به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، روزنامه انگلیسی تلگراف در تحلیلی از دید نویسنده‌اش می‌آورد: «ولادیمیر پوتین، رییس جمهوری روسیه،‌ از تصمیمات دولت آمریکا در قبال سوریه به نفع خود بهره برده است. درحالیکه دخالت آمریکا برای آموزش تعداد کمی از شورشیان و مخالفان سوری کم شده است،‌ حملات هوایی گاه و بیگاه و سیاست آشکارای بی اعتنایی به تداوم حضور بشار اسد، رییس جمهوری سوریه در دمشق باعث شده تا مسکو این فرصت را مغتنم بشمارد.

روسیه حضور خود را در شهر ساحلی لاذقیه که جزو استحکامات علویان سوری است، افزایش داده است و حضورش را در بندر طرطوس که تنها راه دریایی روسیه در خاورمیانه می‌تواند باشد، تشدید کرده است. پوتین حتی اخیرا پا را فراتر گذاشته و توافقی را با دمشق،‌ بغداد و تهران امضا کرده تا ظاهرا درباره داعش در عراق و سوریه به تبادل اطلاعات با آنها بپرازد.

این مانور، اسد را از انزوا بیرون می‌کشد و برای او مشروعیت و‌ تضمین موقعیت به عنوان رهبر سوریه به همراه دارد.

در مقابل مقام‌های کاخ سفید به نیویورک تایمز گفتند که باراک اوباما، رییس جمهوری آمریکا به واسطه این اقدامات از جانب روسیه غافلگیر شده و این دو درباره حذف اسد از یک ائتلاف ضد داعش توافقی ندارند. اما این واکنشی ضعیف تلقی می‌شود. این یک شکایت بی سر و صدا است نه یک فریاد پر خشم. این یک خشم حقیقی یا یک لغو مذاکرات با رهبری روسیه نبود. البته این مساله به این خاطر رخ داد که کاخ سفید مدت‌هاست از ایده خود در برکناری اسد دست کشیده است.

موضع باراک اوباما این است که هیچ راه حلی برای بحران‌های به وجود آمده در سوریه بدون برکناری اسد ندارد. او در جریان سخنرانی خود در مجمع عمومی سازمان ملل اسد را یک مستبد و رهبر قبیله‌ای توصیف کرد که خودش را چهار سال است پشت جنگی که 200 هزار کشته و میلیون‌ها آواره و بی خانمان برجای گذاشته، مخفی کرده است.

اما عملکردها همواره رساتر از حرف‌ها بوده و اقدامات دولت آمریکا پیامی بسیار متفاوت داشته است. جنگنده‌های آمریکایی در حال رها کردن بمب بر روی سوریه هستند اما تنها در مناطقی که از کنترل دولت اسد خارج هستند. این جنگنده‌ها تنها داعش یا جبهه النصره، شاخه القاعده در سوریه را هدف قرار می‌دهند. مواردی وجود دارد که جنگنده‌های ائتلاف تحت رهبری آمریکا مواضع افراط گرایان را در خطوط مقدم و جاییکه با دولت اسد می‌جنگند،‌ بمباران کرده‌اند و اگر بخواهیم دقیق شویم این جنگنده‌ها به صورت غیر مستقیم به پشتیبانی دمشق می‌پردازند.

درمیان سیاستگزاران دولت واشنگتن،‌ این ایده که پرزیدنت اسد همچنان بخشی از مشکل سوریه محسوب می‌شود،‌ به نظر دیدگاهی از بین رفته است.

سه سال قبل،‌ سوریه مساله مهم و بر سر زبانها بود. اما امروز، کاروان سیاسی به سمت جلو حرکت می‌کند و تمایل برای به روز نگهداشتن تحولات سوریه تقربیا از بین رفته است.

برنامه‌ای تحت حمایت مالی وزارت خارجه آمریکا که جرایم جنگی بالقوه توسط دولت دمشق را مستندسازی می‌کرد،‌ متوقف شده و جایش را مطالعه اقدامات خودکامه و استبدادی داعش گرفته است.

تغییر سیاست را حتی می‌توان در گزارش‌های خبری هم مشاهده کرد. تلویزیون و روزنامه‌ها هم اکنون بیشتر بر تهدید داعش متمرکز شده‌اند.

حتی مهاجران سوری در اروپا که از سراسر سوریه و به دلایل مختلف فرار می‌کنند، ‌به نظر از دست داعش می‌گریزند.

و اما در سوریه،‌ تغییراتی نه چندان زیاد رخ داده است. داعش حالا کنترل چندین بخش را به دست گرفته اما داستان واقعی همچنان انجام اقدامات دولت دمشق است.

سوری‌ها که شاهد درخواست‌های دولت آمریکا مبنی بر برکناری اسد بوده‌اند حالا می‌بینند که آمریکایی‌هایی چشم بر روی بمباران هدفمند با توجیه هدف قرار دادن داعش بسته‌اند.

این ایده که آمریکا اخلاقی‌ترین نیروی جهان است حالا به نظر یک شوخی بی رحمانه می‌رسد.»

انتهای پیام