علی آزادگان در گفتگو با خبرنگار مهر با بیان اینکه سیاره کوتوله سِرِس در اولین ساعات روز دوشنبه به کمترین فاصله خود از زمین می‌رسد، بیان کرد: در ساعت ۰۱:۵۰ دوشنبه سیاره کوتوله سرس در فاصله ۲۶۱.۹۹ میلیون کیلومتری زمین قرار می‌گیرد.
وی با بیان اینکه این سیاره کوتوله را می‌توان با دوربین دوچشمی یا تلسکوپی کوچک از آسمان ایران رصد کرد، گفت: مکان سیاره کوتوله صورت‌فلکی مارافسا است.
آزادگان خاطر نشان کرد: این سیاره، نخستین سیاره کوتوله کشف‌شده و بزرگترین سیارک در کمربند سیارکی و بین مدار مریخ و مشتری است. قطر سرس، برابر با ۹۴۵ کیلومتر است و از نظر بزرگی سی و سومین جرم شناخته شده سامانه خورشیدی به شمار می‌رود.
به گفته وی، سرس یک‌سوم جرم کمربند سیارکی را تشکیل می‌دهد و تنها شئ شناخته شده کمربند سیارکی بوده که دارای تعادل هیدرواستاتیکی است.
وی در خصوص جزئیات این سیاره کوتوله گفت: هسته سرس از سنگ و گوشته آن از یخ تشکیل شده‌است و ممکن است اقیانوسی از آب مایع در زیر لایه یخ داشته باشد. سطح سرس احتمالاً مخلوطی از یخ‌آب و مواد معدنی مختلف هیدراته مثل کربنات‌ها و رس است.
این کارشناس نجوم با بیان اینکه این اتفاق موجب می‌شود که سرس در این شب‌ها در درخشنده‌ترین وضعیت خود باشد، افزود: همچنین در ساعت ۱۰:۰۹ صبح چهارشنبه ۸ خرداد نیز سرس به مقابله می‌رسد. قدر سرس در این شب‌ها ۶.۷۶ خواهد بود که بسیار به حد قدری چشم غیر مسلح نزدیک است. با این حال باید برای رصد آن از دوربین دوچشمی یا تلسکوپی کوچک استفاده کرد.
وی با تاکید بر اینکه سیاره کوتوله سرس نزدیکترین سیاره کوتوله به زمین است، بیان کرد: هرچند سرس کوچک‌ترین سیاره کوتوله منظومه شمسی است، اما بزرگترین جسم کمربند سیارکهاست. البته سرس تنها عضو این کمربند است که شکلی کروی دارد.
این کارشناس نجوم در مورد خصوصیات سیاره کوتوله سرس بیان کرد: مدار سرس بین مدار مریخ و مشتری (نزدیک به مریخ) قرار دارد. قطر آن ۹۴۵ کیلومتر است و سی و سومین جسم بزرگ منظومه شمسی است. این سیارک در سال ۱۱۸۰ شمسی (دوران فتحعلی شاه قاجار) توسط جوزپه پیاتزی در رصدخانه پالرمو کشف شد. ابتدا آن‌را سیاره دسته‌بندی کردند اما با افزایش اجسام مشابه، ۵۰ سال بعد از کشف، سیارک دسته‌بندی شد.
به گفته وی، در سال ۱۳۸۵ انجمن بین‌الملل نجوم سیاره سرس را در دسته‌بندی جدید «سیاره کوتوله» قرار داد.
