عرفات در قالب احادیث

به گزارش خبرگزاری تسنیم، وقوف حاجی در عرفات، باید مانند وقوف عبد در برابر سید و مولای خود باشد و بعد از وقوف،از او روی برنگرداند. وقوف درعرفات باید همراه بامعرفت باشد؛ معرفت نسبت به‌ خود و خدا؛ اسرار و حقایق؛ و مقام قلب. حاجی که به‌وادی معرفت و رحمت می‌آید، باید خود را یکسره تسلیم حق‌کند و از او مدد گیرد تا حجی واقعی‌به‌جای آورد. «من عرف نفسه، فقد عرف ربه» سرزمین عرفات یادآورمعرفت نفس است و خودشناسی را در خاطره‌ها زنده می‌کند.

خداوند به اهل سرزمین عرفات مباهات می‌کند، نیکوکارانش را عطا می‌کند، خطاکارانش رامی‌بخشد، معاصی بزرگ در این وادی محو می‌شوند؛ شیطان در عرفات سرافکنده‌است؛ فرشتگان خدا به عرفات هجوم می‌آورند؛ اینجا سرزمین دعا و تقرب به‌خداوند است. خداوند فوج فوج بندگانش رامی‌بخشد.

مشاعر، بهترین مکان برای دعا و اظهار نیاز است؛ مشاعر، سرزمین اشک وآه، ناله و انابه، گریه و تضرع است. بزرگترین گناه یأس و ناامیدی از رحمت خداوند است. سرزمین عرفات بهترین فرصت است برای رهایی از خودبینی و هجرت از بیت نفس.

کــــاش امروز یکی قرعه به نامم می‌خورد

نفـس مهدی زهرا به مشامم می‌خـــــورد

سرزمین عرفات،اشک من از دیده رهــاست

یوسف فاطمه،مولای من امروز اینجــاست

ای خوش آن چشم که امروز رخش می‌بیـند

ای خوش آن دل که گل از جلوه او می‌چیند

حجــــة بن الحــــــسن ای آینه امیـــــدم

کـاش می‌شد من بیـــچاره تو را می‌دیــدم

امام صادق(ع)فرمود:  به‌خدا قسم، صاحب الامر(ع) هر ساله در موسم حج حاضر می‌شود و مردم را می‌‏بیند و می‌‏شناسد و مردم نیز او را می‌‏بینند اما نمی‌‏شناسند.

انتهای پیام/