باشگاه خبرنگاران جوان؛ زهرا نجفی - تصاویر هوایی منتشر شده، میزان ویرانی ناشی از بمباران و حملات هوایی رژیم اسرائیل در محله الکتیبه در شمال خان یونس را مستند می‌کند.
خان‌یونس یکی از شهر‌های مهم نوار غزه است و در جنوب این باریکه قرار دارد. این شهر تا پیش از جنگ، یکی از پرجمعیت‌ترین شهر‌های غزه بود. اکنون، شهروندانی که به خانه‌های خود در خان‌یونس بازگشته‌اند، می‌گویند با صحنه‌هایی تکان‌دهنده از ویرانی مواجه شده‌اند. تمام محله‌ها با خاک یکسان شده و ساختمان‌های مسکونی، مدارس، زیرساخت‌ها و تأسیسات عمومی به تلی از خاک تبدیل شده‌اند.
مردم می‌گویند تا جایی که چشم کار می‌کند، ویرانی دیده می‌شود. جاده‌ها ویران شده، شبکه‌های آب و فاضلاب نابود شدند و مکان‌هایی که قبلا «پناهگاه بودند» اکنون غیرقابل سکونت شده‌اند.
ساکنان خان یونس در مصاحبه‌های جداگانه‌ای با خبرگزاری آناتولی، اقدامات ارتش اشغالگر را نابودی کامل توصیف کردند. یکی از شهروندان، خسارات را به «سونامی یا زلزله ۱۰ ریشتری» تشبیه کرد و بر مقیاس عظیم ویرانی تأکید کرد.
نمک روی زخم؛ نظامیان اشغالگر شعارهای نژادپرستانه روی دیوارها به جا گذاشته‌اند
جدای از ویرانی، نظامیان اسرائیلی از هیچ تلاشی برای زخم زدن به مردم این منطقه دریغ نکرده‌اند. مردم غزه می‌گویند نظامیان پیش از عقب‌نشینی به مواضع جدید، بقایای مواد منفجره و خودرو‌های بمب‌گذاری‌شده‌ای را در منطقه به جا گذاشته‌اند. همچنین، اندک دیوار‌هایی که تا حدی سالم باقی‌مانده، پر از نوشته‌های نفرت‌انگیز و نژادپرستانه است که نظامیان اسرائیلی پیش از عقب‌نشینی آنها را نوشته‌اند.
در منطقه الکتیبه، برخی از خانواده‌ها که از تخریب کامل خانه‌هایشان بهت‌زده شده بودند، شروع به جستجوی بقایای لباس و پتو در میان آوار کردند تا برای فصل سرما آماده شوند. کار آنها دشوار است، زیرا این مایحتاج زیر چندین تن آوار مدفون شده است.
عبدالمالک الفرا، ۶۳ ساله، در میان خرابه‌ها به جست‌و‌جو پرداخت و موادی را که می‌توانست برای گرم شدن بسوزاند، جمع‌آوری کرد. او در میان آوار لباس یا پتویی پیدا نکرد. عبدالمالک با قلبی اندوهگین گفت: «من تمام عمرم را صرف ساختن این ساختمان چهار طبقه کردم که ۱۱ خانواده را در خود جای داده بود. امروز، ما به امید یافتن سرپناه برگشتیم، اما همه چیز خرابه است. حتی زمین‌های خالی هم ویران شده‌اند.» الفرا می‌گوید ویرانی‌ها آنقدر وسیع است که خانواده‌اش حتی نتوانستند یک تکه زمین باز برای برپا کردن چادر پیدا کنند. او با تاسف گفت: «کجا زندگی کنیم؟ کجا برویم؟ اگر به سمت دریا برویم، با بالا آمدن امواج غرق می‌شویم. وقتی هم باران شروع شود، در چادر‌ها غرق می‌شویم، زیرا چادر‌ها از ما محافظت نمی‌کند.»
در همین حال، محمد ابوالریش، ۶۰ ساله، مشغول پاکسازی آوار از خانه‌اش بود و سعی می‌کرد از میان خرابه‌ها، فضایی قابل سکونت ایجاد کند. او که پنج ماه پیش به مکانی دیگر رفته، جمعه به این صحنه دلخراش بازگشت. او گفت: «انگار سونامی یا زلزله‌ای ۱۰ ریشتری منطقه را لرزانده است. حتی یک سنگ هم باقی نمانده است؛ نه جاده‌ای، نه خانه‌ای، نه شبکه آب یا فاضلاب، نه مدرسه یا مسجدی - فقط آوار.»
شهرداری خان‌یونس با ماشین‌آلات سنگین، امید را میان خرابه‌ها زنده می‌کند
شهرداری خان یونس در تلاشی کوچک برای بازگرداندن اندکی از وضعیت عادی، روز شنبه با استفاده از ماشین‌آلات سنگین قدیمی خود، پاکسازی جاده‌های اصلی را آغاز کرد. هدف از این اقدام، تسهیل رفت و آمد و آماده‌سازی زمینه برای بازسازی است.
با فرو نشستن گرد و غبار خان یونس، ساکنان آن با واقعیتی دلهره‌آور رو‌به‌رو می‌شوند: بازسازی زندگی در تلی از خاکستر ویرانی.. درخواست‌های مردم اکنون فراتر از مرز‌های غزه طنین‌انداز می‌شود. درخواست‌هایی برای کمک، شفقت و عدالت در میان چشم‌اندازی که توسط جنگ ویران شده است.
منبع: خبرگزاری وفا / قدس نیوز
12233875
مهمترین اخبار بین‌الملل
