به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری فارس، حجت‌الاسلام والمسلمین سیدحسن خمینی در مراسم آیین تغییر نام بزرگراه نیایش به آیت‌الله هاشمی رفسنجانی که با حضور محمدباقر قالیباف شهردار تهران، مجتبی شاکری عضو شورای اسلامی شهر تهران، اعضای خانواده آیت‌الله هاشمی رفسنجانی و جمعی از اعضای شورای چهارم و پنجم شهر تهران برگزار شد، اظهار داشت: امروز روز مبارکی است، جلسه‌ای که به نام یکی از بزرگترین شخصیت‌های تارخی معاصر ایران و با همت شهرداری تهران شکل گرفته است.

وی با تشکر از مدیریت شهری و محمدباقر قالیباف شهردار تهران گفت: ان‌شاءالله در هفته آینده پیرامون زحمت‌های آقای قالیباف شهردار زحمتکش و خدوم تهران صحبت‌هایی خواهم کرد.

حجت‌الاسلام والمسلمین سیدحسن خمینی با اشاره به اینکه ای‌کاش قبل از رحلت آقای هاشمی رفسنجانی خیابان یا بزرگراهی را به اسم ایشان نامگذاری می‌کردند؛ ادامه داد: یکی از الطاف خداوند به بنده این بوده که با آقای هاشمی ارتباط نزدیکی داشتم و از ایشان درس‌های بزرگی فراگرفتم و در حوادث تلخ و شیرین زیادی در 10 سال اخیر در کنارشان بودم و این 10 سال اخیر جزو پرتراکم‌ترین دوره‌های شخصی آقای هاشمی بوده است.

وی افزود: آقای هاشمی روح بزرگی پیدا کرده بود که این فراز و فرودها چندان تأثیری بر ایشان نداشت و حتی ضربان قلب‌شان را هم بالا نمی‌برد.

حجت‌الاسلام والمسلمین سیدحسن خمینی بیان داشت: نامگذاری به اسم آدم‌ها نیاز ماست و آنها به این نام‌گذاری‌ها نیازی ندارند و ما به این اسم‌ها بر در و دیوار شهرمان احتیاج داریم؛ چراکه باید یاد افرادی چون هاشمی رفسنجانی را زنده نگه داریم.

وی با اشاره به اینکه جامعه ما نیاز به درس گرفتن از هاشمی رفسنجانی دارد، گفت: هنگامی که آقای هاشمی فوت شدند، 82 سالشان بود. ایشان بسیار جوان‌اندیش و فرزند زمان خویشتن بود. هاشمی رفسنجانی در گذشته نمانده بود و هنگامی که هم‌صحبت‌شان می‌شدی با یک پیرمرد مواجه نبودی که از گذشته فقط خاطره بگوید.

حجت‌الاسلام والمسلمین سیدحسن خمینی یادآور شد: آقای هاشمی رفسنجانی روزگار خود را می‌شناخت و با آنکه از نسل زمان خویش بود، اما پدر فردای جامعه خود نیز بود. همت بلند داشت برای اینکه یک گام جامعه را پیش ببرد.

وی اضافه کرد: هاشمی رفسنجانی یک روحانی تحصیل‌کرده، اندیشمند و فقیه بود و مربوط به روزهای گذشته نبود و به امروز جامعه شناخت داشت و برای فردای جامعه تلاش می‌کرد.

حجت‌الاسلام والمسلمین سیدحسن خمینی افزود: هاشمی رفسنجانی از گذشته منقطع نمی‌شد و ریشه داشت. همیشه به گذشته افتخار می‌کرد، اما در گذشته نمی‌ماند.

وی با اشاره به اینکه باید به گذشته، مردم، انقلاب و جامعه افتخار کنیم، گفت: ما حتی به خطاهای پیشینیان هم نیاز داریم که دوباره تکرار نشود.

نوه امام خمینی(ره) ادامه داد: هاشمی رفسنجانی شجاعت حرکت داشت، چیزی که امروز به آن احتیاج داریم. امروز به شجاعت حرکت نیاز داریم و در حال حاضر دردها و درمان‌ها را می‌شناسیم، ولی شناخت کافی نیست، باید حرکت کنیم.

وی افزود: وقتی که آدم‌ها به سن 80 و یا 90 سالگی می‌رسند، دیگر بازنشسته می‌شوند. کدام مرجع تقلیدی در طول تاریخ در سن 80 سالگی از نجف به پاریس حرکت می‌کند؟ آن همت و قدرت در تصمیم‌گیری در آقای هاشمی هم وجود داشت و ما می‌بینیم که در سال 92 در انتخابات ریاست جمهوری ثبت‌نام کرد و سپس از یک کاندیدا حمایت کرد و این نشان از درایت آقای هاشمی بود.

حجت‌الاسلام والمسلمین سیدحسن خمینی تأکید کرد: اینکه امروز در و دیوارهای شهر به نام آقای هاشمی رفسنجانی باشد، تشکر می‌کنیم و نیاز برای جامعه می‌دانیم. ما دائماً به درس این بزرگوار نیاز داریم و باید دروس آن را در ذهن و فکر خود مرور کنیم؛ چراکه برای سعادت مردم هزینه هم باید داد.

وی افزود: تشییع جنازه آیت‌الله هاشمی رفسنجانی با شکوه و فوق انتظار دوست و دشمن بود و در انتخابات شورای شهر هم فرزندش بیشترین رأی را آورد که به نحوی مردم قدردانی کردند و ادای دینی بود.

حجت‌الاسلام والمسلمین سیدحسن خمینی گفت:‌ هاشمی دلباخته مکتب اسلام بود و سعادت جامعه را در تلفیق عفاف و کفاف می‌دانست.

وی افزود: هاشمی معتقد بود فقر می‌تواند ریشه هر چیزی را بسوزاند. شعار به شرطی مفید است که جلوی پیشرفت را نگیرد.

حجت‌الاسلام والمسلمین سیدحسن خمینی ادامه داد: بنده از هاشمی رفسنجانی بت نمی‌سازم. در مواقعی نیز نقد داشتم و ایشان برای من بزرگ بود؛ چراکه به‌راحتی نقد بنده را می‌پذیرفت و بعضی از نقدها را هم نمی‌پذیرفت.

وی افزود: با آنکه بنده یک سال از کوچک‌ترین فرزندش هم سنم کمتر است، ولی به‌راحتی با هم صحبت می‌کردیم و به ما بزرگی نمی‌فروخت و بزرگی به ما آموخت. هاشمی رفسنجانی بزرگ بود، بزرگ زیست و بزرگ هم درگذشت و برای همه همیشه از بزرگان خواهد بود.

حجت‌الاسلام والمسلمین سیدحسن خمینی ادامه داد: ایشان در چند ماه آخر عمرشان همیشه صحبت از رفتن می‌زدند.