سید روح الله لطیفی، به خبرنگار مهر گفت: صادرات چمدانی صنایع دستی در ایران دو نوع است یکی به صورت سوغات که در جایی ثبت نمی‌شود به خصوص اگر از یک مقداری کمتر هم باشد. بخشی دیگر، کالای تجاری است که بیش از حد چمدان مسافر است و باید مسافر برای حمل آن اظهارنامه پر کند. در این صورت کالایی که اظهار شده، در آمار تجارت قرار می‌گیرد. در این صورت حجم و ارزش هر کالا با یکدیگر متفاوت است.

وی افزود: بیشترین بحث ما در صنایع دستی، در حوزه سوغات است. این سوغات به عنوان کالای مسافر در حد معمول است. یعنی اگر هر اندازه گردشگر بیشتری وارد کشور شود به همان اندازه اثرات آن در درآمد شهر و تولیدکننده‌ها بیشتر است.

لطیفی ادامه داد: فرودگاه امام خمینی یکی از مراکز صادرات کالاهای با ارزش مانند جواهرات یا سنگ‌های قیمتی و نیمه قیمتی است. اینها را با پست هوایی صادر می‌کنند که ارزش زیادی هم دارد. طبیعی است که آن را با چمدان می‌فرستند نه با کامیون. پس در اینجا تعریف صادرات چمدانی گمرک با بقیه جاها متفاوت است. ما در واقع صادرات چمدانی را صادرات کالاهایی با ارزش بالا اما با حجم کم می‌دانیم.

وی افزود: حتی فرش با حجم کم را با هواپیما می‌برند. اگر اینها را صادرات چمدانی بدانیم درست است. برخی، صادرات هوایی را به معنی صادرات چمدانی می‌دانند که از نظر گمرک همان کالاهای تجاری است که فراتر از همراه مسافر است و به صورت تجاری آن را صادر یا حتی وارد می‌کنند و حجم کمی دارند. اما آنچه که در جهان تعریف می‌کنند صادرات چمدانی به معنی، کالای همراه مسافر است و صنایع دستی هم بیشتر همراه مسافر از کشور خارج می‌شود.

لطیفی گفت: در ۱۱ ماه اول سال گذشته ۲۱ میلیون و ۱۰۷ هزار و ۶۰۳ کیلوگرم انواع صنایع دستی و فرش با کد تعرفه‌های مرتبط با صنایع دستی به ارزش ۱۱۹ میلیون و ۸۱۴ هزار و ۵۸۳ دلار صادر شده است.

اردیبهشت ۹۹ پویا محمودیان از صادرات ۴۲۷ میلیون دلاری صنایع‌دستی در ۱۱ ماهه سال ۹۸ به صورت رسمی و چمدانی خبر داد و گفت: ۲۳۷ میلیون دلار صادرات رسمی صنایع‌دستی در ۱۱ ماهه سال قبل انجام شده است.