چه زمانی فردیت جای خانواده را می‌گیرد؟

فروغ نیلچی‌زاده، کارشناس خانواده و پژوهشگر دینی در برنامه «آفتاب شرقی» شبکه یک درباره مباحث مربوط به فرزندآوری و فرزند‌پروری گفت: اگر زوجین در یک ارتباط عاطفی قوی و سبک زندگی نابِ پر از عشق و احترام فرزند بیاورند، عشقشان کامل می‌شود. اما گاهی زوجین به گونه‌ای عمل می‌کنند، که انگار می‌خواهند فردیتشان کامل بشود. خانمی که دائماً به دنبال رشد فکری خودش است، زوجیتش کامل نمی‌شود، چه برسد به اینکه بخواهد مادر خوبی باشد. یا پدری که فقط به دنبال رشد فکری خودش است و می‌گوید اولویت من همین است، به پروژه عجیب تبدیل می‌شود. اینجاست که ما شاهد تبدیل قاعده فردیت بجای خانواده هستیم.

نیلچی‌زاده در پاسخ به این سوال که الان مشاورین قبل از ازدواج بر روی تعداد فرزند و زمان فرزند‌آوری تاکید می‌کنند، افزود: بله، گاهی هم زوجین با هم تصمیم می‌گیرند فرزند نخواهند. یعنی به این خطای استراتژی در زندگی می‌رسند. آنها فکر می‌کنند اگر بچّه بیاید، زندگی‌شان نه‌تنها شیرین نمی‌شود، بلکه سخت‌تر هم می‌شود. ما می‌گوییم بچه سختِ شیرین است، که اگر شیرینی اش را متوجه بشویم، سختی‌هایش قابل تحمل است. الزاماً هر چیزی که سخت است، بد نیست.

این کارشناس خانواده افزود: ما در زندگی انسان‌های توانمندی را می‌بینیم، که به استقبال سختی‌ها می‌روند. سختی‌های عاقلانه انسان را رشد می‌دهد و به تکامل می‌رساند. چون اگر آن سختی‌ها را به موقع تحمل نکنید، باید خودت را برای سختی‌هایی که مطلقاً نمی‌شود تحمل کرد، آماده بکنی. خانه‌های سالمندان در سال‌های پیش‌رو به پروژه عظیم برای عرصه‌های بین‌المللی تبدیل می‌شوند. زمانی شاهد افزایش خانه‌های سالمندان در عرصه بین‌المللی هستیم، که یا تعداد فرزندان به حد نصاب نرسیده، یا عشق و مهر از والدین دریافت نکردند. این داستانِ کسانی است که به دنبال خواسته‌های شخصی خود دویدند؛ نه یک خانواده همدل.