سعید جلیلی در نطق زنده خود خود گفت: حالا دوباره وقت انتخاب است، بین بازگشت به هشت سال تعطیلی کشور یا امتداد راه شهید رئیسی در احیای کارخانه ها . بین سپردن کشور به محفل های پنهان قدرت یا امتداد راه حضرت امام (ره) در اعتماد به توده مردم. بین بازگشت به دوره بهانه ها برای فرار از مسئولیت. بین ترسیدن از کدخدا تا جایی که چرخه کشور را تعطیل کنیم یا ایستادن تا جایی که دشمن به شکست اعتراف کند. تصمیم در این بزنگاه شناخت دقیق از مردم میخواهد. تصمیم در این بزنگاه آزادگی میخواد، جریانی که ابزار او تفرقه است چگونه میخواهد ملت را دور یک پرچم جمع کند. 

جلیلی افزود: کسی که برای این مسئولیت آمادگی ندارد چگونه میتواند این راه را تا مقصد دنبال کند.جریانی که حیات سیاسی اش ترساندن است چگونه میتواند برای ملت آرامش بیاورد. امان از بهانه ها میگفتند بدون fatf نمیشود واکسن خرید، نمیشود نفت فروخت، نمیشود دستمزد کارگران را افزایش داد اما شد. الان وقت بهانه تراشی نداریم.

وی ادامه داد: کسی که مردم را از کدخدا میترساند همیشه بهانه ای دارد تا سستی خود را توجیه کند . در این لحظه که اقبال پرشور شما را در بیرجند ، اراک ،شهریار، کرج ،تهران، اصفهان ،تبریز، ارومیه ، کرمان و شیراز دیدم از هر زمان دیگر مصمم  تر شدم تا شانه زیر بار مسئولیت بیاورم تا باری از دوش مردم مهربان بردارم. برای عدالت برپا خیزم تا سرزمین‌های خدا آباد شوند تا مردمان ستمدیده احساس آرامش و امنیت کنن و دین خدا برپا شود . وقتی مردم در صحنه حاضرند، وقتی زنان و مردان پرنشاط پیر و جوان وی به صحنه آمده‌اند مگر می‌شود وقتی‌که خدا از ما پیمان گرفته است که در برابر شکم بارگی ستمگران و گرسنگی ستمدیدگان آرام نگیریم ازین میدان فرار کنم.

جلیلی افزود: مگر می‌شود وقتی به یک جهان فرصت پیش روست و دارد با کوتاهی و سرگرم شدن به اهداف دم دستی خوش بودن به ترفندهای سیاسی و دست‌کم گرفتن این فرصت‌ها به نشناختن ظرفیت مردم ایران از دست می‌رود  در راهی که انتخاب کرده‌اید تردید کنید یا از معرکه فرار کنید.حال که یک جهان فرصت به چنگ توست ای هم‌وطن بپیچ زنهار زنهار از گریز . من از مسائل شما آگاهم، از مسئله مسکن، از گرانی‌ها ، از نگرانی‌های شما درباره خانواده از دلسوزی شما برای جوانانتان از دغدغه شما برای عزت و اقتدار در جهان.