جیمز والش کارشناس مسائل امنیتی و پژوهشگر ارشد پروژه مطالعات امنیتی انستیتوی تکنولوژی ماساچوست در گفت و گو با ایرنا گفت که به نظر او احتمال به نتیجه رسیدن این مذاکرات بخصوص با توجه به میل و اشتیاقی که در طرفین مذاکرات دیده می شود، بسیار زیاد است.



وی افزود همین که طرفین بر سر تمدید مهلت گفت و گو ها به توافق رسیده اند، نشان می دهد که آن ها و بخصوص ایران و آمریکا خواهان رسیدن به یک توافق جامع و دراز مدت هستند وگرنه مثل دفعات گذشته به محض برخورد با یک مشکل شانه بالا می انداختند و مذاکرات را ترک می کردند.



این پژوهشگر آمریکایی دلیل توفیق مذاکرات اخیر را هوشمندی و تلاش طرفین و بویژه هوشیاری تیم مذاکره کننده ایرانی دانست و افزود : به نظر من دولت جدید ایران با استفاده از همه تجارب گذشته به این قدرت دست یافته است تا راه را برای رسیدن به یک توافق جامع هموار کند.



جیمز والش ادامه داد که هر دو طرف با تجریه شکست های پیاپی مذاکرات قبلی به این آگاهی رسیده اند که در مذاکره به نرمش و سازش نیاز دارند تا بتوانند به نقاط مشترکی دست پیدا کنند وگرنه هیچ مذاکره ای بدون سازش و گذشت به نتیجه نخواهد رسید.



وی در پاسخ به این سوال که در مذاکرات ماه سپتامبر انتظار چگونه گذشت هایی از سوی طرفین می رود، گفت که در این مذاکرات 2 و یا 3 موضوع عمده وجود دارد که طرفین باید بر سر آن ها به توافق برسند و اولین موضوع حجم و زمان غنی سازی ها است.







** استفاده از فناوری هسته ای حق ایران



والش در توضیح این موضوع گفت : حالا دیگر کسی در مورد این که برنامه های هسته ای حق مسلم ایران است، تردیدی ندارد و همه بر سر این موضوع به توافق رسیده اند و در نتیجه فقط این سوال مطرح است که به چه حجم و تا چه مدتی.



وی افزود که به نظر او مسئله فاز بندی تولید سانتریفیوژ ها موضوع دومی است که طرفین در این مذاکرات به بحث و بررسی در مورد ان خواهند پرداخت و هردو طرف نیاز خواهند داشت تا برای رسیدن به راه هایی به منظورتوافق بر سرچگونگی و تعداد این سانتریفیوژ ها پیدا کنند.



والش ادامه داد: مثلا ممکن است توافق بشود که ایران در نخستین مرحله مقدار معینی از سانتریفیوژ ها را تولید کند و در مرحله بعدی به نسبت نیاز و اقتضای برنامه های هسته ای کشور این تعداد تغییر نماید.



این کارشناس مسائل امنیتی سومین موضوع مورد بحث در این گفت و گو ها را طول مدت این توافق ها پیش بینی کرد و گفت: ایران و آمریکا در این گفت و گو ها باید ببینند که آیا بهتر است طول زمان توافق نهایی مثلا 3 ساله باشد و یا پنج ساله و یا هر مدت دیگری.



والش در پاسخ به این سوال که آیا به نظر شما محافظه کاران آمریکایی در این مرحله نیز به کارشکنی ها و تبلیغات خود به منظور فلج کردن این گفت و گو ها و جلوگیری از رسیدن به یک توافق نهایی ادامه خواهند داد، گفت: مخالفان در هر دو کشور در ابتدای امضای توافقنامه موقت در نوامبر سال گذشته تلاش هایی را برای عقیم ساختن آن شروع کردند که خوشبختانه به نظر می رسد هردو گروه در این تلاش ها ناکام مانده اند و دلیل آن هم این است که گفت و گو ها نه تنها به شکست منجر نشد بلکه به مدت چهار ماه دیگر تمدید شده است.



کارشناس امنیتی آمریکا با بیان این که احتمال ادامه تلاش گروه های مخالف همچنان وجود خواهد داشت، گفت : آنچه اهمیت دارد، این است که طرفین با هوشیاری راه رسیدن به یک توافق نهایی را هموار کنند و وقتی چنین توافقی حاصل بشود آن وقت گروه های مخالف در دو کشور ناگزیر به تسلیم خواهند شد و مذاکره کنندگان خواهند توانست بجای آن که صرفا به قول و وعده در مورد موفقیت این مذاکرات اکتفا کنند با اتکای به توافق به دست آمده حقانیت و درستی راهی را که رفته اند، به اثبات برسانند.



وی افزود با حصول چنین توافقی رهبران هر دو کشور به مخالفان خود ثابت خواهند کرد که تلاش و هوشیاری آن ها به حصول این توافق منتهی شده و از این پس اگر اختلال و اشکالی پیدا بشود گناهش به گردن آن ها یعنی مخالفان خواهد بود.



اروپام-4-541 ** 1917