به گزارش خبرنگار گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان،کلانشهرها به موضوعی جدی در عرصه مدیرت کشوری تبدیل شده است،مناطقی که حجم انبوه و متکثری از جمعیت را در دل خود جای داده اند و حالا بعد از گذشت سالها،این تنوع و تکثر خود به معضلی جدی بدل شده که باید برای آن چاره اندیشی کرد.

آلودگی صوتی،آلایندگی زیست محیطی،ازدحام و شلوغی،ترافیک و... هر کدام خود حدیث مفصلی در میان مشکلات ریز و درشت اجتماعی و فرهنگی در کلانشهرها به شمار می رود که هزینه،انرژی و اعتبارات بسیاری را می بلعد.

اما براستی راهکار برون رفت از این دغدغه ها و مشکلات ریز و درشت متعدد چیست؟

برخی معتقدند وقت آن رسیده که دل را به دریا زد و دل از زرق و برق زندگی در کلانشهرها کند و رفت،در واقع امر،کلانشهرها دیگر جای مناسبی برای زندگی به شمار نمی رود،این موضوع حرف دل بسیاری از خانوارهای ساکن در تبریز،اصفهان،تهران و...است،کسانی که هر روز از آلایندگی ها و آلودگی های صوتی،محیطی،بهداشتی و...رنج می برند.

برخی اعتقاد دارند تنها با تکیه بر مهاجرت معکوس(عزیمت از کلانشهرها به شهرهای کوچک)است که می توان روزنه های امید را در دل زنده نگه داشت و به امید ورق زدن فصلی نو در زندگی گام برداشت.

برخی کارشناسان اعتقاد دارند تنها با اندکی تدبیر می توان با سکونت در روستاها،از ظرفیت توانمند چنین مناطقی بهره برد و علاوه بر نائل شدن به پیشرفت های اقتصادی،در حوزه سلامت روحی،روانی نیز به توفیقات مطلوبی دست یافت.

*تسهیل زندگی با حضور در روستاها

چندی پیش رهبر معظم انقلاب نیز اشاراتی به لزوم تسهیل زندگی در مناطق روستایی داشتند،امری حائز اهمیت که با فراهم شدن زیرساخت های آن بخش قابل توجهی از مشکلات موجود در این عرصه(کلانشهرها) مرتفع خواهد شد.

برای نمونه،در شهریور ماه سال 89 ،معظم له در دیدار با رئیس جمهور وقت و اعضای هیات دولت عنوان فرمودند:"زندگی کردن را برای مردم باید آسان کرد،این یک سرفصل مهم است که اگر چنانچه انسان این را باز کند،خواهیم دید بسیاری از خواسته های اقتصادی،بسیاری از کارکردهای مربوط به دولت،همچون دولت الکترونیک،تا برسیم به مساله فعال کردن روستاها،جلوگیری از مهاجرت،اینها همه اش تحت همین عنوان آسان کردن زندگی برای مردم است".

به عقیده کارشناسان،آسان سازی زندگی،بخصوص در روستاها،راهکاری است که می تواند مهاجرت معکوس را سرعت بخشد و می طلبد مسئولان ذیربط مشوق های هر چه بیشتری را برای حصول این امر خطیر مد نظر قرار دهند.

*از کاهش هزینه ها تا افزایش سلامت و بهداشت روحی،روانی و محیطی

به باور برخی از صاحب نظران،مشکلات فعلی موجود در کلانشهرها،زمینه و بستر لازم را برای سکونت در شهرهای کوچک فراهم کرده است.

شهرهایی که قاعدتا هزینه زندگی در آن اندک تر است و از سوی دیگر ضریب سلامت روحی،روانی و محیطی نیز در آن و در مقایسه با کلانشهرها بسیار افزون تر و مطلوب تر خواهد بود.

لازمه تحقق این امر،توزیع متوازن امکانات است تا با تکیه بر چنین ساز وکاری بستر و زمینه ایجاد انگیزه برای عزیمت به شهرهای کوچک و حتی مناطق روستایی به نحو شایسته تری فراهم شود.

*آبادانی مناطق محروم با مهاجرت از کلانشهرها

یکی از ویژگی های جمعیت،سرمایه همراه با آن است که قاعدتا با جابجایی آن این سرمایه نیز به نقطه دیگری منتقل می شود.

برخی از کارشناسان شهری معتقدند با حضور خانواده ها و مردم در مناطق محروم،هزینه سنگین مدیریت کلانشهرها کاهش می یابد و می توان ما به ازا و سرشکن هزینه ها را با تزریق در مناطق محروم،در جهت رشد،شکوفایی و آبادانی هر چه بیشتر به کار بست.

در حدود 37 سال پیش،نسبت زندگی شهرنشینی به روستا نشینی،30 به 70 بوده اما در شرایط فعلی،این میزان معکوس شده و به واقع 70 درصد از جمعیت کشور در شهرها و تنها 30 درصد از آنها در مناطق روستایی سکونت دارند.

می طلبد دستگاه ها و ارگان های ذیربط با تنظیم و طراحی بسته های حمایتی و تشویقی،شرایطی را فراهم سازند که عموم مردم از حضور در روستاها و شهرهای کوچک به نحوی ملموس و بارزتر متنفع شوند،در این شرایط علاوه بر اینکه بخش قابل توجهی از مشکلات کلانشهرها حل و فصل خواهد شد،شهرهای کوچک کشور نیز با رونق مطلوب و شایسته تری روبرو خواهند شد،رونقی که در ذات خود،شکوفایی،توسعه و پیشرفت را می پروراند.

انتهای پیام/