به گزارش گروه علمی باشگاه خبرنگاران به نقل از روابط عمومی مرکز کیفیتهای برتر، براساس ماتریس ارزیابی و اعتبار سنجی elecitex غالب سیستمها، سازمانها، شرکتها، موسسات، پایگاه های وب، اصناف بازار، فروشگاه ها و فضای کسب و کار، ظرف سه سال گذشته با بحران دوام مواجه بودند و  در حال حاضر کماکان نیز در وضعیت ناپایدار؛ اما متعادل به سر می برند.



بنا بر این گزارش، نتایج رصد و ارزیابی ها با وجود رشد کمی سیستمها، خبر از نابسامانی شدید «نامتعادل ناپایدار» در دوره های 2009 تا 2012 می دهد که عمدتا ناشی از سوء مدیریت، آزمون و خطاهای کورکورانه، سوء استفاده از آشفتگی و موج هیجانات کاذب است و در دوره 2013 در اثر خوشبینی نسبی، نابسامانی «متعادل ناپایدار» شده؛ اما بطور کلی سیری نزولی در بر داشته است.



این در حالی است که رشد کمی در چنین شرایطی نشان از افت کیفی داشته است. به طوری که هرچند به کمیت ها اضافه شده و کثرت بالا رفته است؛ اما عمر کوتاهی داشته و ضمن افزایش بی نظمی منتج به تخریب فضای اعتماد و اعتبار نیز شده اند. به طوری که این ناپایداری حتی به برخی از سیستمهای سرآمد هم کشیده و باعث شده است که برخی از آنها تحت تاثیر فشارهای تبعیض آمیز خارجی و همین طور فشارهای داخلی ناشی از رقابت ناسالم له شوند.



مسولیت پذیری و تعهدات اجتماعی، مرکز کیفیتهای برتر را بر آن می دارد که همگام با واقعیات جامعه حرکت کنیم و از آن سبقت نگیریم تا بجای رفع تکلیف و اعلام نتایج کاذب، شرایط واقعی جامعه را انعکاس دهیم؛ لذا السیتکس در چنین شرایطی اقدام به اعلان مکث و اعمال پوتوکل MAX می کند؛ لذا نتایجی که پس از آن اعلام می شوند، بسیار به واقعیت نزدیک تر هستند و برگزیدگانی که از چالش های سخت سربلند بیرون بیایند نشان از ضریب تحمل و توان بالای آنهاست.



بر اساس این گزارش، بارقه ها و نشانه های تحمیل و تبعیضات خارجی از سال 2006 بر روی اینترنت به شکل نامحسوس و خزنده شروع شده است که آغاز این سیر نزولی اتفاقا از سوی السیتکس رصد و اعلام شده بود و تا 2008 و 2009 ادامه داشته و از آن به بعد علنی شده است. مرکز کیفیتهای برتر آغاز استانداردهای دوگانه با ایران و تبعیض در شبکه جهانی وب، که در حال حاضر گریبان شرکتهای بزرگ ایرانی را یک شبه و بدون اطلاع قبلی گرفته و با استناد به تحریم به کام مرگ می فرستند را رصد و ردیابی نموده و هشدار داده بود و پیش بینی خود را بر اساس شرایط جامعه در مورد اهمیت دوام و شرایط احتمالی پیش رو متذکر شد، که متاسفانه درست نبوه است.



در این گزارش آمده است، که غالب سیستمها بر دوام و بقای صرف تا حتی انجماد خود خواسته روی آورده اند که هم طبیعی و هم خطرناک است و به همین دلیل هم السیتکس به شکل سیال و پویا تمرکز آنها بر روی دوام را به عنوان چالش آنها در نظر گرفته است؛ اما خطر آنجاست که «تمرکز صرف فقط بر دوام» اعمال شود، در حالی که «تمرکز بر دوام» بعنوان یکی از محورهای توسعه السیتکس باید روی تمامی معیارهای مدل تعالی السیتکس جاری شود که این همان میل به تعالی است؛ لذا کسانی که تعهدی نسبت به میل به تعالی از خود نداشته اند حتی دوام هم نیاورده اند.



اما به گفته مهندس نوید رضا نقیه، محقق و رئیس مرکز کیفیتهای برتر خبر خوب آن است که بررسی ها نشان می دهد که سیستمهایی که به طور جدی پایبند به میل به تعالی باشند و از پروتوکل »مکثم بعنوان نقشه راه میل به تعالی در استراتژیها، تاکتیکها و تکنیکها استفاده کنند، نیازی به نگرانی ندارند؛ چرا که نتایج نشان می دهند که از آنجا که السیتکس مدل مرجع تمام و کمال تعالی است که از هیچ معیاری کم یا زیاد ندارد و دوام در مدل از ابتدا پیش بینی شده است، سیستمهای پیرو، با و اجرای بی کم و کاست آن نه تنها دوام آورده اند؛ بلکه در شرایط بحرانی نیز همانند دیگر نمونه های موفق موجود که از افتخارات مدل تعالی السیتکس بشمار می آیند م یتوانند توسعه و پیشرفت های چشمگیر نیز پیدا کنند و در بحران ها قله های پیروزی را فتح کنند.