به گزارش ایسنا به نقل از فیز، پیش ازاین منجمان با استفاده از نشانه‌های موجود از کهکشان‌ها به وجود آنها پی می‌بردند اما تلاش برای دریافت یک تابش مستقیم از آنها ناموفق بود.

برای اولین بار منجمان توانستند با مشاهده یک تابش مستقیم از هسته فعال یا اختروش یک کهکشان، موجودیت آن را شناسایی کنند.

در مشاهدات این منجمان یک حلقه بسیار وسیع از گاز هیدروژن مشاهده شده است و هنوز مشخص نیست که وجود این حلقه هیدروژنی به خاطر جنس ستاره مرکزی و سیارات این کهکشان است یا بازمانده یک انفجار بزرگ که کل محیط آن را احاطه کرده است.

فاصله این کهکشان از زمین 13 میلیارد سال نوری است.

خاویر پروشاسکا سرپرست تیم منجمان دانشگاه سانتاکروز شیلی گفت: به نظر می‌رسد چگالی این کهکشان بسیار زیاد باشد و تولد و مرگ ستاره‌ها در آن بسیار سریع باشد و به همین دلیل حجم گاز هیدروژن آن بالاست.

وی افزود: این کهکشان می‌تواند به ما نشان بدهد که کهکشان راه شیری در سالهای دور گذشته چه وضعیتی داشته است.

پروشاسکا خاطرنشان کرد: کشف این کهکشان بیش از 14 سال زمان برده است و استفاده از قابلیت‌ها رصدخانه آتاکاما این امکان را برای ما فراهم کرده است و ما با استفاده از اشعه مادون قرمز و کربن یونیزه شده توانستیم پرتوهای تابیده شده از اختروش این کهکشان را شناسایی کرده و از بقیه پرتوها تمییز دهیم.

استاد دانشگاه سانتاکروز گفت: در سال‌های آینده تلاش می‌کنیم کهکشان‌های بیشتری را با این روش شناسایی کنیم و ویژگی‌های بیشتری از این کهکشان بدست آوریم.

نتایج این تحقیق در ژورنال علمی Science به چاپ رسیده است.

انتهای پیام