به گزارش خبرنگار صنایع دستی ایسنا، در نمایشگاه پیشکسوتان و هنرمندان شاخص استان تهران، هنرمندانی را می‌بینید که گوشه‌ای از خانه‌شان را کارگاه کرده‌اند و هنر را دست به دست به اعضای خانواده‌هایشان (پدر و مادر به دختر پسر) چرخانده‌اند.
بهزاد اژدری، رییس انجمن هنرمندان سفال‌گر که عمده کارهای سرامیکی‌اش را به نمایش گذاشته، درباره این نمایشگاه می‌گوید: به‌غیر از سه مورد از کارهای موجود در نمایشگاه، بقیه آثار کارشناسی هستند و می‌توان گفت که واقعا این نمایشگاه پسشکسوتان است، اما باز هم جای اینکه به استانداردها نزدیک شویم وجود دارد.
کارهای او موجب شگفتی دانشجویان هنری که تخصص‌شان شیشه است می‌شود و از او می‌خواهند که کمی درباره کارهایش برایشان توضیح دهد.
عمده بازدیدکنندگان این نمایشگاه را شاگردان هنر از دانشجویان رشته هنرهای سنتی گرفته تا هنرمندان تشنه یادگیری بیشتر، تشکیل می‌دهند.
صفر نیاکان، سازنده انواع پرنده‌های فولادی، طوق و علامت است که درباره این نمایشگاه اظهار می‌کند: پیشکسوتان دارند از بین می‌روند. 258 رشته صنایع دستی داریم، در حالیکه حتی 58 رشته آن هم فعال نیست؛ اما از زمانی که آقای نامورمطلق به صنایع دستی آمده است، شاهد اتفاقات خوب هستیم.
محمد علی ودود هم که آثار چوبی‌اش را به نمایش گذاشته می‌گوید: بعد از مدت‌ها این اولین نمایشگاه آبرومندی است که هم مرحله پیش برنامه‌ریزی آن درست بود و هم مرحله دعوت و چینش آثار. محل برگزاری نمایشگاه به خوبی انتخاب شده است و فضای کافی برای نمایش آثار وجود دارد.
این هنرمند با بیان اینکه غرفه‌ها به درستی تفکیک شده است، اظهار می‌کند: این اتفاقی خوبیست، چون در گزینش هنرمندان دقت شده است و نمایشگاه سطح یک‌دستی دارد و همگرایی خوبی بین هنرمندان اتفاق می‌افتد.
ودود معتقد است: بازدیدکنندگان تخصصی به نمایشگاه می‌آیند که این امر به پربار شدن آن و ایجاد ارتباط موثر هنرمندان کمک می‌کند.
او همچنین درباره مدیریت صنایع دستی می‌گوید: به نظرم مدیریت یعنی هیچ اتفاق ناخوشایندی نیفتد. رشته‌های هنری و صنایع دستی زاینده و پویا هستند. هیچ امری نیامده که بتواند هنر و هنرمند را مدیریت کند. بزرگترین کار یک مدیر هنری این است که بستر کار هنرمند را فراهم کند. نامور مطلق با اینکه ویرانه‌ای تحویل گرفت مهمترین هنری که به خرج داد این بود که جلوی ویرانگی بیشتر را گرفت.
مهرنوش بشارت نقاشی‌های پشت شیشه‌اش را در این نمایشگاه عرضه می‌کند و خطاب به معاون صنایع‌دستی کشور که درخواست می‌کند تولید جعبه‌های جواهری که ساخته است را بیشتر کند، بیان می‌کند: کارها خاص پسند هستند و بازار چنین آثاری را سخت می‌پذیرد.
نامور مطلق هم پاسخ می‌دهد: لازم نیست عامه مردم این کارها را بپذیرند. شما بسازید، این وظیفه ماست که کارهای دیگرش را انجام دهیم.
بشارت با بیان اینکه نقاشی پشت شیشه در حال منسوخ شدن است، درباره نمایشگاه پیشکسوتان صنایع دستی می‌گوید: معمولا پیشکسوتان در همه نمایشگاه‌ها حضور دارند اما اینکه همه‌ی آنها در یک مجموعه آن هم در آخر سال جمع شوند کار دشواری است.
شاهرخ پوری هم طراحی صنایع دستی می‌کند و هم از تلفیق چرم و نمد و جاجیم آثار جدیدی خلق کرده است. او به نامور مطلق پیشنهاد می‌دهد: شما با شهرداری گفتگو کنید تا آنها زمینی در اختیار ما قرار دهند، ساختش با ما، هنرمندان خودشان آنجا را تبدیل به بازارچه می‌کنند به شرطی که بعد از مدتی آن را از ما نگیرند. ما که بیمه به درد بخوری نداریم حداقل جای ثابتی برای ارائه کارهایمان داشته باشیم.
آثار این نمایشگاه به حدی در خور توجه است که یکی از کارداران سفارت پاکستان هم که از نمایشگاه دیدن می‌کند از دیدن آثار شاخص هنرمندان پیشکسوت به وجد می‌آید و مدام به زبان فارسی می‌گوید: خدا برکت بده، بسیار قشنگ است.
انتهای پیام
5970302
مهمترین اخبار فرهنگی‌هنری
