سرویس سیاسی فردا: امام خامنه‌ای روزگذشته در جوار حرم مطهر رضوی فرمودند: «بنده در انتخابات دخالت نمیکنم. یکجا فقط دخالت میکنم که کسانی بخواهند در مقابل رای مردم بایستند و رای مردم را بشکنند. در سالهای گذشته هم همینطور بوده است: در سال ۷۶، ۸۴، ۸۸ و ۹۲. بعضی جلوی چشم مردم بود و بعضی را مردم متوجه نشدند. در همه این سالها بنده ایستادم و گفتم نتیجه انتخاب مردم هرچه که هست باید تحقق پیدا کند.»
اما ماجرای این ایستادگی های رهبر معظم انقلاب چه بود؟
در سال ۱۳۷۶ برخی از چهره‌های شاخص و مبرز روحانی که نگران حاکم شدن تجدیدنظرطلبان بر مقدرات کشور بودند، به دنبال راه حلی بعد از انتخابات دوم خرداد بودند که با ایستادگی و پافشاری رهبر معظم انقلاب بر تنفیذ رای مردم، راه به جایی نبردند.
سال ۱۳۸۴ دو کاندیدای ناکام در مرحله اول و دوم انتخابات یعنی کروبی و هاشمی به دنبال طرح تقلب و ابطال انتخابات بودند که بار دیگر به دلیل ایستادگی رهبر انقلاب به نتیجه نرسید.
سال ۱۳۸۸ یک جبهه قدرتمند سیاسی با حمایت خارجی به دنبال فتنه و ابطال رای مردم بود که با ایستادگی امام خامنه‌ای و مردم شکست خوردند.
در سال ۱۳۹۲ نیز اختلاف رای 0.7 درصدی آقای روحانی تا حدی شکننده بود که گزینه هایی همچون بازشماری و هرگونه تشکیک می توانست انتخابات را دو مرحله ای کند؛ چنانچه برخی از مدیران دولت وقت نیز چنین نظری داشتند. اما ایستادگی امام امت حتی بر دویست و اندی هزار رای روحانی، جلوه ای تمام عیار از مردمسالاری دینی شد.
