به گزارش ایسنا، مهمترین رویدادهای بیست و نهم مهر را در ادامه به نقل از پایگاه «موسسه مطالعات تاریخ معاصر ایران» می‌خوانید:
سال ۱۲۸۶
میرزا محمدحسین‌خان ذکاءالملک مدیر مدرسه علوم سیاسی و مؤسس و صاحب روزنامه تربیت درگذشت. وی یکی از دانشمندان طراز اول ایران بود و صاحب تألیفات زیادی می‌باشد. در سرودن شعر مرتبه استادی داشت و فروغی تخلّص می‌نمود. حین‌الفوت از وی دو پسر و سه دختر باقی ماند. محمدعلی فروغی و ابوالحسن فروغی فرزندان ذکور او بودند.
سال ۱۳۰۵
- شاه به معیت عده‌ای به مازندران سفر کرد.
- در جلسه مجلس شورای ملی هنگام طرح اعتبارنامه میرزا حسن خان وثوق، علی دشتی به عنوان مخالف نطق مفصلی ایراد نمود و ایشان را صالح برای نمایندگی ندانست ولی با دفاع عمادالسلطنه فاطمی اعتبارنامه وثوق‌الدوله به تصویب رسید. پس از تصویب اعتبارنامه ایشان از سمت وزارت استعفاء دادند.
سال ۱۳۲۴
- وزیر امور خارجه تصمیم متفقین را مبنی بر تخلیه ایران در دوّم مارس طبق پیمان سه گانه به اطلاع مجلس رسانید.
- عصر امروز سیدمحسن صدر استعفای خود و وزیران کابینه را به شاه داد.
سال ۱۳۳۲
- آنتونی ایدن وزیر امور خارجه انگلستان طی نطقی که در مجلس ایراد نمود گفت انگلستان بار دیگر دست دوستی به سوی ایران دراز می‌کند و برای تجدید مناسبات سیاسی همه نوع آمادگی دارد.
- دادگاه بدوی فوق‌العاده نظامی حکم اعدام دسته دوم افسران را صادر کرد.
سال ۱۳۳۳
- محاکمه ۱۱ نفر متهمان سومین دسته از افسران عضو سازمان نظامی حزب توده در دادگاه بدوی نظامی آغاز شد.
- مجلس شورای ملی قرارداد منعقده بین دولت ایران و کنسرسیوم را با ۱۱۳ رأی موافق و ۵ مخالف و یک ممتنع تصویب کرد. مخالفین قرارداد در مجلس شورای ملی عبارت بودند از: محمد درخشش، سیدابوالحسن حائری‌زاده، سید شمس‌الدین قنات‌آبادی و سیدمصطفی کاشانی. درخشش بیش از سایرین در مخالفت با قرارداد صحبت کرد و نطق او سه جلسه طولانی مجلس را گرفت. در مجلس سنا، ابوالفضل لسانی، رضاعلی دیوان‌بیگی، مهندس شریف امامی و مهدی فرخ با قرارداد مخالفت کردند دکتر محمود حسابی هم رأی مخالف داد.
سال ۱۳۳۶
هیئت وزیران دولت شوروی را جزو کشورهای کامل‌الوداد شناخت و از این پس شوروی از تخفیفات گمرکی نظیر آنچه که در قرارداد بازر گانی ایران و آمریکا منظور شده استفاده خواهد کرد.
سال ۱۳۳۷
- سازمان بازرسی شاهنشاهی تشکیل شد. وظیفه این سازمان رسیدگی به شکایات مردم از ادارات و دوایر دولتی و مأموران دولتی اعم از کشوری، لشکری و قضائی خواهد بود. در رأس این سازمان سناتور سپهبد بازنشسته یزدان‌پناه قرار گرفت.
- نخست‌وزیر لایحه «از کجا آورده‌ای» را برای تصویب به مجلس داد. در این لایحه گفته شده است که کلیه مأمورین دولتی و وابسته به دولت باید با سند و مدرک ثابت کنند دارایی خود را از کجا آورده‌اند.
سال ۱۳۴۲
- امیر اسدالله علم به دنبال اعلام آمادگی مجلسین طبق عرف پارلمانی استعفا داد و مجدداً به نخست‌وزیری برگزیده شد.
- علم وزیران خود را به این شرح معرفی کرد: عباس آرام وزیر امورخارجه، سپهبد اسدالله صنیعی کفیل وزارت جنگ، دکتر محمد معتضد باهری وزیردادگستری، دکتر پرویز ناتل خانلری وزیر فرهنگ، دکتر سیدمهدی پیراسته وزیر کشور، دکتر علینقی عالیخانی وزیر اقتصاد، سپهبد اسمعیل ریاحی وزیر کشاورزی، مهندس حسن شالچیان وزیر راه، دکتر ابراهیم ریاحی وزیر بهداری، عطاءالله خسروانی وزیر کار، مهندس هوشنگ سمیعی وزیر پست و تلگراف، دکتر غلامحسین خوشبین وزیر مشاور، نصرت‌الله معینیان وزیر مشاور و سرپرست انتشارات و رادیو، سرلشکر پاکروان معاون نخست‌وزیر و رئیس ساواک، دکتر علینقی کنی معاون نخست‌وزیر، غلامرضا برزگر کفیل وزارت دارائی.
سال ۱۳۴۹
دولت ایران ۱۵۰ هزار تن از آمریکا گندم خریداری کرد.
سال ۱۳۵۲
- وزیر بازرگانی شوروی در رأس هیئتی وارد تهران شد.
- احمد آرامش وزیر پیشین کار و تبلیغات و وزیر اسبق مشاور و مدیر عامل سازمان برنامه در پارک فرح هدف گلوله مأمورین انتظامی قرار گرفته کشته شد و دولت این شخص را بنام یک خرابکار معرفی کرد.
- شاه در ملاقات با هیئت رئیسه مجلسین گفت: برای رسیدن به نظم دموکراتیک، فعالیت احزاب لازم است و مردم باید بتوانند در انتخابات آینده به آزادی رأی بدهند. شاه در پاسخ یکی از اعضای هیئت رئیسه که صریحاً پیشنهاد استعفا به شاه نموده بود پاسخ داد انتقال قدرت به طور طبیعی انجام می‌گیرد.
- به دستور وزیر دادگستری، حقوق‌دانان لایحه محاکمات ملی را تهیه کردند. با تصویب این لایحه به حساب کلیه کسانی رسیدگی می‌شود که در ۲۵ سال گذشت به آزادیهای فردی، اجتماعی و حقوق مردم لطمه زده‌اند. همچنین گفته شد اعضای دادگاه ملی را بازاریان، حقوق‌دانان، طرفداران حقوق بشر تشکیل خواهند داد.
- کارکنان وزارت کشور و کارمندان پالایشگاه تهران و کارمندان بانک ایران و انگلیس اعتصاب کردند.
- شریف امامی تأسیس حزب جدید را توسط دولت تکذیب کرد.
- مهندس بازرگان و دکتر میناچی به پاریس رفتند.
سال ۱۳۵۷
دانشگاه تهران تظاهرات اصولی و آرام برگزار کرد و حرف‌های نگفتنی را گفتند و نتیجه‌گیری شد که رژیم باید تغییر کند.
انتهای پیام
