به گزارش ایسنا و به نقل از انگجت، وسایل نقلیه خودران، چگونگی تغییر خطوط حرکت را نمی‌دانند. این وسایل، به مدل‌های تقریبا ثابتی از داده‌ها تکیه دارند که بررسی آنها در ترافیک سنگین، واقعا دشوار است یا آنقدر پایه‌ای هستند که شاید خودرو فقط در هنگام ضرورت، با استفاده از آنها خطوط حرکت خود را تغییر دهد.
"آزمایشگاه علوم رایانه‌ای و هوش مصنوعی"(CSAIL) دانشگاه ام.آی.تی، راه حل بهتری برای این مشکل دارد. این موسسه، الگوریتمی ابداع کرده است که مانند انسان می‌تواند با توجه به امنیت جاده، خطوط حرکت را تغییر دهد.
این روش جدید، اصلاح مفهوم آشنای "منطقه حائل"(buffer zones) است. منطقه حائل، اشاره به منطقه‌ای دارد که در میان دو یا چند ناحیه(اغلب میان کشورها) قرار گرفته و با توجه به نقش حائل خود، باعث جدایی و عدم اتصال آنها می‌شود. مناطق مرزی و مناطق غیرنظامی نمونه مناطق حائل هستند.
این الگوریتم، مقصد خودروهای دیگر و چگونگی پیشگیری از تصادف خودروی بدون سرنشین را تشخیص می‌دهد. سیستم‌های پیشین، برای صرفه‌جویی در زمان، این حوزه‌ها را می‌سنجیدند اما دانشمندان ام.آی.تی، برای ایجاد حوزه‌های جدیدتر، از یک روش کارآمد ریاضی استفاده می‌کنند. در صورتی که عملکرد خودرو، ضعیف‌تر از انسان باشد، این روش حوزه‌های جدیدی به وجود می‌آورد.
اگرچه همیشه، ضمانت ایمنی برای پیشگیری از انحراف خودرو وجود دارد، این فرآیند، با توجه به سرعت تغییر می‌کند و حتی می‌تواند براساس سطح پیشروی، تنظیم شود.
البته، باید در نظر داشت که این ابداع، تنها یک الگوریتم است و شاید برای مدتی طولانی در جاده عمل نکند.
شاید این الگوریتم، از آنچه ابتدا به نظر می‌رسید مهمتر باشد. اگر استفاده از خودروهای خودران ممکن شود، الگوهای انسانی ترافیک مورد نیاز خواهند بود.
انتهای پیام
