آسیب رساندن آلودگی هوا روی مغز مورد نیاز است.

آلودگی هوا عامل 12.5 درصد کل مرگ‌ها در دنیا بوده و بر طبق گزارش سازمان بهداشت جهانی از سال 2012 تابه‌حال حدود 7 میلیون نفر در سراسر دنیا بر اثر مواجهه با آلودگی جان خود را ازدست‌داده‌اند.

اما آلودگی هوا تنها در آسیب‌های مغزی خلاصه نشده و بیماری‌های قلبی نیز مرتبط است. پژوهش منتشرشده در ژورنال Circulation در سال 2010 نشان داده که تماس طولانی‌تر با آلودگی هوا امید به زندگی افراد از چندین ماه تا چند سال کاهش داده است. بااین‌وجود تحقیقات همچنین مشخص کرده‌اند که اثرات مضر مذکور می‌توانند زمانی که فرد در معرض هوایی باکیفیت‌تر قرار می‌گیرد، کاهش پیدا کند.

چن می‌گوید تحقیقات بیشتری قبل از اینکه دانشمندان بتوانند بگویند اثرات آلودگی بر روی مغز ما به‌طور مشابه با سلامت قلب برگشت‌پذیر است یا نه، مورد نیاز است. متأسفانه او قانع نشده است و می‌گوید: «تا جایی که من می‌دانم، هیچ شاهدی مبنی بر بازسازی مغز بعد از آسیب‌های ایجادشده درنتیجه مواجهه با آلودگی هوا وجود ندارد.»

Yahoo Health

ترجمه: محمد ملائکه