به گزارش خبرگزاری مهر، سومین وبینار از مجموعه وبینارهای محیط زیستی بخشی از راهحل به همت گروه مردمی قرار سبز، اتحادیه انجمنهای علمی دانشجویی محیط زیست، باشگاه دانشجویان حامی محیط زیست و منابع طبیعی، انجمن محیط زیست دانشگاه تهران با حمایت بیش از ۶۰ تشکل دانشجویی و مردم نهاد در سراسر کشور با موضوع «نقش رویکردهای مشارکتی در حفاظت از تنوع زیستی» برگزار شد.
در این نشست حسین آخانی عضو هیئت علمی گروه زیستشناسی با اشاره به اینکه در ایران رویکردهای مشارکتی در خصوص تنوع زیستی نداریم ادامه داد: رویکردهای مردمی در خصوص تنوع زیستی احساسی است و کمتر رویکردهایی مبتنی بر اصول علمی وجود دارد. فعالیتهای جدی که بتواند منجر به حفظ تنوع زیستی شود دیده نمیشود و ما در جلب مشارکت مردم در مراحل ابتدایی هستیم. نگاه ما نسبت به تنوع زیستی اقتصادی است و جنبههای زیبایی شناختی و علمی در نظر گرفته نشده است. شاید یکی از دلایل این امر شرایط ناپایدار اقتصادی باشد و باعث شده نگاه دراز مدت به تنوع زیستی وجود نداشته باشد.
وی در ادامه تغییر کاربری اراضی و بهرهبرداری غیر اصولی، ویران شدن ساختار هیدرولوژیک و چرای بیرویه دام را به عنوان سه مشکل بزرگ که موجب فرسایش تنوع زیستی کشور میشود، نام برد.
در ادامه وبینار صیاد شیخی گفت: در مشارکت برای حفظ تنوع زیستی مسائل اقتصادی در اولویت است، اگر جوامع محلی و اقتصاد آنها را در نظر نگیریم رویکردهای مشارکتی با شکست مواجه میشوند. تاکنون در رویکردهای مشارکتی مسائل اقتصادی در نظر گرفته نشده است و یا برنامه اقتصادی بسیار ضعیف بوده در نتیجه مردم محلی تمایلی برای مشارکت نداشتهاند. متأسفانه در بحث آموزش و مشارکت نگاه جامعه نگارانه وجود ندارد، آموزشها عمدتاً بسیار ضعیف مقطعی و بدون ارزیابی و استفاده از ظرفیتها است.
مشاور باشگاه دانشجویان حامی محیط زیست و منابع طبیعی ادامه داد: در بحثهای آموزشی از نظر علوم انسانی و روانشناختی جنبههایی وجود دارد که در نظر گرفته نمیشوند و در نتیجه بیشتر اقدامات صورت گرفته تا کنون کارساز نبوده و یا نتیجه عکس دادند. همچنین استفاده از گروههای خاص برای پروژههای مشارکتی یکی دیگر از علل شکست ما در پروژههای مشارکتی بوده است.
شیخی در آخر گفت: تشکلهای مردم نهاد و دانشجویی عمدتاً به صورت داوطلبانه فعالیت میکنند اما عدم برخورد درست، عدم شناخت ظرفیتهای آنها و عدم مداخله آنها در تصمیم سازی ها و تصمیم گیری ها باعث ایجاد کاهش میل و رغبت برای مشارکت این گروهها شده است.
محمد بازگیر کارشناس محیط زیست نیز عامل انسانی را مهمترین عامل در هر توسعهای دانست و افزود: برای اجرای برنامهها باید مشارکت مردم وجود داشته باشد و این مشارکت به یکسری الزامات نیاز دارد. پذیرش و آگاهی مردم، همکاری فکری و رفتاری الزامات مشارکت هستند که با آموزش و تربیت میتوان این الزامات را فراهم کرد.
در بخش سوم نیز سینا قنبرپور روزنامهنگار و سردبیر هفتهنامه کلید ملی پیرامون نقش محیط زیست گفت: بحث محیط زیست در مطبوعات و رسانه طی دو دهه اخیر مطرح شده است، ابتدا روزنامه همشهری یک صفحه را به این موضوع اختصاص داد و بعد مابقی روزنامهها به مسائل محیط زیست پرداختند. در هیچیک از مسائل محیط زیست نباید هیجانی برخورد کنیم زیرا زمانی که هیجان فروکش میکند موضوع فراموش میشود.
در پایان قنبرپور اضافه کرد: در حل تعارض بین گروههای ذی نفع همواره با مشکل مواجه هستیم، تا زمانی که تعارض منافع بین نهادهای مختلف وجود دارد نمیتوان انتظار داشت مشارکت شکل بگیرد.
شما هم میتوانید برای حضور در این سلسله برنامهها به آدرس اینترنتی https://b۲n.ir/q۲۹۰۹۲ مراجعه کنید.
