به گزارش خبرنگار معارف باشگاه خبرنگاران، امّ سلمه همسر رسول خدا صلّی اللّه علیه و آله حکایت می کند:



در آن روزهائی که حضرت ، در بستر مرض و آن ناراحتی که سبب فوت و شهادت حضرتش شد، به بعضی از اطرافیان خود فرمود:



دوست مرا بگوئید بیاید، عایشه شخصی را به دنبال پدرش ابوبکر فرستاد و چون او وارد شد حضرت رسول صورت خود را از او برگرداند و اظهار داشت :دوست مرا بگوئید بیاید، پس حفصه شخصی را به دنبال پدرش عمر فرستاد و چون عمر وارد شد، نیز حضرت صورت خود را برگرداند و فرمود:



دوست مرا بگوئید بیاید، در این هنگام فاطمه زهراء سلام اللّه علیها، شوهرش علیّ بن ابی طالب علیه السلام را به حضور پدرش فرستاد؛ چون علیّ علیه السّلام وارد شد حضرت از جای برخواست و از ورود علیّ علیه السلام تجلیل نمود و او را در بغل گرفته و به سینه خود چسبانید.



پس از آن علیّ علیه السلام اظهار داشت: پیامبر خدا صلّی اللّه علیه و آله هزار حدیثِ علمی به من تعلیم نمود که از هر یک از آن ها هزار رشته دیگر باز می شود تا جائی که من و پیامبر عرق کردیم و عرق آن حضرت بر من و عرق من بر آن حضرت جاری گشت.(1)



همچنین در این زمینه حضرت باقر العلوم علیه السلام حکایت می فرماید:

در آخرین روزهای عمر پر برکت پیامبر گرامی اسلام صلّی اللّه علیه و آله ، در همان بیماری و ناراحتی که در اثر زهر وارد شده بود و منجر به شهادت حضرتش گشت ، امام علیّ علیه السلام کنار بستر رسول خدا حضور داشت و سر مبارک آن حضرت را بر زانوان خود نهاده بود.



و مهاجرین و انصار در منزل آن حضرت حضور داشتند و برخی از ایشان اطراف بستر آن بزرگوار حلقه زده بودند که ناگهان چشم های نازنین خویش را گشود و خطاب به جانشین خود امیرالمؤ منین علیّ علیه السلام کرد و فرمود: برادرم ! آیا وصیّت مرا می پذیری؟



علیّ علیه السلام اظهار داشت : پیامبر خدا صلّی اللّه علیه و آله هزار حدیثِ علمی به من تعلیم نمود که از هر یک از آن ها هزار رشته دیگر باز می شود تا جائی که من و پیامبر عرق کردیم و عرق آن حضرت بر من و عرق من بر آن حضرت جاری گشت



و وعده ها و توصیه های مرا انجام می دهی؟

امیرالمؤ منین علیّ علیه السلام در پاسخ ، اظهار داشت : بلی، یا رسول اللّه! و شروع به گریستن کرد به طوری که از شدّت گریه و غم و اندوه نزدیک بود بیهوش گردد.



پس از آن رسول اللّه صلّی اللّه علیه و آله به بلال فرمود: ای بلال! شمشیر و کلاه خود و زره و اسب و شتر و پارچه ای که در هنگام عبادت بر شکم خود می بستم بیاور.



پس بلال حبشی دستور حضرت را اطاعت کرد و آن وسایل را به حضور ایشان آورد، رسول خدا صلّی اللّه علیه و آله خطاب به امیرالمؤ منین علیه السلام فرمود: یا علیّ! این وسایل و اسباب ، مختصّ تو است ، آن ها را بردار و به خانه ات بِبَر، که پس از من بر تو مضایقه نکنند.



لذا امیرالمؤ منین علیّ علیه السلام آن وسایل را برداشت ؛ و در حضور حاضران بر چشم و سر خود مالید و سپس آن ها را به خانه خود برد. (2)

 

پی نوشت:

1) بحارالانوار، ج 22، ص 461 به نقل از خصال مرحوم صدوق.

2) احقاق الحقّ، ج 4، ص 90.